CasaLog v2 | CasaSpider, El Hombre de tu Vida...

Een jaar geleden wist ik al niet 100% zeker wat van deze kwestie te denken en nu nog steeds niet. Zeilmeisje Laura Dekker mag van de rechter in haar eentje de wereld rondzeilen en dat is fijn voor haar. Als ICT-er bekijk ik een dergelijke zaak geabstraheerd van de persoon en zijn vooral de parameters interessant.

De persoon is een meisje van 14 of inmiddels al 15. De actie is het solozeilen over de hele wereld. De parameters persoon en actie dienen gerelateerd te worden aan uitersten. Bijvoorbeeld door voor de persoon een meisje van 18 te nemen en voor de actie een treinreis naar Rome. Moet dat kunnen? Ja, dat moet kunnen. Of neem als persoon een jongen van 5 en als actie leeuwen temmen in een circus. Neen, dat is geen goed idee.

De 13-jarige Jordan Romero onder begeleiding de Mount Everest laten beklimmen ging mij qua parameters te ver, maar het is toch gebeurd. Nog steeds acht ik het niet verstandig om Laura het ruime sop op te jagen, van de andere kant moet zo'n avontuurlijk meisje zich de wet laten voorschrijven door een suffe lulhannes als CasaSpider? Dacht het niet.

Het gebeurt niet vaak, maar Paul de Leeuw verwoordt mijn gevoel in deze het beste met zijn gedoogzeilrace.

Posted by CasaSpider at 8:17 PM | Permalink | Comments (6)

Ja, sorry hoor maar op dit moment kan ik aan niets anders meer denken dan aan voetbalpoules.nl. Onder normale omstandigheden is vrouwelijk schoon eten het voornaamste doel van mijn gedachten. Voor de tweede achtereenvolgende dag staat CasaSpider in de vorm van Team FC Gilze-Rijen BOVENAAN het individuele klassement met meer dan 56.000 deelnemers.

Sleutelduel van dinsdag was Ivoorkust-Portugal dat ondanks een schot op de paal van Cristiano Ronaldo in de beginfase tamelijk geluidloos in de door mij voorspelde 0-0 eindigde. Grappig trouwens dat Portugese supporters veel overeenkomsten vertonen met Nederlandse. Een man bekritiseert Ronaldo: "Het is een idioot die veel teveel geld verdient". Dat zeggen ze over mij nu ook altijd.

Voor woensdag sta ik in dubio, mijn Jomandagevoel zegt dat Honduras-Chili ook weer in 0-0 eindigt. De voetbalratio daarentegen beweert dat men zijn geld beter op Chili kan zetten. Er is tijd tot 13:30 om de definitieve voorspelling bekend te maken. Omdat het zo mooi is, voor mij dan, hier de stand in het individuele klassement.

Ach, het is waarschijnlijk voor het laatst. Immers, mijn geluk duurt zelden langer dan twee dagen. De Webloggers zijn gestegen en nemen positie 56 in op pagina 3 van 136. Wel jammer dat een aantal mensen heeft afgehaakt en wij het nu met slechts 20 aktieve deelnemers moeten doen. De stand binnen onze poule is als volgt.

Hmmm, ik begin honger te krijgen. Wat te denken van de kwestie van de opgepakte Bavaria-meisjes in hun sexy DutchDresses? Nu is Bavaria ongeveer het laatste bier dat ik drink, ja hallo Westmalle Tripel speelt wel in een andere divisie, maar qua promotiestunt schieten ze in de roos.

Juridisch is het ook een interessante zaak. Hebben enkele tientallen stewards/agenten het recht om een groep meisjes in oranje jurkjes het stadion uit te zetten en met celstraf te bedreigen? De belangen zijn groot en Budweiser (of de Fifa?) voelt zich gepiepeld door het nietige Bavaria. Een ding scheelt, Budweiser drink ik al helemaal niet.

Posted by CasaSpider at 7:00 AM | Permalink | Comments (6)

"Hebben we popcorn in huis?", vroeg ik aan Lucy. Bier en Tequila waren er in ruime mate, maar als men een avondje televisie gaat kijken moeten de kaken wel kunnen malen. "Ja, we hebben nog twee pakken", antwoordde ze tot mijn opluchting. Toen ik met Luchiano (9) op bed lag te lezen vroeg Lucy of ze niet beter gevulde eieren kon maken. Ja, gevulde eieren zijn nog lekkerder dan popcorn.

Wat gingen wij eigenlijk kijken, wat was er te doen? Niets minder dan de Miss Universe verkiezing die dit jaar in Mexico plaatsvond. Natuurlijk betreft het een spektakel waarin commerciele en politieke belangen meer prioriteit hebben dan de schoonheid van de kandidates maar toch is het geen straf om een paar uur beeldschone vrouwen te bekijken.

Vitamine voor de ogen!

Het overgrote deel van de kandidates ziet men slechts gedurende een seconde of drie, de tijd waarin zij al lopende haar naam en het vertegenwoordigde land mag uitspreken. Dat was meteen alles wat wij van Naemi Monte uit Curacao hebben gezien. Ook mijn favorietes uit Italie en Panama overleefden de eerste schifting niet. En Nederland? Nederland deed niet eens mee, hadden ze nu echt Yolanthe niet kunnen sturen?

Van de laatste tien overgebleven vrouwen was er één kaal, hadden er twee blond en de overige zeven donker haar. Miss USA Rachel Smith zag er afgetraind uit, tegen het te dunne aan. Toen zij opkwam in haar galajurk stapte ze op de zoom en ging onderuit. Gelukkig herpakte zij zich snel, maar het leed was reeds geschied. Een Miss Universe hoort niet te vallen dat is algemeen bekend.

Miss USA werd vijfde, Korea vierde en Venezuela derde. Wie zou Miss Universe 2007 worden, Brazilie of Japan? Mijn voorkeur en ook die van Lucy ging uit naar Riyo Mori uit Japan. Een vrouw met alluren en klasse die tegelijkertijd speels en schalks uit de hoek kan komen, de droom van iedere man. Hoogste tijd om aan de spanning een einde te maken ook al staat de clou al in de titel. De Japanse Riyo Mori is gekroond tot Miss Universe 2007.

Wie wil met haar 's morgens een bordje gevulde eieren Sushi eten?

Posted by CasaSpider at 1:51 PM | Permalink | Comments (19)

Twee dames, dat belooft een foto-update maar eerst volgt een vergelijking. Wat zijn de verschillen en overeenkomsten tussen Emma en Yohanna?

Emma is al erg oud en sukkelt na haar heupoperatie een beetje met de gezondheid. Yohanna is in de kracht van haar leven en bijna vier maanden zwanger. Emma laat over zich lopen, iedere keer weer terwijl Yohanna goed van zich af kan bijten. Waar Yohanna's huid erg gevoelig is voor de zon kan Emma er urenlang in blijven liggen.

Maar er zijn ook overeenkomsten. Beide dames zijn erg populair en zien er puik uit. Als ze er een tijdje niet zijn worden ze door veel mensen gemist. Zowel Cubaanse Yohanna als Nederlandse Emma, na haar laatste operatie dan toch, zijn soepel in de heupen en bewegen graag.

Op 12 mei was er de feestelijke opening van de Koningin Emmabrug, in de volksmond Pontjesbrug genoemd, na een ongeveer negen maanden durende volledige restauratie. Bewegingsproblemen leidden ertoe dat de brug zaterdag 22 juli op non-actief werd gesteld.

Het duurde even voordat de financiering voor het herstel rond was, maar op 4 september werden de reparatiewerkzaamheden gestart. En sinds donderdagmiddag 28 september is de Koningin Emmabrug terug, bijna drie weken voor de komst van CasasPa naar Curacao.

Over de onderhoudshistorie van Yohanna is mij niets bekend. Donderdagmiddag stonden we even buiten te kletsen. Yohanna had haar fototoestel bij zich. Rechts van ons stond de zilvergrijze motorfiets van collega George Broos. Daar had zij haar oog op laten vallen. We maakten er een spontane fotosessie van, een sessie waar de beste George nog steeds geen weet van heeft.

• Yohanna op de zilvergrijze motorfiets van George Broos, vooraangezicht.
• Yohanna gezien vanaf de zijkant op de zilvergrijze motorfiets van George Broos.
• Yohanna tussen de grote UTS-antennes, geen idee waar zij tegen aanduwt.
• Yohanna bij een van de weinige planten die op het UTS-terrein te Vredenberg groeien.
• Yohanna en CasaSpider, poserend bij de grote UTS-antennes.

Voor de liefhebber van Papiamentstalige teksten staat hier het artikel uit de Vigilante van vrijdag over de terugkeer van de Koningin Emmabrug. Met een vergroting van de detailfoto's van het laatste onderhoud.

Posted by CasaSpider at 1:13 PM | Permalink | Comments (14)

Ongeveer zes maanden geleden plaatsten wij de tot dusverre laatste Chica de la Semana op lachicamerengue.com. Sindsdien had Lucy minder zin om haar ronde op het strand van Mambo Beach te maken. Ook lijken er minder dames voorhanden te zijn.

Soms krijgt men dingen echter gewoon in de schoot geworpen. Neem nu Sugey, een 24-jarige schoonheid uit Santo Domingo die gedurende een maand bij ons verblijft. Zij wil graag Chica de la Semana zijn en Lucy heeft dat verzoek met plezier ingewilligd.

Zondag was de dag van de fotosessies. Eerst bij ons thuis, waar Sugey zich in diverse rollen liet fotograferen. Onder anderen als dienstmeisje, een geheime fantasie van menige man. Het plan was om vervolgens naar de dierentuin te rijden, een plek met mooie achtergronden qua planten en dieren. Bovendien is het er rustig.

Dat laatste was van belang aangezien Sugey zich niet helemaal op haar gemak voelde in haar korte hotpants. Toen we bij de dierentuin aankwamen was het er tot onze verrassing allesbehalve rustig. Alle parkeerplaatsen waren bezet en er stond zelfs een rij voor de ingang. Dat betekende betalen!

Snel gingen wij er vandoor, eerst richting Seaquarium. Een mooie, rustige plek in gedachten hebbende stelde ik voor om naar Fort Nassau te rijden. Fort Nassau is een fort, dat is logisch, gelegen bovenop een hoge rots met een prachtig uitzicht op de Julianabrug en de haven. Het is gebouwd in 1797. Tegenwoordig is er een tamelijk duur restaurant in gevestigd.

Op twee of drie passerende werklieden na was er niemand. Luchiano (8) fietste rondjes, Sugey was het model, Lucy gaf de aanwijzingen en ik hanteerde de camera. De zon brandde. Modelfotografie is zwaar werk, zeker in deze omstandigheden. Al snel kregen we dorst.

We hadden water en Maltin Polar meegenomen. Luchiano, Lucy en ik lurkten aan onze drankjes. "Wil jij iets drinken?", vroeg ik aan Sugey. Voordat zij kon antwoorden zei Lucy al neen. "Ja maar tante, ik heb zo'n dorst...", sputterde Sugey. "Je houdt het maar vol, als we klaar zijn met de foto's mag je drinken", zei Lucy streng.

Zij was bang dat een paar slokken water het resultaat negatief zouden beïnvloeden. "Topmodellen krijgen soms dagenlang niets te eten en tijdens de sessies vallen zij regelmatig flauw. Zo is het leven van een model nu eenmaal.", lichtte Lucy haar besluit toe. Sugey schikte zich in haar lot.

Het moet gezegd, het resultaat mag er wezen. Sugey is een prachtige Chica de la Semana. Voor fanmail is er een speciaal email-adres gecreëerd: Sugey.

De baby heeft besloten een mei-kind te zijn.

Posted by CasaSpider at 9:56 AM | Permalink | Comments (20)

Van een aantal mensen is mij bekend dat zij op dinsdag verlangend uitzien naar de nieuwe Chica de la Semana. Bijna nog meer dan ik naar een glas trappistenbier op zaterdagmiddag. Sommigen vinden het vast niet erg dat Katherine de kroon nog een week mag dragen.

Wat ik niet erg vind is dat vroeger een muzieknummer met gemak een kwartier kon duren. Neem nu bijvoorbeeld Get Ready van Rare Earth in zijn full version van 20:06 minuten.

Rare Earth, een band die van alle CasaLog-lezers waarschijnlijk alleen nog bij gerontorocker Eric bekend is. In combinatie met Tequila is Get Ready trouwens prima weblogmuziek.

Lucy liep tevergeefs haar rondes, het was ook heel rustig op het strand. Toen zij zich ging omkleden voor het Happy Hour schoot ik daarom maar een paar foto's van Luchiano (7) die druk in de weer was met zijn handdoek.

Soms denkt hij dat hij Batman is, andere keren dat hij kan vliegen. Als zevenjarige kan dat nog, op mijn leeftijd wordt men ervoor opgesloten. Even later kwam Lucy terug, klaar voor het Happy Hour van Wet&Wild.

Het was gezellig daar. Ino en Bente, neen, neen, nog steeds geen link, moesten lang nadenken en veel overleggen voordat zij de einduitslag van de quiz bekend maakten. Barbara, een verrassend kwieke Roland en Kyra arriveerden, gevolgd door Peter en Loes met hun kinderschare. Roland gaat hard vooruit, want hij dronk alweer drie Polartjes.

Toen was het tijd om langs de Chinees te gaan.

Posted by CasaSpider at 6:43 AM | Permalink | Comments (16)

Vandaag is het tijd voor de vierde chica van het groepje Dominicaanse dames met de leuke fantasieën. Haar naam is Katherine. Ook zij houdt van relatief kleine ruimtes als het gaat om haar favoriete fantasie. Katherine droomt ervan om de liefde te bedrijven op een jacht, midden op de oceaan, bij volle maan.

Ahuuuuuuuuuuoeoeoeoew!!!

Tot zover CasaSpiders weerwolf imitatie. Onze honden Spider en Scooby Doo maken dit geluid tegenwoordig ook bijna iedere nacht, vraag mij niet waarom.

Op lachicamerengue.com staan de foto's van de nieuwe Chica de la Semana, Katherine. Op de vraag wat voor haar de perfecte man is antwoordde zij dat deze niet bestaat.

Hmm...

Afgelopen zondag verplaatsten wij ons als gebruikelijk om half vijf van Kontiki naar Mambo Beach. Wij installeerden ons op onze bedjes en Lucy zag onmiddellijk een mooie Nederlandse jongedame die circa twee meter westelijk van ons lag. Alles aan haar klopte.

"Ik heb een website...", zo oefende Lucy haar openingszin met mij. Even later had zij voldoende moed verzameld en sprak het meisje aan.

Tot mijn verbazing stond zij al binnen tien seconden met de blonde dame naast mijn bedje. Dat was snel!

"We gaan twaalf foto's maken", zei Lucy tegen haar. "Twaalf?", vroeg de blondine verbaasd. Ik trok mijn wenkbrauw wenkbrauw (dank je, Cockie) op, wist ook niet dat ik dat kon. Immers, zoveel is twaalf nu ook weer niet. "Kom, we gaan", sprak Lucy kordaat. "Oh!", maar ik dacht dat ik een foto van jullie moest maken!"

Een misverstand. De blonde jongedame vleide zich weer op haar bedje en wij namen een Amstel.

Posted by CasaSpider at 6:40 AM | Permalink | Comments (11)

Zes weken lang kon Lucy geen enkele kandidate vinden voor de rubriek Chica de la Semana op onze lachicamerengue.com website. Een kleine ramp.

Op het strand van Mambo bevindt zich niet ver van onze vaste standplaats bijna iedere zondagmiddag een groepje Dominicaanse jongedames met een paar kleine kinderen.

Van dit groepje had Lucy al eens foto's gemaakt van Ingrid en Miove, de dame die het graag eens zou doen in een duikboot met koers richting de Atlantische Oceaan. Maar dan niet helemaal tot Madeira.

De andere dames in het groepje zijn Katherine en Alexandra. Met beiden heeft Lucy zondag een fotosessie gehouden en Alexandra is deze week als eerste aan de beurt om Chica de la Semana te zijn.

Wat is Alexandra's geheime fantasie? Zij wil graag de liefde bedrijven in een vliegtuig vol met passagiers. Niet geheel duidelijk is mij waar in het vliegtuig precies de liefde bedreven moet worden. In het kleine toilet wellicht? Met als extra spanning dat door het grote aantal passagiers iets vaker iemand probeert binnen te komen.

Waar komt de fascinatie van vrouwen voor seks in kleine ruimtes toch vandaan. Duikboten, vliegtuigtoiletten, een ruimtecapsule op weg naar de maan (Ingrid). Een belangrijk kenmerk van een fantasie is dat zij zich afspeelt in iemands hoofd, ook een kleine ruimte trouwens. Voor veel fantasieën geldt dat zij bij daadwerkelijk in de praktijk brengen nogal kunnen tegenvallen.

Toch kijk ik in een vliegtuig vol passagiers voortaan eens goed om mij heen.

Posted by CasaSpider at 12:25 PM | Permalink | Comments (10)

Toen ik laatst vreesde in herhaling te vallen maakten de dames Willisha en Cyberjunk mij erop attent dat dat helemaal niet zo is. Immers, nieuwe lezers hebben de oude verhalen nooit gelezen en oude lezers zijn ze grotendeels vergeten.

Maar als ik nu schrijf dat wij zondagmiddag naar het strand van Kontiki en Mambo Beach zijn geweest, is dat dan echt compleet nieuw? Dacht het niet hè!

Op een strandbedje genoot ik van mijn welverdiende rust. Het zwemmen met Luchiano (7) zat er al op. De rust werd verstoord door een aankondiging die over het strand schalde.

"Attentie, attentie! Over vijf minuten begint de bikini-show alhier bij Kontiki Beach."

Waarvoor komt iemand zijn bed uit, wat zijn de drijfveren van een mens? De aankondiging van een bikini-show doet in ieder geval wonderen. Kwiek stapte ik van mijn bedje af en graaide naar de camera.

Even later stond ik in een uitstekende positie aan het eind van de pasarela. Grote genade, het Nederlandse woord daarvoor is me ontschoten, ik lijk Sylvia Kristel wel. In het Engels is het catwalk.

De modellen liepen af en aan en poseerden regelmatig precies voor mijn neus. Kennelijk verkeerden zij in de veronderstelling met een professionele fotograaf van doen te hebben. Mij kwam het wel goed uit in ieder geval.

Klik op de foto of hier voor de volledige serie van 23 foto's. Overigens is er ook filmmateriaal van de bikini-show, voor het geval er behoefte is aan een Gran Premiere...

Na al deze voorbijtrekkende schoonheden was de behoefte aan een nieuwe Chica de la Semana voor lachicamerengue.com iets kleiner. Zo had Lucy ook eens een vrije zondagmiddag.

Posted by CasaSpider at 6:22 AM | Permalink | Comments (27)

Nadat Lucy op zondag 19 juni haar foto-sessie met Miove had beëindigd maakte zij nog een rondje over het strand. En warempel vond zij een tweede kandidate. Soms zit het mee!

Met een donkere schone verscheen Lucy aan mijn strandbedje. Gek is dat, bij donkere dames op Curacao ga ik er automatisch vanuit dat zij Spaans spreken. Dat was nu niet het geval.

Gladys is een echte Hollandse vrouw uit de mooiste stad van Nederland, tegenwoordig alom 010 genoemd. Aan mij de taak om de bedoeling van lachicamerengue.com en de Chica de la Semana uit te leggen. Getuige het feit dat zij even later met Lucy op pad ging is dat gelukt.

Na het maken van de foto's hielp ik Gladys een beetje met het invullen van de vragen. Zij moest erg lang nadenken over haar lievelingsdier. "Ja, vroeger was het een paard... maar nu?" Behulpzaam noemde ik allerlei dieren op: "Een leeuw, een tijger, een kangoeroe..."

"Een kangoeroe, haha!", lachtte Gladys. Wat zij niet wist is dat de kangoeroe mijn favoriete dier is. Ik heb er maar niets van gezegd. "Nou, doe dan toch maar het paard."

Foto's van Gladys en haar antwoorden op de vragen zijn te vinden bij La Chica de la Semana.

Posted by CasaSpider at 12:45 PM | Permalink | Comments (12)

Voor de tweede opeenvolgende zondag namen we de nieuwe camera mee naar het strand. De zon was fel, toch waren er niet zo heel erg veel mensen. Ik voorzag een zwarte dag qua Chica de la Semana.

Gelukkig was het zondag Vaderdag, alle vaders op aarde alsnog mijn hartelijke felicitaties. Lucy vond dat ze vanwege Vaderdag extra haar best moest doen om een meisje te vinden. En haar best deed ze.

Ik wees een mooi meisje met een oranje/rode bikini aan. Het was een Nederlands meisje en ze was in een groepje, meestal voldoende aanleiding voor Lucy om haar links te laten liggen. Ditmaal liep ze er direct op af, helaas tevergeefs.

Schuin achter mij zat een jongedame in witte bikini op een houten tafel. "Wat vind je van dat meisje hier schuin achter mij?" Lucy kende haar wel, het was een Dominicaans meisje in een groepje waarvan een andere dame al eens Chica de la Semana was geweest. Het meisje heette Miove, wat een sensuele naam, en wilde wel poseren. Ze moest zich alleen nog even opmaken.

In de tussentijd kwamen er twee meisjes aanlopen waarvan er een wel zeer aantrekkelijk was. Lucy was echter op Miove aan het wachten en liet de nieuwe dus gaan. De meisjes van Mioves groepje bemoeiden zich nogal met de plaatsen en de posities die voor de foto's ingenomen dienden te worden.

De resultaten zijn te bezichtigen op lachicamerengue.com onder La Chica de la Semana. Een groter exemplaar van de afgebeelde foto is beschikbaar: 800x600.

Na de fotosessie vult het model altijd een formulier met een paar vragen in. "Wat is je favoriete fantasie?" is een van die vragen. Tot mijn verbazing hebben sommige mensen helemaal geen fantasie, maar Miove wel. Zij wil de liefde bedrijven in een duikboot die richting de Atlantische Oceaan koerst.

Richting de Atlantische Oceaan koerst, hoe kom je erop!

Posted by CasaSpider at 6:47 AM | Permalink | Comments (19)

Het was heet en ietwat benauwd op Mambo Beach afgelopen zondag. Zwetend in de zon liggen, dat is weer eens wat anders. Lucy had al tevergeefs haar rondjes gelopen om een Chica de la Semana te vinden voor lachicamerengue.com.

We lagen op onze bedjes met een blikje Amstel in de hand. Ik scande de omgeving en lette tegelijk op Luchiano (7) die in zee aan het spelen was. Een lange, ietwat magere man met grijs haar bewoog zich in mijn richting. Nu ben ik heel slecht in mensen herkennen, maar vreemd genoeg wist ik in dit geval meteen wie het was.

Vreemd genoeg, want ik had de man nog nooit van mijn leven gezien. Het was collega-weblogger Robert Noordberger van Robertopcuracao. Even later bleken we al heel wat van elkaar te weten. Iets dat in deze wereld steeds normaler wordt maar tegelijkertijd ook een beetje vreemd blijft.

Robert vertrok richting Lions Dive hotel waar het Tros-familiespektakel Te land, ter zee en in de lucht plaatsvond. Volgens mij met tobbedansen maar dat boeit niet zo.

Wij maakten ons gereed voor nog een uur Happy Hour bij Wet&Wild. We stonden er nog maar net toen een meisje met lang bruin haar en een jongen vlak langs ons naar zee liepen. Even later kwamen ze terug. Lucy vroeg het meisje of ze Chica de la Semana wilde zijn en dat wilde ze.

Zo stond ik daar in mijn eentje op het Happy Hour. Luchiano was druk bezig met een surfplank in zee en Lucy was dus foto's aan het maken. De overige mensen van onze club lieten het afweten of ze waren met zijn allen naar het tobbedansen aan het kijken. Het was allemaal de moeite waard, want de op de valreep gevonden Curacaose Claudia N. mag er zijn.

Klik op de foto om naar de Chica de la Semana pagina te gaan voor meer foto's van Claudia. Persoonlijk ben ik wel gecharmeerd van witte bikini's. Maar wat is eigenlijk de mooiste kleur voor een bikini?

Posted by CasaSpider at 1:08 PM | Permalink | Comments (13)

Bijna schreef ik onze Zuiderburen maar dat zijn de Venezolanen en ik bedoel de Belgen. De Belgen hebben een fanatieke voorliefde om voor elk vreemd woord een Nederlands woord te gebruiken dan wel te verzinnen.

De Zuid-Afrikanen kunnen er ook wat van. Toevallig stuitte ik op Die Burger waarin een artikel staat over de kansen van Miss Universe 2005 Zuid-Afrika, Claudia Henkel. Claudia behoorde niet tot onze favorieten maar deed het in de polls kennelijk niet slecht.

Mej. SA is wedders se keuse om met kroon weg te stap

Dit blyk dat Claudia Henkel, Mej. Suid-Afrika, 'n gunsteling is om môre-aand die Mej. Heelal-kroon te verower.

(...)

Volgens Carreira het Henkel 'n ongelooflike "verhoogteenwoordigheid" en "ster-kwaliteit". Henkel is luidens berigte 'n gunstelingkeuse van die beroepswedders. Haar kanse was gister 14/1 en 16/1, en haar grootste kompetisie kom in die vorm van Mej. Kanada, Natalie Glebova, wie se kanse op 7/1 en 10/1 geskat word.

Mejuffrouw Heelal, hoe komt men erop. Claudia Henkel eindigde op de 11-de tot en met 15-de positie. De kansen van Mej. Kanada werden aanzienlijk accurater geskat.

Posted by CasaSpider at 1:10 PM | Permalink | Comments (6)

De Miss Universe verkiezing 2005 hield ons al een aantal weken bezig. Het verzamelen van foto's en informatie van de kandidates voor lachicamerengue.com is een time-consuming proces, maar gelukkig niet vervelend om te doen.

De verkiezing werd gehouden in Bangkok, Thailand. Het was vooralsnog niet geheel duidelijk wanneer. Op sommige plaatsen stond 30 mei, op andere 31 mei. Om commerciele redenen is ervoor gekozen om de uitzending op prime-time te laten plaatsvinden in onze time-zone. Onze time-zone is Caracas/La Paz, maar ook New York ligt op deze lijn.

Gevolg hiervan was dat het circus in Thailand op 31 mei om acht uur 's morgens plaatsvond. Dat staat gelijk aan 30 mei negen uur 's avonds op Curacao. Ach, er zijn ergere dingen om mee wakker te worden.

Natalie Glebova uit Canada was de eerste dame op onze Miss Universo 2005 pagina. Onmiddellijk zag ik haar schoonheid en gaf haar drie sterren. Eerlijk gezegd vond ik Monica Spear uit Venezuela nòg een heel klein tikkeltje mooier, maar zij overschreed de tijd bij het beantwoorden van de vragen. Een vijfde plaats viel Monica ten deel.

Onze lokale favorieten waren Rychacviana Coffie (Curacao) en Renata Soñé (Dominicaanse Republiek). Rychacviana werd helaas in de voorrondes uitgeschakeld, Renata haalde de finale en werd uiteindelijk derde.

Beide dames hebben echter fouten gemaakt. Renata droeg de verkeerde jurk, dat zagen Lucy en ik direct. Hoe mooi zij ook is, naast de oogverblindende witte jurk van Natalie Glebova stak zij flets af.

Bij Rychacviana Coffie ging het mis in de promotie. Er waren geen foto's en er was geen verhaal. Ik ben er 100% van overtuigd dat met het op de juiste wijze onder de aandacht brengen van foto's en verhalen Rychacviana aanzienlijk veel meer kans had gehad om bij de laatste 15 te komen. Lachicamerengue heeft zelfs geheel belangeloos hulp aangeboden, hier werd helaas niet op gereageerd.

Niet getreurd, want ik kan mij goed vinden in de uitverkiezing van Natalie Glebova. Alle 15 finalistes, aangevuld met een groot aantal schoonheden, zijn te vinden op onze Miss Universo 2005 pagina.

Posted by CasaSpider at 6:32 AM | Permalink | Comments (6)

Het is heel vreemd, maar Nederlanders zijn niet dol op Miss Universe verkiezingen. Curacaoenaars daarentegen zien het evenement als een spannende voetbalwedstrijd. Als onze kandidate Rychacviana 'Vantje' Coffie straks in bikini voorbij komt lopen wordt er geschreeuwd en gegild.

Stelling: Alleen volkomen natuurlijke vrouwen zonder siliconen en andere hulpmiddelen mogen meedoen aan de Miss Universe verkiezing.

Om twee redenen ben ik het niet met deze stelling eens.

1. Het gebruik van siliconen in met name de borstpartij zou gelijkenis vertonen met het gebruik van doping door bijvoorbeeld wielrenners. Over smaak valt te twisten, maar een feit is dat veel mensen (mannen en vrouwen) iets grotere borsten aantrekkelijker vinden dan heel kleine exemplaren. Als nu alleen vrouwen zonder siliconen aan de Miss Universe verkiezing mee mogen doen ontstaat de vreemde situatie dat zij geen doping mogen gebruiken, terwijl er op straat volop gebruik van wordt gemaakt. De kans neemt hierdoor toe dat een gewone vrouw er mooier uitziet dan de Miss Universe. Dat is even gek als dat Lance Armstrong op de Alpe d'Huez plotseling voorbij wordt gereden door een kantoormannetje dat toevallig stijf staat van de doping.

2. De Miss Universe is niet absoluut de mooiste vrouw op aarde. Zij is de winnares van een verzameling vrouwen die zich in de deelnemende landen ooit voor een dergelijke verkiezing hebben ingeschreven. Met grote waarschijnlijkheid bestaat er een relatie tussen het zichzelf verfraaien van vrouwen door middel van diverse correcties alsmede het gebruik van siliconen en de wil om Miss Universe te worden. Als men nu al deze goedwillende dames uitsluit van de verkiezing wordt de verzameling kandidates aanzienlijk kleiner. Daaruit volgt automatisch dat de kans dat daadwerkelijk de mooiste vrouw ter wereld wint eveneens drastisch afneemt.

Een vrouw die Miss Universe wil worden dient voorafgaand aan de dag van de verkiezing, dit jaar 31 mei 2005, zichzelf in de picture te spelen. De wereld moet haar reeds kennen en (een beetje) van haar houden. Tot mijn verbazing besteden slechts weinig kandidates hier voldoende aandacht aan.

Dat geldt ook voor Miss Universe Curacao 2005, Rychacviana 'Vantje' Coffie. Zij heeft zeker potentie en deze uit Suffisant afkomstige schone lijkt me nog sympathiek ook. Alle kleine beetjes helpen, zo dus ook onze aan Rychacviana gewijde pagina op lachicamerengue.com.

CasaSpider en La Chica Merengue wensen onze Miss Curacao met of zonder siliconen heel veel succes op 31 mei in Thailand.

Posted by CasaSpider at 12:33 PM | Permalink | Comments (6)

Wederom had Lucy zondagmiddag geen succes met het vinden van een Chica de la Semana. Desondanks gingen de Happy Hours op Mambo en Wet&Wild gewoon door, gelukkig maar. We dronken wat bier, kletsen wat, hielden Luchiano in de gaten en keken naar passerende mensen.

Er liep een oogverblindende vrouw in een strak rood pakje langs. Al mijn quarks, gluonen en wat dies meer zij kleefden aan haar lichaam als... ja als wat eigenlijk. "Ih... ih... is dat niks als Chica de la Semana?", vroeg ik aan Lucy. "Ja, dat zou je wel willen, dat is de Miss Universe Curacao van vorig jaar!"

Het kostte me een paar minuten voor ik op haar naam kwam. Angeline da Silva de Goës zong het even later in mijn hoofd en andere lichaamsdelen. Lucy moest naar het toilet. Prompt verscheen Angeline voor de tweede maal om vlak bij ons op een tafel te gaan zitten. Zij had een cameraploeg om zich heen, waarschijnlijk voor haar programma Caribe Awe dat iedere dinsdag om negen uur op TV-11 (Dies-Un) wordt uitgezonden.

"Waar blijft Lucy toch?", spookte het door mijn hoofd. De aanblik van Angeline deed de verlegen persoon die ik in wezen ben smelten. Ik moest met haar op de foto. Gelukkig kwam Lucy er al snel aan.

Samen liepen we naar Angeline die druk in gespek was. Op het juiste moment raakte ik haar schouder en sprak haar in mijn beste Papiaments aan. Ze moest er in ieder geval om lachen. Wie raadt wat mijn openingszin was verdient een fles Duvel.

Na een paar foto's (klik op de foto voor groter) genomen te hebben namen we afscheid. Angeline da Silva de Goës, sympathiek en bloedstollend mooi. Een gevaarlijke combinatie...

Terug in ons groepje vroeg Ino wie dat wel was. Ik vertelde het hem, waarop Ino mij verraste door te zeggen dat hij haar helemaal niks vond, qua schoonheid dan. Nu zijn er ongetwijfeld ook mensen die zeggen dat de nieuwe BMW M5 een rammelbak is, maar toch stond ik even perplex. En dan ben ik notabene degene met tweemaal min zes!

In de auto op weg naar huis bleek Luchiano (7) de wijste te zijn: "Papa, jij snapt de mannen niet. Als iemand zegt dat hij haar helemaal niets vindt, dan is hij juist verliefd op haar."

Toevallig is de maand mei de maand van de Miss Universe verkiezing. Op maandag 30 mei wordt in Bangkok de nieuwe Miss Universe 2005 gekozen. Sinds vorig jaar besteedt lachicamerengue.com veel aandacht aan deze verkiezing. De afgelopen dagen heb ik diverse uren doorgebracht met het verzamelen van informatie.

Op dit moment zijn op de Miss Universo 2005 pagina al 12 landen vertegenwoordigd. Onze favorieten tot dusverre zijn Natalie Glebova uit Canada en de Noorse Helene Traasavik. De Curacaose Rychacviana Coffie is een hele mooie dame, maar ik vrees dat zij de voorronden niet overleeft.

De binnenkant van mijn hoofd is voorlopig helemaal rood gekleurd: Angeline da Silva de Goës.

Posted by CasaSpider at 6:26 AM | Permalink | Comments (21)

Afgelopen zondag had Lucy na drie weken weer eens beet voor lachicamerengue.com. Ana Erika zat samen met haar man een meter of vijf voor ons en zij was ons onmiddellijk opgevallen. Helaas (voor ons) was zij nogal innig met haar man.

Net voor het begin van tweede Happy Hour trok Lucy de stoute schoenen aan. Enigszins tot haar verbazing reageerde Ana Erika positief op Lucy's verzoek om een foto-serie van haar te maken. Deze week draagt zij de titel Chica de la Semana. Voor de duidelijkheid, het was niet tot Ana Erika's verbazing.

Een moeilijke taal dat Nederlands. Laatst hoorde ik op de radio een zin die ongeveer zo ging: "De sporter mocht van de dokter met het gekneusde gewricht niet aan de wedstrijd meedoen". Ook hierbij vroeg ik mij af hoe een vertaalprogramma dit aan moest pakken.

Toen de familie Cuppen op vrijdag 29 april het ziekenhuis binnenstormde was het voor de dokter in ieder geval niet moeilijk te bepalen wie er hoognodig moest bevallen.

Zelden heb ik zo'n dikke buik gezien als die van Loes. Er zat dan ook een tweeling in. Nu niet meer, Rayan en Kishan zijn op die vrijdag voorspoedig en gezond ter wereld gekomen.

Trotse vader Peter en zoon Arwin van twee jaar oud hebben wij zondag bij Wet&Wild gefeliciteerd. Vanaf deze plaats gaan onze felicitaties naar de vrouw die de immense buik negen maanden heeft moeten dragen: Loes, gefeliciteerd!

Op de vrije maandag, compensatie voor de Dag van de Arbeid, gingen Luchiano (7) en ik 's middags samen naar het strand. We hebben veel gezwommen. Op een bepaald moment stonden we vlakbij de kust wat in zee te spelen. Een iets oudere man was al een tijdje naar mij aan het kijken.

Ineens sprak hij: "Uhm... hallo, mag ik iets vragen?" Inmiddels heb ik dit al vaker meegemaakt, dan word ik herkend als CasaSpider. Beroemdheid in spé zeg maar. "Ja hoor, vraagt u maar", antwoordde ik minzaam. "Heet u Kruisinga?", vroeg de man tot mijn ontsteltenis. "Neen!", zei ik. "Lijkt uw naam er helemaal niet op?", vervolgde de man. "Neen!"

Later bedacht ik dat hij me misschien had aangezien voor judoka Mark Huizinga (gouden plak in Sidney), dat had zomaar gekund. Verder zat het ook niet mee, want van mooie Ana Erika hebben we geen spoor gezien. Gelukkig scheen de zon wel.

Posted by CasaSpider at 6:31 AM | Permalink | Comments (25)

Uit Colombia komen veel dingen met een C. Neem bijvoorbeeld cocaine, coffie en chicas.

We stonden al een tijdje droog op lachicamerengue.com. Iedere zondagmiddag liep Lucy haar rondjes, maar het aanbod hield niet over.

Afgelopen zondag was de laatste hele vakantiedag van Piet en Verina. Tijdens het Happy Hour lagen we wat op onze strandbedjes te kletsen. Luchiano (7) deed kunstjes (op zijn hoofd staan) en Lucy liep haar ronde.

Normaliter zie ik de Chica de la Semana altijd wel en wissel een paar woorden. Deze keer is zij mij geheel ontgaan. Na het bekijken van de foto's heb ik de indruk toch iets gemist te hebben.

Ze heet Sheila, komt uit Colombia en haar fantasie is om een keer uit een vliegtuig te springen, met parachute wel te verstaan.

Wat zal haar haar mooi wapperen in de lucht!

Posted by CasaSpider at 6:27 AM | Permalink | Comments (12)

Laatst correspondeerde ik wat heen en weer met GJ van Camarados. De Don Juan uit het Noorden kent een zekere Miriam die bij hotel Van der Valk Curacao werkt. Binnenkort wil Miriam's vriendin Leoni naar Curacao komen om haar te bezoeken. GJ vroeg of ik misschien tijdelijke woonruimte voor haar wist.

Helaas kon ik hem niet helpen. Weliswaar hebben wij op zich een kamer over, maar het is om moverende redenen toch niet zo'n geweldig idee om daar een jonge dame in te herbergen. Dat begreep GJ ook en tegelijkertijd corrigeerde hij zijn eerdere bewering dat Miriam een baan bij Van der Valk heeft.

GJ: "Ze werkt in een of ander tentje op een plein (duidelijk als ik ben)..

Een tentje op een plein, dat kan eigenlijk alleen maar Pleincafé Wilhelmina zijn. Daar komen wij bijna elke zaterdag, maar helaas ben ik niet zo goed in het herkennen van mensen.

Daarom liet ik Lucy de meegeleverde foto van Miriam zien en ja hoor, zij wist meteen wie het was.

Zaterdagmiddag wachtte ik op Studio Sport, dat begint hier om vijf uur. Om 15:37 (21:37 Nederlandse tijd) overleed echter de Paus. Alle televisie-uitzendingen werden onderbroken. "Daar gaat mijn sport!", was mijn eerste gedachte. En ik had net zo'n zin in Heerenveen-Ajax (2-1). Een wedstrijd waarbij GJ op de tribune in de skybox zat. Hoe toevallig.

Om iets voor zessen arriveerden we bij Pleincafé Wilhelmina. Piet en Verina zaten er al en even later voegde Wim Jans zich bij ons. Kort daarna maakte ik kennis met Miriam. "Ik wil jou de groeten van iemand doen", zei ik tegen haar. "O ja, van wie dan?", vroeg zij verbaasd met onmiskenbare Groningse tongval.

GJ, ik kan je bij deze melden dat Miriam blij was met je groeten. Klik hier voor een groter exemplaar (800x600).

Posted by CasaSpider at 10:03 AM | Permalink | Comments (20)

Het was druk op de stranden met Eerste Paasdag. Er viel veel te genieten, dan heb ik mijn zonnebril (op sterkte!) namelijk veel langer op dan normaal.

Deze dames had ik al een paar keer individueel langs zien komen. Bij het Happy Hour op Wet&Wild stonden ze ineens op een rijtje. Lucy kijkt met een professioneler oog dan ik: "Geef me de camera, snel!"

Vier vrolijke gezichten, dat is nog eens Curacao Promotion!

Posted by CasaSpider at 1:21 PM | Permalink | Comments (15)

Nederlanders die net op Curacao zijn, horen vaak het verschil niet tussen Papiamentu en Spaans. Waarschijnlijk gold dat destijds ook voor mij. Ik weet nog goed hoe ik voor het eerst naar het Papiamentstalige nieuws keek en twee woorden kon verstaan: "eigenlijk" en "rijbewijs".

Inmiddels kan ik mij er geen goede voorstelling meer van maken dat iemand dingen niet kan begrijpen in het Papiamentu. Zo gaan die dingen.

Regelmatig keek ik naar Spaanstalige soaps. Een Antilliaanse collega wist mij te vertellen dat er heel veel verschil is tussen het Spaans uit bijvoorbeeld Mexico en het Spaans uit Venezuela. Voor mij was het een pot nat.

Nu hoor ook ik het verschil tussen Spaans uit Spanje, Venezuela, Argentinie, Mexico en de Dominicaanse Republiek. Het is (uiteraard) precies hetzelfde als met Brabants, Drents, Achterhoeks en Haags. Men moet het een paar keer gehoord hebben.

Het is mij eerlijk gezegd niet bekend of men met het blote oog kan herkennen of een vrouw uit Drente komt of uit Limburg. Zo ver liggen die provincies ook niet van elkaar af natuurlijk. Voor het geoefende oog is het daarentegen niet moeilijk om te zien of een dame uit Colombia, Venezuela of de Dominicaanse Republiek komt. Men moet het een paar keer gezien hebben.

Overigens kan men zich nog aardig vergissen. Neem nu Lucy. In de Dominicaanse Republiek (waar zij vandaan komt) geloven ze haar tegenwoordig nooit als zij zegt dat ze in Santo Domingo geboren is. Men gokt regelmatig op de Verenigde Staten en ook wel Haiti. Lucy is namelijk iets donkerder dan de gemiddelde Dominicaanse.

Bij Ingrid wisten we het meteen. Zij komt onherroepelijk uit de Dominicaanse Republiek. En dat is ook zo. Ingrid is 21 jaar geleden in Santo Domingo geboren. Deze week is zij de terechte Chica de la Semana op lachicamerengue.com.

Posted by CasaSpider at 8:51 PM | Permalink | Comments (23)

Vraag: "Wat is de overeenkomst tussen de Chica de la Semana en de antwoorden op de vragen die ik her en der heb gesteld aangaande het Referendum dat op 8 april op Curacao plaatsvindt?"

Antwoord: "Dat beiden nogal lang op zich hebben laten wachten, maar inmiddels wel binnen zijn."

Vorige week donderdag ontving ik een mail namens de Minister voor Bestuurlijke Vernieuwing en Koninkrijksrelaties. Zie punt 3 van El Sapo (10). Kern van de brief was dat men niet op de zaak (het Referendum) vooruit wil lopen om het verloop niet te beïnvloeden. Niet onlogisch, maar wel voorspelbaar.

Maandag werd ik gebeld door de heer Keursly Concincion, tweede secretaris van de Referendumcommissie Curacao. We hebben ongeveer een kwartier gesproken over mijn vragen en het was een plezierig gesprek.

De heer Concincion is eveneens bang om de bevolking te beïnvloeden en wil alleen objectieve informatie verstrekken. Een begrijpelijk maar niet opwindend standpunt.

Al pratend kwamen we tot de conclusie dat het wellicht meer de taak van de lokale politieke partijen is om het volk te informeren over verdergaande consequenties van de diverse opties. Zoals wanneer men bijvoorbeeld als werkloze conreet zijn uitkering van 600 Euro kan ophalen. Of juist niet.

De heer Concincion was het eens met mijn standpunt over de positie van het Papiamentu. Het Papiamentu krijgt als wordt gekozen voor Optie D waarschijnlijk dezelfde status als het Fries in Nederland.

Veel verandert er volgens hem in dat geval niet, want het Nederlands is nu ook al de officiële taal op de Nederlandse Antillen. Hierover verschillen wij duidelijk van mening. In mijn ogen is het Papiamentu het Nederlands op Curacao in rap tempo aan het verdringen.

Dat vindt ook John Leerdam, lid van de Tweede Kamer voor de PvdA. Dinsdag ontving ik per mail zijn antwoord. Over de positie van het Papiamentu zegt John Leerdam: "Voor de taal Papiaments hoeven er in dat geval volgens mij geen consequenties te zijn. Het komt natuurlijk wel vaker voor dat er in één land meerdere talen worden gesproken." Dat staat haaks op de opvatting van Keursly Concincion.

Zelf neig ik er inmiddels naar om voor Optie D (integratie met Nederland) te stemmen. Juist omdat dit de meest interessante optie is en dan met name hoe Nederland hier op reageert. Ja, ik heb wel een idee. Als men al instemt met integratie geschiedt dit met zoveel voorbehouden en moeten er voordien zoveel rapporten door Curacao opgeleverd worden, dat er effectief de komende vijf à tien jaar echt niets verandert.

Datzelfde geldt overigens ook als Curacao kiest voor de Status Aparte. Nederland komt alleen snel in beweging als hier onverhoopt voor onafhankelijkheid wordt gekozen, zoveel is wel zeker.

Na vele weken schoot Lucy zondagmiddag eindelijk weer eens raak voor lachicamerengue.com. Model van de week is Curacaose Monique geworden. Het is erg jammer dat wij haar niet hebben gevraagd voor welke optie zij gaat stemmen. Monique is ook meer het type vrouw waar anderen op stemmen, ik wel tenminste. Monique, optie E?

Posted by CasaSpider at 12:42 PM | Permalink | Comments (19)

Zondagmiddag was het bijzonder druk op Mambo Beach. Er stonden wat extra tentjes opgesteld en er weerklonk harde muziek. Gezellig! Vraag mij niet wat voor muziek het was. House, trance, het zou allemaal zomaar kunnen. Achter de draaitafels stond DJ Roog, echte naam Rogier van Bueren. Het zal dus wel Hardsoul zijn geweest.

Wij bekeken de zaak vanaf onze bedjes vlakbij de zee. Het was bijna Happy Hour en eigenlijk had ik nog wat met Luchiano (7) willen zwemmen. Ik deed mijn sportbroek naar beneden en stond vervolgens in mijn onderbroek in plaats van mijn zwembroek. Snel trok ik mijn broek weer omhoog. Dit soort geintjes overkomt me gemiddeld één keer per jaar.

Toen ik bier ging halen zag ik DJ Roog (foto) in actie. Het is een aanstekelijke vent die het publiek goed weet op te zwepen. Neen, de DJ-anno-2005 is toch niet alleen maar een plaatjesdraaier.

Het is natuurlijk geen muziek wat ze draaien, die moderne DJ's, maar meer een soort hypnotiserende dreun om fabrieksarbeiders tot hogere productie op te jagen.

Nog veel beter dan met house-muziek en DJ Roog (biografie) kan dit doel naar mijn mening bereikt worden door het inzetten van Adinda Wiener als een soort van cheerleader.

Op zijn minst de motivatie van de mannelijke werknemers zou hierdoor een flinke impuls krijgen. Ik heb een klein gedichtje gemaakt om het idee weer te geven:

Adinda hier, Adinda daar
En mijn project is weer klaar

Niet eerder was ik zo creatief, met dank aan Adinda. Lucy ontmoette Adinda overigens niet op de middag van DJ Roog, maar een week eerder. Boeien! (Ben je daar nou niet te oud voor, CasaSpider? Neen, daar ben ik niet te oud voor)

Op lachicamerengue.com kan men onder Chica Semana meer materiaal vinden over mooie Adinda. Voor de agenda van DJ Roog wordt beleefd verwezen naar diens eigen website.

Posted by CasaSpider at 6:35 AM | Permalink | Comments (13)

"Wat ben je rood!", zei Ilienne maandagochtend op het werk. Het klonk me als muziek in de oren, de zondagen worden langzaam maar zeker weer heet als vanouds.

Burn! Baby! Burn!

De jongedame die Lucy zondagmiddag op Mambo Beach wist te verleiden om Chica de la Semana te worden is van bijzondere klasse. Tot zover het goede nieuws. Het 'slechte' nieuws is dat mooie Adinda pas volgende week alhier te bewonderen is.

Het is echter geenszins behelpen met Cristina Ruiz, een 36-jarige dame uit Cali, Colombia. Zij is zeer welbespraakt. Begint Cristina eenmaal te praten, is ze haast niet meer te stoppen. Mensen die geïnteresseerd zijn in een zeewaardig Yacht en bijbehorend onderhoud moeten zeker contact opnemen met Cristina bij Opus Marina Piscadera Bay, tel. 599-9-5112879.

Over spreken gesproken en dan specifiek in relatie tot relaties. Als twee (of meer) mensen elkaar lange tijd kennen sluipen er al snel bepaalde standaardzinnetjes in de onderlinge conversaties. Bij mij gebeurt dit tenminste altijd, vooral in standaardsituaties.

Heel vaak weet ik inmiddels precies wat Lucy in een bepaalde situatie gaat zeggen. Ik irriteer me daar helemaal niet aan, neen zelfs integendeel! Ik vind het juist grappig. Met toestemming van Lucy publiceer ik hier de top-3 van door haar gebezigde standaardzinnen.

Op nummer drie: El piso esta mojado! (De vloer is nat!)
Wanneer gebruikt: Als ik de keuken of de badkamer inloop en er ligt water op de tegels. Nu ben ik in de negen jaar dat ik in dit huis woon nog nooit gevallen, maar Lucy waarschuwt mij toch altijd even.

Op nummer twee: Un parte si, un parte no! (Voor een deel wel, voor een deel niet!)
Wanneer gebruikt: Met name als we op zaterdag of zondag koffie hebben gedronken. Ik lust dan minimaal nog een tweede mok. Als ik obligaat aan Lucy vraag of zij ook nog een mok wil volgt standaardantwoord nummer twee. Zij heeft dan wel zin, maar weet dat zij nerveus wordt van koffie. Soms wil ik na standaardantwoord nummer twee nog wel eens als volgt uit de hoek komen: "Welk deel wil wel, boven of onder?"

Op nummer één: Porque te levantaste tan temprano? (Waarom ben je zo vroeg opgestaan?)
Wanneer gebruikt: 's Morgens, 's middags en 's avonds als ik even op bed heb liggen uitrusten.
Om een of andere reden vindt Lucy het belangrijk dat ik goed en vooral veel uitrust. Als ik mij na het uitrusten lekker fit voel en de woonkamer binnenkom volgt steevast standaardzin nummer één. Inmiddels klinkt deze zin nog veel vaker, want nu gebruik ik hem ook bij Lucy.

Op lachicamerengue.com onder Chica Semana zijn meer foto's en tekst van en over Cristina Ruiz te vinden. Helaas staat er niets over Cristina's standaardzinnen. "Blijf met je vieze handen van mijn Yacht af!", zou er zomaar een kunnen zijn.

Posted by CasaSpider at 6:31 AM | Permalink | Comments (22)

Zaterdag en maandag regende het, zondagmiddag was het daarentegen stralend weer. Toen ik nog in Nederland woonde was het vaak, naar mijn idee tenminste, net andersom. Redelijk weer doordeweeks en in het weekend begon het te miezeren.

Curacao is groener dan ooit. Zelfs in onze geasfalteerde tuin beginnen allerlei groene dingen (planten?) te groeien. Het ziet er fris uit! Toch heb ik liever een verdorde tuin, dan weet men tenminste dat de zon schijnt.

Jegens groene dingen (planten?) ben ik altijd zeer achterdochtig. Eens gingen we op vakantie naar Playa del Carmen in Mexico. Een groepje vrienden vanuit Nederland, ik vanuit Curacao.

We hadden afgesproken op het vliegveld van Cancun. Tijdens de rit van Cancun naar Playa del Carmen zag ik verdacht veel groen langs de weg. "Hier kon het wel eens vaak regenen", dacht ik bij mijzelf.

En zo was het ook. Zelf was ik in die tijd poepie-bruin van de Curacaose stranden. Bij het ontbijt in het appartementencomplex van Playa del Carmen vroeg een aantal gasten zich verbaasd af hoe ik als enige in ons groepje Nederlanders zo bruin was geworden in de Mexicaanse regenbuien.

Zondagmiddag brandde de zon als vanouds boven Kontiki en Mambo Beach. Voor lachicamerengue.com heeft Lucy twee Chica's gevonden Twee lichtpuntjes in een keer! Chica de la Semana (Meisje van de Week) is deze week Colombiaanse Laura.

Binnenkort starten de nominaties voor de Chica del Año 2005 verkiezing. Over nominaties gesproken -weergaloos bruggetje- op 15 januari is de sluitingsdatum van de nominatieronde voor de Dutch Bloggies 2005! De Bloggies zijn volgens Retecool niet de neefjes van de Tokkies.

Met copy/paste is het bijzonder eenvoudig om http://blog.lachicamerengue.com/weblog/ in alle categorieën te nomineren.

Mede namens Laura bedankt!

Posted by CasaSpider at 6:11 AM | Permalink | Comments (15)

Zondag zaten en lagen we thuis bij te komen van het BitTorrent Kerstdiner. Daaroverheen kwam de Tsunami-ramp in Zuidoost-Azië. Toch moesten we naar het strand. Ja, dat moest.

Waar ik vroeger om een uur of één, uiterlijk half twee op mijn bedje bruin lag te bakken is dit tijdstip langzaam maar zeker aan het verschuiven. Het wordt steeds later. Een vertrektijd van drie uur is tegenwoordig al normaal en zelfs dat haalden we nu niet.

Dan maar wachten tot half vijf om direct naar Mambo Beach te gaan en Kontiki over te slaan. Wel jammer van ons abonnement. Luchiano (7) en ik vermaakten ons een half uurtje in zee. Lucy ging op zoek naar een Chica de la Semana, we stonden al een week droog. Zelfs uit Cuba regende het klachten!

Lucy liep zich een ongeluk, van Mambo naar Kontiki en helemaal terug naar het Sequarium. Allemaal vergeefs. Ik had de moed al opgegeven en lag op mijn bedje te genieten van een biertje toen daar plots een slanke, knappe jongedame voor me stond. "Carina, mucho gusto!", zei ze. Lucy bevond zich voor de duidelijkheid overigens op slechts een halve meter afstand.

Ze gingen foto's maken en dus dronk ik Lucy's biertje ook maar op. Het weekje wachten is door Carina ruimschoots gecompenseerd. Op lachicamerengue.com vindt u tien foto's van deze Venezolaanse schone onder Chica Semana. Bekijk ook eens de Chica Archivos, een ongeëvenaard overzicht van meer dan 100 door Lucy gefotografeerde Chicas. Uniek!

Het was tijd om te verkassen naar het aanpalende Wet&Wild voor het tweede Happy Hour. De dag na een feest laten veel mensen het vaak afweten. Zo niet Ino en Bente, dat zijn echte hardcore Happy Hour bezoekers. Even later voegde Natascha zich bij ons.

Het was mijn beurt om bier te halen en Luchiano ging met me mee. Hij had net een zakje chips gegeten, dat koopt hij altijd zelf bij de toiletjuffrouw. Inderdaad een vreemde combinatie.

We liepen naar de bar waar Faye bedient. "Papa, het kriebelt in mijn keel", zei Luchiano. Hij hoestte wat. Faye keek mij aan en ik gaf mijn bestelling op. Terwijl zij bezig was de drankjes bij elkaar te zoeken zei Luchiano opeens: "Papa, ik denk dat ik moet overgeven!"

Snel zochten we een palmboompje op en daar kwam het er al uit. Arme jongen. Toen Luchiano klaar was met overgeven was de bestelling zojuist gearriveerd, dat kwam wel goed uit. Voor ons was het tijd om te gaan, het jong voelde zich nog steeds niet helemaal lekker. In de auto wist hij vreemd genoeg wel uit te brengen dat hij naar McDonalds wilde voor zijn wekelijkse Happy Meal.

Luchiano kreeg zijn Happy Meal en voelde zich diezelfde avond gelukkig alweer een stuk beter. Dat heb ik zelf ook, iedere keer als ik naar de foto's van Carina kijk.

Posted by CasaSpider at 6:29 AM | Permalink | Comments (21)

Snel even een associatiespelletje. Ik zeg: Katja Schuurman! Ik ben benieuwd wat anderen dan zeggen, maar ik antwoord luid en duidelijk met verleiding. Vannacht ben ik door Katja verleid. Jammer genoeg was het slechts een droom.

De herinnering aan de droom is vaag. Ik was op weg naar het vliegveld (Schiphol?) en zat plotseling bij Katja in de kamer. Ze was bijzonder aardig en kwam steeds dichter bij mij zitten.

Vanaf een afstandje zag ik mij mezelf uitsloven en grappig (proberen te) doen. Nu zat Katja heel dicht bij me. Ik begon het warm te krijgen. Die krullen, die ogen, die mond en die lippen...

In de beginjaren negentig heb ik (wie anders) Katja Schuurman ontdekt. Zij speelde toen een bescheiden rol in Uit de school geklapt. Veel herinner ik me niet van die serie, maar één ding is mij bijgebleven. Katja was op bezoek bij de zoon of dochter van de hoofdrolspeler en zij moest deze man proberen te verleiden.

Nooit heb ik dat zo goed door iemand zien doen als Katja dat deed. De mannelijke hoofdrolspeler moet van die scene nog weken van slag zijn geweest.

Was ik Adam en Katja Eva dan was de mensheid al veel eerder uit het Paradijs gekukeld. Al had ze mij een worm in plaats van een appel aangeboden, ik had hem met smaak verorberd.

Vanmorgen werd ik bijzonder vrolijk wakker. Ik denk dat ik vannacht maar weer eens richting vliegveld (Schiphol?) ga...

Posted by CasaSpider at 6:13 AM | Permalink | Comments (30)

Zondag was wederom geen geweldige dag qua klimaat, maar het was tenminste overwegend droog. Zelf was ik net herstellende van mijn griepje.

Lucy zag een stelletje in het water spartelen en vroeg hun als Pareja de la Semana voor lachicamerengue.com.

Onze taakverdeling is klip en klaar. Lucy selecteert en praat met de mensen en maakt de foto's. Ik zet het materiaal op de website en maak eventueel een cd.

Het aanspreken van Nederlanders gaat Lucy echter nog steeds niet gemakkelijk af. Regelmatig probeert ze mij voor haar karretje te spannen potentiele kandidaten aan te spreken. Dat weiger ik altijd, straks moet ik alles nog doen.

Ik zag Lucy op de mannelijke helft van het stel aflopen. Ze zei twee woorden, draaide zich om en wees naar mij. Even later kwam het stel op mij aflopen en mocht ik de hele uitleg verzorgen.

Ik vond het wel een aardig compromis. Ooit dachten we Luchiano (7) te kunnen inzetten voor de aquisitie, maar die hoop hebben we snel laten varen.

Amy van Scheppingen, een sympathieke dame uit Zeist heeft er een lange fotosessie met Lucy op zitten. Het begon zelfs al donker te worden! In de winter gebeurt dat hier al om ongeveer half zeven.

De foto's zijn goed gelukt op één klein dingetje na. Door het gebruik van de flits in het donker heeft Amy op bijna alle foto's rode ogen gekregen. Eeuwig zonde!

Neem als voorbeeld de foto met de mooie lucht. Klik erop en men ziet de 800x600 versie waarop de rode ogen helaas ook een stuk duidelijker te zien zijn.

Update 12.06.2007

De foto's van Amy van Scheppingen zijn op haar verzoek van deze site verwijderd.

Posted by CasaSpider at 6:35 AM | Permalink | Comments (18)

Was vorige week Dokter Christien Chica de la Semana, deze week is het de beurt aan haar vriendin Fleur. Fleur is net als Christien vijfdejaars studente Medicijnen. Haar favoriete dier is de koalabeer. Aparte keuze!

Het verhaal (Spaans en Engels) en de foto's van Fleur staan op lachicamerengue.com onder Chica Semana.

Lucy vond het wel weer eens tijd worden voor een Salsa Man. Ik van de ene kant ook, de dames willen tenslotte ook wat leuks zien, maar van de andere kant heb ik het er niet zo op. Foto's van mannen in zwembroeken. Desalniettemin staat vandaag Anthony echter als Salsa Man! te pronken.

Voordat het zover was gebeurde er nog iets grappigs. Nou ja, grappigs. Zondag was het bewolkt, winderig en zelfs regenachtig. Echt veel mensen waren er niet op Mambo Beach. Wij installeerden ons op onze bedjes en ik haalde blikjes Amstel bier. Nippend aan het blikje speurde ik het strand af naar potentiele Chica's, maar de spoeling was bijzonder dun.

Als men het niet verwacht dan gebeurt het vaak. Ineens ontwaarde ik op grote afstand een groep van zeker tien leuke jongedames, volgens mij was het een dans- of modellengroep. Ze zagen er in ieder geval zeer appetijtelijk uit. Langzaam bewogen ze zich in mijn richting. "Het zal toch niet!", hoopte ik in stilte.

En ja hoor, even later streken de dames op zo'n tien meter van mijn stoel op het strand neer. Mijn ogen kregen vitamine en ik ging er eens goed voor zitten. Maar hoe gaat het in dat soort gevallen, het geluk mag nooit te lang duren zo lijkt het wel.

Het begon te druppelen. Het begon te regenen. Ik bleef stoïcijns liggen, maar de dames slaakten een paar gilletjes en namen de benen. Geluk en pech liggen vaak dicht bij elkaar.

Vanwege de regen en de kou, het zal net 28 graden geweest zijn, besloten we het tweede Happy Hour te laten voor wat het was.

Posted by CasaSpider at 6:05 AM | Permalink | Comments (18)

Deze week was het hommeles op Mambo Beach qua fotogenieke Chica's. Tweemaal is Lucy vergeefs het hele strand afgelopen. Best vreemd, want het was voor het eerst sinds tijden mooi weer.

Vandaag is het trouwens weertechnisch helemaal mis. Na met de witte Peugeot 206 Diesel door een aantal vaargeulen te zijn gereden, bereikte ik de arme krantenverkoopster. Ik zag nog net hoe een auto van de andere kant een flinke plens water over haar uitspreidde, kocht een krant en maakte rechtsomkeert. Luchiano (7) had een vrije dag verdiend.

O ja, de witte Peugeot 206 Diesel heeft dan wel geen moon-/sunroof, maar wat ik vanmorgen ontdekte is een hendel aan het stuur waarmee ik de radio/cd-speler kan bedienen. Dat geeft een gevoel van luxe in mijn Dorpsstraattractor. Mooi is ook het langzaam opgloeiende lampje in het dak als de sleutel uit het contact wordt gehaald.

We dwalen af.

Niet afgelopen zondag, maar de zondag daarvoor ging het een stuk beter met lachicamerengue.com. Na het gebruikelijke biertje te hebben gedronken stapte Lucy op een Nederlandse blondine af. Het bleek Christien uit Alkmaar te zijn. Maar dat wisten we toen nog niet.

Haar vriendin Fleur kwam voor de zekerheid met haar mee. Ook Fleur mocht er zijn en daarom vroeg Lucy ook aan haar of zij Chica de la Semana wilde worden. Fleur had geen bezwaar en is volgende week te bewonderen.

Beide dames zijn lang, slank en blond. Wat voor beroep zouden zij hebben? Men denkt in een dergelijk geval al snel aan stewardess of verpleegster. Warm! Beiden zijn vijfde-jaars studenten medicijnen. Stel nu dat zij later huisarts worden, mijn fantasie slaat direct helemaal op hol!

Mijn huisarts is dokter Harry Janssen. Een hele aardige man die nog bij Diverse Sauzen heeft gedrumd. Wie kent niet de hit Chillen op de Antillen? Maar hij is wat gezet en kalend. Neen, dan is Christien toch meer mijn type. Er zit duidelijk toekomst in de beroepsgroep.

Op lachicamerengue.com vindt u onder Chica Semana de fotoserie van dokter Christien.

Posted by CasaSpider at 6:16 AM | Permalink | Comments (9)

Luchiano's zevende verjaardag op zondag stond in het teken van kado's. Op sportief gebied was er het kado van Ajax en PSV, het kado van Feyenoord en het kado van de Boston Red Sox. Er waren de normale verjaardagskado's en er was een kadootje in de vorm van een nieuwe Chica de la Semana.

We lagen met ons bezoek uit Nederland (Luc en Pascale) op het strand van Mambo, samen met Benno en Noelle. Lucy was actief op zoek naar een Chica.

Het zag er even somber uit, maar uiteindelijk kon zij toch toeslaan. Jammer genoeg heb ik Dora Patricia niet live gezien, ik was te druk met Luchiano denk ik. Of met de Polar, dat kan ook.

Wie kent niet de hit van Manu Chao, Me Gustas Tu (Que hora son mi corazón)?
Het gaat over allerlei dingen waar de zanger van houdt. Deze twee zinnen vind ik het grappigst:

Me gusta marihuana, me gustas tu.
Me gusta Colombiana, me gustas tu.

Oke, de AKO-prijs zal Manu Chao er nooit mee winnen, maar het klinkt leuk. Dora Patricia komt uit Colombia. Men hoeft niet goed Spaans te kunnen om te begrijpen dat Me gusta Colombiana betekent dat Manu Chao op Colombiaanse dames valt. Niet geheel onbegrijpelijk, het betreft hier toch zeker wel een Habseligkeit!

Wie meer wil weten over Dora Patricia, bijvoorbeeld dat haar lievelingskleur blauw is en haar favoriete dier de hond, surft naar lachiamerengue.com en kiest voor Chica de la Semana.

Posted by CasaSpider at 6:40 AM | Permalink | Comments (9)

Wanneer is iemand een ideale fan? Een moeilijke vraag waar men boeken over vol kan schrijven. De relatie fan/fan-object lijkt in veel opzichten op een huwelijk. De fan kiest zijn object op basis van uiteenlopende motieven. Als ik mij hier even beperk tot het object sportclub dan kan dat zijn geboorteplaats, invloed van ouders en vrienden of omdat de betreffende club de beste is.

Zo kom ik uit Rotterdam, is mijn vader Feyenoord-supporter en is Feyenoord (soms) de beste. Logisch dat ik Feyenoord-fan ben. Luchiano (6) zag laatst een shirtje in mijn klerenkast hangen en vroeg wat voor shirtje dat was. Ik antwoordde hem dat het een shirtje van AC Milan betrof. Na Feyenoord is AC Milan namelijk mijn favoriete voetbalclub.

We praatten wat over clubliefde en met name over het feit dat een goede fan nooit van club wisselt, ook niet in slechte tijden. Luchiano stelde een heleboel vragen over de kracht van diverse clubs. Uiteindelijk zei hij: "Ik denk dat ik toch maar fan word van AC Milan." Na Macedonie-Nederland wellicht geen slechte optie. Alhoewel... Italie heeft zaterdag nog met 1-0 van Slovenie verloren.

Gisteren was ik uitermate ontstemd over mijn fan-object Atlanta Braves. De Braves speelden de beslissende vijfde wedstrijd in de Division Series tegen de Houston Astros. In Atlanta nog wel. Mijn gedeelte van de deal heb ik volbracht: diverse biertjes en een buis Pringles zijn er doorheen gegaan.

De Braves lieten het echter flink afweten. In plaats van op zijn minst voor een spannende wedstrijd te zorgen lieten zij zich als makke schapen met 3-12 wegvagen. Een blamage!

Ik was zó kwaad dat ik mijn fan-maatschap tijdelijk heb opgezegd. Inmiddels ben ik weer bij zinnen en blijf de Atlanta Braves toch maar trouw. Het is net als een huwelijk. Men mag best eens goed kwaad zijn op zijn partner, maar dient vervolgens wel bij zinnen te komen!

Zondagmiddag op Mambo Beach sprak Lucy de dame aan die hier op de foto prijkt. Zij heet Valerie en is geboren in Rotterdam. Geen wonder dat ik op slag fan van dit object was! Valerie kende de lachicamerengue website niet, maar haar vrienden volgens ons wel. Na het beantwoorden van de vragenlijst kwam zij vragen of het "die site is waar je kunt stemmen op het leukste meisje".

Ik vertelde haar over de Chica del Año verkiezing. Valerie was meteen enthousiast: "O wat leuk! En kun je daar ook nog iets mee winnen?" "Ja, een etentje met mij!", kon ik nog net uitbrengen voordat Lucy me hard op mijn rug sloeg. Lucy was tijdelijk even geen fan van mij, maar kon er toch om lachen.

Wie wordt vanavond mijn fan-object, de Boston Red Sox of de New York Yankees? Ik laat het afhangen van het moment, de gebeurtenissen en het publiek. Het zou nog wel eens vechten kunnen worden!

Posted by CasaSpider at 6:56 AM | Permalink | Comments (18)

Een echte lezer ben ik niet. De oorzaak hiervan is hoogstwaarschijnlijk luiheid. Als ik een (goed) boek in handen heb vind ik lezen namelijk erg leuk. Het eraan beginnen is het moeilijkst. Bij wijze van test noem ik hier live een aantal boeken die op een of andere wijze indruk op mij hebben gemaakt. Hier komen ze, in volstrekt willekeurige volgorde:

• Johann Wolfgang von Goethe, Die Leiden des jungen Werther
  
• Ernest Hemingway, The old man and the sea
  
• James Redfield, De Celestijnse Belofte
  
• Anais Nin, Delta of Venus
  
• Franz Kafka, Die Verwandlung
  
• Christiane F, Wir Kinder vom Bahnhof Zoo

Als ik het zo opschrijf is het nog een hele lijst! Hoe kwam ik hier nu bij? Heel eenvoudig, in mijn hoofd zat De Zee. Onmiddellijk dacht ik (associatie!) aan het boek van Hemingway, The old man and the sea. Eén van de weinige boeken van mijn eindexamenlijst Engels die ik daadwerkelijk en met plezier heb gelezen.

Waar de oude man een buitengewoon grote vis ving, zijn wij (eigenlijk vooral Lucy) altijd op zoek naar een nieuwe Chica de la Semana. De jacht verloopt de laatste weken niet zo voorspoedig. Gelukkig wist Lucy zondag de mooie Stefany aan de haak te slaan.

In tegenstelling tot de oude man zijn wij er wel in geslaagd onze buit veilig de haven binnen te loodsen. Inmiddels staat Stefany op lachicamerengue.com te pronken.

Wat een beeldspraak! Is dit nu kitsch of literatuur?

Stefany gaf als fantasie op dat zij graag nog eens de liefde wil bedrijven in het toilet van een vliegtuig. Zelf heb ik al genoeg moeite om in mijn eentje een dergelijk toilet binnen te dringen! Gelukkig is Stefany bijzonder rank.

Lucy had nog meer succes, zij vond ook een Pareja de la Semana met de welluidende namen Alexander en Melisa. Terwijl de wereld van al dit moois geniet denk ik alvast na over het volgende boek dat ik ga lezen.

De Hondenkoning wellicht?

Posted by CasaSpider at 6:02 PM | Permalink | Comments (11)

Het is een spannende dag vandaag. Het is iets over zevenen en ik heb net een Vigilante gehaald voor Lucy. Luchiano (6) is thuis, zojuist hoorden we dat alle scholen dicht zijn. Het was dan ook onwerkelijk rustig op straat. Mijn Dominicaanse krantenverkoopster Grecia was bezorgd, zij heeft al eens een orkaan meegemaakt in de Dominicaanse Republiek.

Ivan schijnt in kracht toe te nemen. Op dit moment is het al een orkaan van categorie 4, hij schijnt zich te ontwikkelen tot 5 wat meteen de hoogste categorie is. Gisterenavond keek ik naar het Nederlandse journaal op BVN. Het weerbericht sla ik meestal over, behalve als Erwin Kroll halfdronken lijkt. De nieuwe weerman ken ik niet, heet hij Marco Verhoef?

Geruime tijd wordt niet alleen het weer in Nederland en Europa behandeld, maar komt de hele wereld aan de beurt. Ik vind dat volslagen onzin. Ten eerste wie interesseert het nu of er in Madagascar een bui valt en ten tweede is de informatie dermate globaal en vrijwel iedere dag hetzelfde dat men er concreet niets aan heeft.

Dat bleek gisteren weer. Zowaar noemde Marco Vehoef de orkaan Ivan (dat was al heel wat), maar de Benedenwindse Eilanden hoefden zich geen zorgen te maken: "Een verdwaalde regenbui misschien, maar voor de rest zonnig. 34 Graden" Kom jij hier straks maar eens aan het strand liggen, Marco Verhoef!

Vroeger kregen orkanen altijd vrouwennamen. Ik vond dat stukken beter. Zeg nu zelf, het is toch veel aangenamer om een Raisa over je heen te krijgen dan Ivan? Raisa is Chica de la Semana deze week en te vinden op lachicamerengue.com. Het zal mij benieuwen hoe de Curacaose stranden er morgen bij liggen en of er op korte termijn nieuwe Chica-foto's te maken zijn.

Nu nog een beetje werken en dan is het wachten op de dingen die gaan komen. Vanaf 15:00 lokale tijd (21:00 in Nederland) zou het gaan onweren en stormen, om 20:00 lokale tijd (04:00 morgenvroeg in Nederland) vindt de climax plaats.

Niet dat ik verwacht het loodje te leggen, maar toch wil ik de reageerders alvast bedanken voor de gegeven mentale steun.

Posted by CasaSpider at 7:11 AM | Permalink | Comments (10)

Op zondag 22 augustus nam Lucy foto's van twee frisse Friese blondines voor lachicamerengue.com. Wendy en Audrey. Wendy was Chica de la Semana op 25 augustus en nu is Audrey aan de beurt.

Haar favoriete kleur is roze, het is dus niet toevallig dat zij een roze bikini aanheeft. Wel jammer dat het roze petje op geen enkele van de foto's af werd gezet. Ik ken wel een aantal liefhebbers van lange blonde haren. Goedenmorgen, Bas!

Even een flauw grapje ertussendoor. "Waarom opent een blondine het melkpak al in de supermarkt? Op het pak staat: Hier openen!"

Ik weet zeker dat Audrey (en ook Wendy) nog nooit een melkpak in de supermarkt heeft geopend. In Belgie staat op het melkpak overigens: "Thuis openen!"

Audrey is geboren in Drachten, Friesland. In mijn beleving is Drachten een (veel) grotere plaats dan Bakkeveen, waar Chica Wendy vandaan komt. Op het internet timmert Bakkeveen-online echter veel harder aan de weg met een uitgebreide eigen site. Drachten moet het doen met een verwijzing van plaats.nl (town=665), waar onder anderen te lezen staat dat het domein drachten.be nog vrij is. Interessant!

Ik zie een analogie met het melkpak.

Posted by CasaSpider at 6:30 AM | Permalink | Comments (9)

Mambo Beach, zondag omstreeks vijf uur 's middags. Luchiano en ik zwommen wat in zee en Lucy liep haar rondjes, speurend naar een Chica voor lachicamerengue.com. De tijd begon te dringen en het gekke is dat ik dan volop leuke kandidates begin te spotten. Dat doe ik vanuit zee, de afstand tot het object is redelijk groot. Zeker voor iemand met tweemaal min zes. Overigens heb ik wel altijd mijn zonnebril met geslepen glazen op in zee.

Lucy zag er geen één. Dat is niet helemaal waar, ze zag er wel een paar maar dat waren Nederlandse meisjes. Voordat ze die in haar semi-Nederlands durft aan te spreken heeft ze minimaal twee biertjes nodig. Wat dat betreft lijken wij wel op elkaar want ik heb precies hetzelfde als ik Bachata of Merengue moet dansen. Salsa doe ik pas na een kratje.

Ik had twee blondines in het vizier, een met een rode bikini en een met een rose. Het Happy Hour was begonnen. Ik liep naar de bar en bestelde bier. Op mijn linkerarm voelde ik lange blonde haren kriebelen. Automatisch draaide mijn hoofd naar links en daar stond het meisje met de rode bikini. Dat kon geen toeval zijn! (Het was natuurlijk puur toeval, maar dit klinkt beter)

Lucy en ik nipten aan onze blikjes. We zagen het rode en het rose meisje teruglopen naar hun plaats. Lucy had inmiddels voldoende moed verzameld en liep er naartoe. Even later kwam ze met beide meisjes terug, een moeder in hun kielzog. Ik mocht uitleggen wat de bedoeling was. De fotosessie kon beginnen.

Het meisje met de rode bikini heet Wendy en ze komt uit Bakkeveen, Friesland. Dat klinkt iets anders dan Cartagena, Colombia, maar mooie dames worden in alle plaatsen geboren. Klik op Wendy's foto om naar La Chica de la Semana te gaan. Bekijk ook de pagina Chica Archivos, waar alle door Lucy gefotografeerde dames op één pagina bijelkaar staan!

Posted by CasaSpider at 6:05 AM | Permalink | Comments (12)

Veel mensen hebben een bepaalde vorm van een getallentick, ik ook. Als ik een getal of een datum hoor probeer ik meteen een relatie te leggen met andere getallen en datums. Dat is helemaal niet vreemd!

Vandaag is het 17 augustus. Op 16 augustus was Elvis 27 jaar dood en op 15 augustus vierde Laura haar verjaardag. Laura, who the... Laura is de nieuwste Chica de la Semana. Aan de foto hiernaast is duidelijk te zien dat ze er stukken beter uitziet dan Elvis 27 jaar geleden. En 28 jaar geleden, en...

Laura is werkzaam als compliance employee at a trust company. Wie weet wat het is mag het zeggen. Op lachicamerengue.com is alle informatie (en meer foto's) te vinden omtrent deze Alkmaarse schone. Klik op Chica Semana.

Morgen is het 18 augustus. Op 18 augustus 1986 begon ik mijn automatiseringscarrière met een COBOL-opleiding bij Bull in Amersfoort. Laura was toen zeven.

Posted by CasaSpider at 4:47 PM | Permalink | Comments (10)

Toeval en Kansberekening zijn twee van mijn stokpaardjes. Alles wordt in de praktijk bepaald door het Toeval, maar men kan zijn kansen wel degelijk vergroten dan wel verkleinen. Het Succespercentage wordt vervolgens bepaald door de Kansberekening.

Vandaag echter geen zware kost, het is hoogste tijd voor een Chica! Dat vond Lucy vorige week zondag ook. In de week voor haar vakantie kon ze er geen vinden en op de eerste zondag erna ook al niet. De lachicamerengue website heeft hierdoor twee maanden drooggestaan!

Afgelopen zondag liep Lucy van Kontiki naar Mambo Beach. Zij kwam een man tegen die wel als Salsa Man wilde poseren. Stiekem vond ik dat jammer, doe mij maar een Chica, maar ja... de dames willen ook wat. Lucy haalde het SalsaMan-formulier op en ging met de camera op pad.

Vijf minuten later kwam Luchiano naar mijn strandbedje gerend. "Geef mij een formulier voor de Chica de Semana!", riep hij. Ik gaf hem het formulier en even later kwam Lucy eraan. "Verdomme! Die SalsaMan was al aangekleed, hij ging net weg! Gelukkig vond ik toen dit meisje."

Dat meisje was Gianni, koosnaam Gigi. Ik heb die hele SalsaMan niet gezien, maar Gigi is beter. Dat zag ik zo. Toch toevallig dat de SalsaMan op het laatste moment afhaakte. Gigi zelf vond het ook heel toevallig. Zij had net met haar moeder zitten kletsen dat ze zo graag wilde dat er eens iemand foto's van haar nam. Op dat moment verscheen Lucy als een soort Aardsengel Gabriël. Als dat geen toeval is!

Op het Happy Hour bij Wet&Wild stonden we even met Peter Cuppen te praten. Toen hij op het strand aankwam zag hij een meisje waarvan hij dacht: "Hé, dat zou een leuke Chica de Semana zijn!" Even later zag hij Lucy foto's van haar maken...

Klik op (de foto van) Gigi om direct naar Chica de Semana te gaan!

Posted by CasaSpider at 9:31 AM | Permalink | Comments (6)

De verkiezing van Chica del Año 2004 was spannend. Pas op het laatst nam winnares Angelica afstand van haar naaste belaagster Mayra Gonzalez. Mayra is pas 17 jaar, maar bijzonder gedreven. In de periode dat er gestemd kon worden, belde en mailde zij Lucy regelmatig. Dat zij zó graag Chica del Año wilde worden.

Toen zij genoegen moest nemen met de tweede plaats was Mayra aanvankelijk zwaar teleurgesteld. Maar al snel herpakte zij zich, bedankte Lucy voor de steun en wilde dolgraag een tweede foto-sessie beleggen. Die sessie vond afgelopen zondag plaats en resulteerde in het volgende album.

Behalve foto's maken, schrijven de dames ook iets over zichzelf. Wij hebben een formulier ontwikkeld om ze daarbij te helpen. Veel meisjes houden namelijk niet zo van schrijven. Zondag vroeg Lucy aan Mayra of ze nog wat extra informatie wilde geven. Mayra heeft zich meer dan uitstekend van haar taak gekweten!

Toen ik haar epistel las, schoot ik regelmatig in de lach. Het had wel iets weg van de Thank you all speech bij een Oscar-uitreiking. Leest u maar even mee:

"Ella quiere agradecer a su familia y amigos que ayudaron a que llegara a ser la Chica del Año segundo lugar, pero en especial a su colegio Santa Isabel de Hungria, y también quiere mandar un super beso a todos los visitantes de la pagina que votaron sin conocerla personalmente."

Vrije vertaling:

"Zij wil haar familie en vrienden bedanken, die haar geholpen hebben om First Runner-Up te worden bij de verkiezing van La Chica del Año 2004, haar speciale dank gaat uit naar het Santa Isabel de Hungria college, en tevens wil zij een dikke zoen geven aan alle bezoekers van de website die voor haar gestemd hebben zonder haar persoonlijk te kennen."

Ik vind het heel mooi geschreven, zeker voor een 17-jarige. Ook de afsluiting mag er zijn:

"Ahora ella espera que la pagina siga cumpliendo el sueño de ser modelo a muchas otras chicas. Gracias Lucia y suerte para todo y recuerden: "La humildad va por encima de to todo."

Wederom vrije vertaling:

"Nu hoopt zij dat de website doorgaat met het vervullen van de droom van vele andere meisjes om foto-model te worden. Dank je wel Lucia en veel succes met alles en bedenk: "Nederigheid is het belangrijkste van alles."

Er bestaan mensen die om het volgende grapje moeten lachen: Waarom kan een vrouw niet mooi en intelligent tegelijk zijn? Antwoord: Dan was het een man!

Ja, erg flauw. Het zou namelijk heel goed Mayra Gonzalez kunnen zijn!

Posted by CasaSpider at 6:42 AM | Permalink | Comments (6)

Via MSN en mail krijg ik zo nu en dan vragen en/of commentaar op mijn weblog. Dat vind ik leuk! Zo krijgt Rob morgen antwoord op zijn vraag met betrekking tot het aantal Cubanen op Curacao. Een lezeres met de mysterieuze schuilnaam Rody Konijn meldde mij een beetje flauw te worden van het vrouwelijk schoon op deze site.

Ik kan mij daar wel wat bij voorstellen. In de maand mei verschenen er met de regelmaat van de klok diverse aantrekkelijke dames op het CasaLog. Uiteraard (...) dient dit een HALT te worden toegeroepen!

Helaas, nou ja helaas, heeft Lucy net afgelopen zaterdag meer dan 100 foto's van La Chica del Año 2004 genomen.

Het betreft de zeer sympathieke Angelica Delgado, afkomstig uit Colombia. Ik beloof hierbij plechtig dat het percentage Mooie Vrouwen-Gehalte (MVG) vanaf nu gaat dalen. Dat kan ook haast niet anders, na Angelica Delgado.

Tot zover het goede nieuws voor de vrouwelijke lezers, want het EK-2004 gaat bijna van start. De Webloggers Poule is een van de grootste op de EK-2004 site. Op dit moment zijn we met zijn zesenveertigen (46-en). En er is nog plaats genoeg, meldt u zich vooral aan, de gebruiksaanwijzing is geschreven door niemand minder dan Merel.

De gevulde eieren, zes stuks vanavond, zijn in aantocht inmiddels verorberd. De fles Tequila is bijna leeg, Raulin, Aventura en Joe Veras knallen uit de speakers. Nog even over Angelica. Het speciaal voor haar gemaakte foto-album is klaar, voor het eerst in onze carriere hebben we gebruik gemaakt van watermarks. Ook LaChicaMerengue moet (helaas) aan haar belangen denken. Ook al zijn het belangen in de toekomst.

Voor morgen staat er politiek op het programma. Ter compensatie!

Posted by CasaSpider at 6:55 AM | Permalink | Comments (17)

Op maarliefst drie vlakken zijn er al dan niet in meerdere of mindere mate door mijzelf nieuwe dingen bedacht. Laten we met het belangrijkste beginnen. Gedurende de maand mei kon de hele wereld zijn of haar stem uitbrengen op de Chica del Año 2004. Het werd een spannende strijd, met name tussen de eerste drie: Angelica, Mayra en Suzette.

Niet minder dan 814 stemmen zijn uitgebracht, de pagina trok op een bepaald moment meer dan 3500 bezoekers per dag. De beeldschone Colombiaanse Angelica is winnares geworden en mag zich Chica del Año 2004 noemen. Ik herinner mij nog goed dat zij aankwam op Mambo Beach, samen met een vriendin. Ik stond met de Cubanen in zee te kletsen en een beetje naar het strand te kijken.

Angelica trok meteen de aandacht. Ze had een mooi zwart jurkje aan dat ze optilde. Zo bleef ze een tijdje staan. Daarna deed ze het jurkje uit en toonde zich in haar lichtblauwe bikini. Elegant liep ze in onze richting, naar de zee. Het was puur magnetisme, magnetisme geheel van mijn kant wel te verstaan.

Later kostte het me nog een beetje moeite om Lucy over te halen haar te vragen als Chica de la Semana. Lucy had namelijk net foto's gemaakt van Mayra. Heel toevallig dat deze twee dames als eerste, respectievelijk tweede zijn geëindigd. Dat was nog eens een goede zondag! Het is de bedoeling dat er een vervolgsessie komt met Angelica. Wij wachten in spanning af.

Vanmorgen wordt de nieuwe Landsregering van de Nederlandse Antillen ingezworen door gouverneur Frits Goedgedrag. Ik zal het maar eerlijk zeggen: met de formatie van de regering heb ik bijzonder weinig van doen gehad. Omdat de overige partijen Frente Obrero (FOL) buiten de regering wilden houden, ontstond een merkwaardige situatie. Partijen als PAR, PNP, PLKP en MAN staan van oudsher (semi) tegenover elkaar. Nu waren zij gedwongen om de handen ineen te slaan.

Op eilandsnivo wordt dat straks nog beter zichtbaar. Ik meen dat zowat alle partijen minus de FOL samen moeten werken om een meerderheid te behalen. Echt vruchtbaar lijkt mij dat niet. Demissionair premier Mirna Godett weigert overigens het besluit te tekenen om Etienne Ys (PAR) aan te wijzen als haar opvolger. Volgens haar is Ys een leugenaar van het volk. In de Vigilante gaf Mirna Godett rapportcijfers aan de ministers en staatssecretarissen van haar kabinet.

Het derde nieuwe ding heb ik wel helemaal zelf gedaan en gemaakt. Het staat te fonkelen onder het klokje, links. Na de mislukte Miss Universe Poll (11 stemmen, waarvan drie van mijzelf) is het nu Oranje wat de klok slaat! Wat gaat het Nederlands Elftal doen in Portugal? Doet allen mee!

Posted by CasaSpider at 6:11 AM | Permalink | Comments (5)

Het was me het dinsdagavondje wel! 's Middags hoorde ik pas dat La Vino Tinto moest voetballen tegen Chili. Venezuela is mijn favoriete team in Zuid Amerika en dus zat ik om zeven uur met een toepasselijk blikje Polar (komt uit Venezuela) voor de buis.

Het was een redelijk spannende, maar geen hoogstaande wedstrijd. Venezuela speelde verzorgd en domineerde op het oog. De Chileense verdediging hield zich echter gemakkelijk staande. Wat er in dergelijke wedstrijden wel vaker gebeurt, geschiedde ook ditmaal. In de 83e minuut scoorde Chili de winnende goal. Daarmee is een einde gekomen aan de zegereeks van La Vino Tinto, een reeks die bestond uit drie gewonnen wedstrijden. Zondag mag Venezuela het nogmaals proberen, in Lima tegen Peru.

Om negen uur was het voetballen afgelopen en schakelden we bliksemsnel over van RCTV naar Venevision, waar het Miss Universe 2004 spektakel net begonnen was. Al snel werd het gezelschap van meer dan 80 dames beperkt tot een selectie van 15. Grootste verrassing was dat Miss Venezuela er niet bijzat. Dat gebeurt vrijwel nooit. Dinsdag 1 juni was geen beste dag voor Venezuela!

Het ontbreken van Miss Ukraine bij de laatst 15 vond ik eigenlijk nog veel vreemder. Gelukkig deed mijn persoonlijke favoriete Yanina Gonzalez uit Paraguay wel volop mee. In mijn -subjectieve- ogen was zij met afstand de mooiste. Helaas is het Miss Universe gebeuren onderhevig aan allerlei belangen die niets met de schoonheid van de deelneemsters te maken hebben.

Zo kwamen de laatste drie winnaressen uit Latijns-Amerika. Hoogste tijd dus om een ander werelddeel aan de beurt te laten komen. Jennifer Hawkins uit Australie was de gelukkige. Niets ten nadele overigens van Jennifer, een knappe blonde vrouw met een frisse uitstraling. Maar ja, ze mist toch het koninklijke van Yanina Gonzalez... Wel was ik blij dat Jennifer Hawkins aan het eind Miss USA, Shandi Finnessey, versloeg.

Op onze Miss Universe Pagina had ik meer dan 30 potentiele kandidates verzameld. Wel een beetje wrang dat ik precies de winnares er niet bij had zitten. Als men het mij vraagt heb ik bij uitstek verstand van voetbal, tequila en mooie vrouwen, maar in poules en weddenschappen is daar helaas niets van terug te zien.

Rest mij nog de kersverse Miss Universe 2004, Jennifer Hawkins uit Australie, te feliciteren met haar titel!

Posted by CasaSpider at 6:09 AM | Permalink | Comments (10)

Afgelopen zondag was het weer bedroevend. Het weer in de zin van waar Erwin Kroll het altijd over heeft. De gehele nacht van zaterdag op zondag heeft het geregend en ge-onweerd. Ook zondag overdag was het uitgesproken buiig (moet dat met twee of met drie puntjes?).

We zijn wel naar het strand gegaan, voornamelijk voor het Happy Hour, maar Lucy vond geen nieuwe Chica de la Semana. Gelukkig hadden we Magdalena van vorige week nog op de plank liggen.

Aan Magdalena zit het volgende verhaal vast. Lucy zag Magdalena op haar bedje liggen met naast zich een baby-tje. De Colombiaanse schone wilde best Chica de la Semana zijn, maar ze was alleen met haar dochtertje en wie moest er op dat zes maanden oude schepseltje passen?

"Dat doet mijn man wel", sprak Lucy kordaat. Ik was een beetje verbaasd dat een vrouw haar baby zomaar toevertrouwt aan een haar onbekende Nederlandse man met een blikje Amstel in zijn hand, maar ze deed het toch.

Een paar jaar geleden sprak ik met mijn wijze collega Karin over kinderen. Met name of de overgang van 0 naar 1 kinderen (A) kleiner dan wel groter is dan van 1 naar 2 kinderen (B). Volgens mij was het juiste antwoord A en volgens Karin B. Karin was in het voordeel in deze kwestie, want zij had al drie kinderen.

Op die betreffende zondag ontdekte ik dat Karin een punt had. Met één oog hield ik Luchiano in de gaten, die in zee aan het spelen was, met het andere oog keek ik naar Geidy (zo heette de baby volgens mij). Tussendoor nipte ik aan mijn blikje Amstel en converseerde met de Cubanen.

Ik kon het net behapstukken en het ging goed totdat het onvermijdelijke moment aanbrak waarop de baby begon te huilen. Ik wíst het, ik wíst het! Ik kon het onheil nog even keren door een flesje met water en speen in Geidy's mondje te duwen.

Het zweet begon over mijn voorhoofd te gutsen en ik was blij dat Lucy en Magdalena even een tussenstop kwamen maken. Het is allemaal goed afgelopen en was een van de langere halve uren uit mijn leven.

U kunt uw waardering voor mijn geploeter tonen door op lachicamerengue.com te kiezen voor Chica de la Semana, alwaar u de fotoserie van Magdalena aantreft.

Posted by CasaSpider at 6:37 AM | Permalink | Comments (8)

Dit weekend staat er bij ons een grote migratie gepland. Het hele gedoe begint om vijf uur vanmiddag met backup & restores. Om vier uur morgenvroeg mag ik aan de slag en gedurende de gehele zaterdag wordt er getest. Een beetje vreemd is dat er vandaag (bijna) niemand op het werk is. Het is hier gebruikelijk dat als donderdag een vrije dag is, de vrijdag er maar bij wordt genomen.

Op mijn vrije donderdag ben ik wederom druk geweest met het verzamelen van (foto's van) dames die gaan strijden om de Miss Universe 2004 titel. Lucy vond dat ik daar een pagina op de lachicamerengue website voor moest bouwen. Sterker nog, ze stònd erop. Ik ben er met lichte tegenzin aan begonnen, maar inmiddels ben ik op stoom.

Een obsessief mannetje, zo ben ik nu eenmaal. Gelukkig is het een obsessie met een einde, op 1 juni vindt de verkiezing plaats en daarna heb ik weer rust. Nu spookt de hele tijd door mijn hoofd: "Ik heb het winnende land straks toch wel in mijn collectie zitten?" en "Hmm, ik moet meer foto's hebben om aan de wereld te laten zien!".

Vooral dat laatste is natuurlijk complete kolder. Ten eerste jat ik de foto's en informatie bij elkaar en ten tweede wat word ik er wijzer van? Op zijn hoogst wordt mijn site weer eens geblokkeerd wegens overschrijden van de maximale bandbreedte. Maar ja, wie doet er nu nooit iets dat niet logisch is.

Dit weekend staat in het teken van Migratie en Missen. Het belooft spannend te worden, bijna net zo spannend als Miss Universe Curacao met de prachtige naam Angeline Da Silva de Goës.

Posted by CasaSpider at 1:34 PM | Permalink | Comments (5)

Zondagmiddag vond Lucy voor het eerst een Chica de la Semana op Kontiki Beach. Tot op heden voelt ze zich daar nog steeds niet zo op haar gemak als op Mambo Beach. Dientengevolge begint de Chica-jacht over het algemeen pas om half vijf, als wij naar Mambo Beach verhuizen.

Ditmaal was het dus anders en volgende week kunt u het resultaat bekijken. Volgende week, want een uurtje later op Mambo Beach zagen we een opvallende dame op haar bedje liggen. Ze had nogal grote (kunstmatige) oren zullen we maar zeggen. Toen ik het eerste rondje van het Happy Hour ging halen bekeek ik haar in het voorbijlopen eens goed. Ze had het.

Lucy vroeg haar om als Chica de la Semana te fungeren op lachicamerengue.com. Massiel, zo heet de schone, wilde wel en het werd een bijzondere sessie. Bijna op alle plaatsen heeft de uit Caracas Venezuela afkomstige Massiel haar lichaam laten verbeteren. Zelfs haar navel heeft ze laten doen. Toch komt Massiel op mij niet over als een bouwpakket, neen bepaald niet!

De volgende dag wilden Cubanen Reynaldo en Willy meteen de foto's zien, hun monden vielen open. "Dit wordt de Chica del Año 2005", zei Reynaldo. "Wat zeg ik? Van 2005, 2006, 2007 èn 2008!", voegde hij eraan toe.

Eigenlijk was het leuke meisje van Kontiki Beach eerst aan de beurt, maar Massiel is echt een verjaardagskadootje en een traktatie tegelijk.

De maand mei is toch al een echte Chica-maand. Elke dag ben ik bezig voor onze Miss Universe pagina's, waar inmiddels reeds 26 kandidates gepresenteerd worden. Mensen die mooie plaatjes van vrouwen niet zo boeien, of die dat politiek niet zo correct vinden, kunnen toch een kijkje nemen. Er is namelijk van ieder gepresenteerd land geografische informatie te vinden, alsmede de vlag. Goed voor uw algemene ontwikkeling!

Posted by CasaSpider at 6:04 AM | Permalink | Comments (10)

Deze week helaas geen nieuwe Chica, Pareja of SalsaMan, het is triest maar waar.

Maandagavond staat bij ons voor Bachata & Tequila en dus ben ik maar in de weer geweest met de Miss Universe pagina. Deze groeit gestaag, waarmee de kans dat we op 1 juni al foto's van de winnares hebben steeds groter wordt.

Vervolgens ging ik wat surfen en kwam via mijn links weer eens terecht bij Xanga, de site van Frank & Natascha.

Hé, maar die ken ik... dat is Lucy! Vorige week heeft (waarschijnlijk) Natascha Lucy tijdens haar werk op de foto gezet.

Toch nog een Chica op dinsdagochtend!

Posted by CasaSpider at 6:58 AM | Permalink | Comments (8)

Mannen houden van ranglijsten. Wij vergelijken alles wat los en vast zit en stellen daar ranglijsten van op. Amerikaanse mannen zijn de ergste, kijk maar eens naar de statistieken die zij bijhouden met betrekking tot hun grote sporten Baseball, Ice-Hockey en American Football.

Volgens mij bestaat er geen ene man die nooit met een paar vrienden op een muurtje heeft gezeten om passerende vrouwen van een punt te voorzien.

Op dinsdag 1 juni wordt Miss Universe 2004 gekozen, de commerciële exponent van het mannelijke ranglijstensysteem. Op diezelfde dag maakt Lucy aka La Chica Merengue bekend wie zich Chica del Año 2004 mag noemen. En dat helemaal belangeloos!

Gisterenavond heb ik onder het genot van enige Tequila's (José Cuervo) deze pagina gemaakt en voorzien van een poll. U mag bepalen wie van de tien genomineerden op 1 juni Chica del Año 2004 wordt.

De genomineerden vormen overigens een internationaal gezelschap: vier dames van Curacao, twee uit Colombia en één uit respectievelijk Belgie, Cuba, de Dominicaanse Republiek en Nederland.

De pagina is jammer genoeg nogal specifiek IE. Mozilla en Netscape, andere smaken kan ik niet uitproberen, vernaggelen de layout van de tabel. Of houden zich beter aan de standaard, net wat u wilt.

Laat uw stem niet verloren gaan! In de comments kunt u uw keuze motiveren, dat maakt het nòg leuker.

Posted by CasaSpider at 6:18 AM | Permalink | Comments (8)

Het was zondag gezellig op het strand. Lucy had helaas wederom moeite om geschikte kandidaten te vinden voor lachicamerengue.com. Uiteindelijk slaagde zij erin om Jerry en Soug-Ling als Pareja de la Semana (Paar van de Week) te strikken. Met name de foto hiernaast vind ik goed gelukt.

Tijdens het Happy Hour (waarom schrijf ik dat eigenlijk met hoofdletters?) zag ik de Cubanen Willy en Reynaldo gebiologeerd ergens naar kijken. Op een steen stond een blondine te dansen.

Meest opvallende aan deze jongedame was haar bikini-broekje waar in grote letters Corona op stond. Die letters leken wel magneten voor het menselijk oog!

Het meisje was enigszins aangeschoten. Ik vond dat ze op de foto moest en vroeg aan Lucy of zij dat wilde doen. "Ben jij gek, doe het zelf!", riep ze en overhandigde mij de camera.

Ik liep naar het Corona-meisje toe. "Mag ik een foto van je maken?", vroeg ik beleefd. Ja hoor, dat mocht. Wel, ik plaats hier een kleine versie. Voor het idee zeg maar. De foto waarop de Corona-letters wel te lezen zijn is namelijk een tikkeltje té.

Weet u dat in juni te Quito (Ecuador) de Miss Universe 2004 verkiezing wordt gehouden? Kunt u uit het blote hoofd de Nederlandse Miss Universe 2004 opnoemen? Ik dacht het niet! Van Lucy moest ik een pagina maken voor de Miss Universe 2004 verkiezing.

Dat is geen straf. Welke man wordt er nu door zijn vrouw gedwongen om een hele avond foto's van Missen op te sporen. Als eerste dame staat Miss Universe 2004 Curacao erin. Angeline Da Silva De Goës, niet bepaald een alledaagse naam. In de loop van de week worden meer kandidates toegevoegd.

Links, foto's en verhalen van en over uw favorieten qua Missen kunt u kwijt in de comments. Om een of andere reden verwacht ik niet dat het storm zal lopen. Nederlanders zijn daar te nuchter voor denk ik. Op Curacao wordt er flink meegeleefd. Ik herinner mij het jaar 1997 toen Verna Vasquez Curacao vertegenwoordigde. Zij was met afstand de mooiste van alle deelneemsters, maar kon helaas niet zo goed uit haar woorden komen. Iedere keer als Verna in beeld kwam begonnen de buren te krijsen en te gillen. Het leek wel een voetbalwedstrijd. Een cultuurverschilletje.

Later ontmoette ik Verna Vasquez nog eens in Punda, hmm... ik dwaal af.

Posted by CasaSpider at 6:25 AM | Permalink | Comments (6)

Er zijn van die dagen dat het lijkt of iedereen jarig is. Vandaag is het zo'n dag. Prins Willem-Alexander is vandaag 37 jaar geworden, gefeliciteerd Prins!

Cabaretier/weblogger Menno Nicolai heeft heden de gedenkwaardige leeftijd van 59 jaren bereikt, gaat hem allen feliciteren op zijn website.

En dan mijn Cubaanse collega en vriend Reynaldo, ook al jarig vandaag. Reynaldo is 33 geworden en zal over circa 33 minuten, wat een toeval, op zijn werk arriveren. Over toeval gesproken. Reynaldo is net als ik volgens onze horoscoop een Stier en een Varken volgens de Chinezen. Oink, oink!

Inmiddels is Reynaldo een groot Belgisch bierliefhebber. Hij schudt de merken zo uit zijn mouw: Duvel, Westmalle Tripel, Hoegaarden. Dit alles uitgesproken met een zwaar Russisch accent, het verleden verloochent zich niet. Het bier smaakt er niet minder om.

Stephany (zie foto) is de enige die niet vandaag jarig is, dat gebeurt pas op 30 november. En toch, als men de foto bekijkt, zijn we dan niet allemaal een beetje jarig? Ik dacht het wèl! Op lachicamerengue vindt u meer foto's van deze Arubaanse schone, klik op Chica Semana.

Bij deze feliciteer ik u allen!

Update 27.04.2004 / 10:58
Merel is ook jarig, zij bestaat al drie jaar! Nou ja, haar weblog dan.

Posted by CasaSpider at 6:49 AM | Permalink | Comments (6)

Op Curacao wordt veel gedanst. Ook als Makamba ontkom je daar haast niet aan en al helemaal niet als je getrouwd bent met een Dominicaanse. Nu ben ik van nature geen danstype en dus moest ik op les. We gaan terug in de tijd naar... 1997!

Samen met Yvonne schreef ik me in bij dansschool Salsipuedes. De lessen werden gegeven in Hotel Holland, vlakbij luchthaven Hato. En zo leerde ik in les één het zwaartepunt van het ene been naar het andere te verplaatsen, waarbij het de bedoeling is dat de kont wel beweegt, maar de schouders niet. De volgende dag had ik spierpijn.

Bij de tweede en derde les kreeg ik er plezier in. Voor mijn gevoel swingde ik als een tiet, maar toch zei leraar Steven Walroud dat ik nog wat losser in de heupen moest worden. In het begin dansten we slechts de relatief gemakkelijke Merengue. Ik verheugde me al op les acht, waarin de beginselen van de Salsa onderwezen zouden worden.

Mijn werkgever gooide echter roet in het eten. De directie was niet blind en zag ook wel dat er een nieuwe Rudolf Nureyev aan het opstaan was. Daarom stuurden ze mij, na les vier, naar Nederland om een paar maanden in Amsterdam te gaan werken. Dag danscarrière!

Dansleraar Steven Walroud bleef op vele terreinen actief. Ik zag hem zo nu en dan als ik Luchiano bij zijn toenmalige school Chispita ging ophalen. In het jaar 2000 organiseerde Steven de eerste, en tot nu toe enige, Curacao Salsa Tour. Dit jaar, van 2 tot en met 8 augustus, staat de tweede editie in de steigers: de Curacao Salsa Tour 2004. Vandaar de banner bovenaan deze post.

Wie weet worden Salsa-Loggers als Gooly (oranje band) en Amaro (zwarte band) wel op een idee gebracht om hun vakantie in augustus op Curacao door te brengen.

Met Angelica, de nieuwe Chica de la Semana, wil ik graag op de dansvloer oefenen! Dat lijkt me bepaald geen straf. Klik op lachicamerengue en kies voor Chica Semana!

Posted by CasaSpider at 6:35 AM | Permalink | Comments (8)

Wat zijn vrije dagen toch lekker, dit is nu nummer vier en ik voel me uitgerust. Vandaag, tweede Paasdag, zijn we thuisgebleven om nog wat meer uit te rusten. Heerlijk is dat, uitrusten! Er is maar één klein probleempje: Luchiano. Een kind van zes houdt niet van uitrusten, die wil spelen.

Lucy keek naar de televisie, ik hield mij bezig met Mi Mujer (mijn vrouw) zoals Lucy de computer noemt. Tijd om aandacht aan de kleine man te besteden. "Luchiano, zullen we even gaan voetballen?", offerde ik mijzelf op. "Dat is goed, papa. Alleen één vraag. Waaróm?" Tja, bij het wijzer worden komen ook negatieve, maar noodzakelijke eigenschappen als achterdocht tot ontwikkeling. Mijn antwoord dat ik het voor hem deed was bevredigend.

Wat later in de middag wilde Luchiano Paasverstoppertje spelen. In plaats van een ei verstopten we om beurten een mandarijn, vanwege de (on)breekbaarheid. Ik verstopte de mandarijn in een la. Luchiano zocht ongestructureerd en was al even bezig. Ik besloot hem te helpen met het koud-warm-heet-concept. Het ging wat stuntelig, maar hij kwam eruit.

Luchiano verstopte de mandarijn. Toen ik twee stappen had gezet begon hij al warm te roepen. Nu hebben wij een hele grote la (eentje maar hoor) vol met troep. Daar moest de mandarijn ergens tussen liggen, maar ik had geen zin om hem eruit te halen. "Ga jij hem zelf maar halen, ik weet dat hij in die la ligt", zei ik tegen Luchiano. Terwijl hij naar de la liep schreeuwde Luchiano: "Ik ben heet!". Dat was wel koddig.

De titel sloeg ditmaal dus niet op het plaatje. Zondag zag het er wederom somber uit qua nieuwe aanvoer van een Chica de la Semana. Om 17:15 ontdekte Lucy echter een potentiële kandidate en ik had er zelf ook een op de korrel. Lucy's chica moest echter toestemming aan haar vader vragen en de mijne was aan het zwemmen. Toen zij eindelijk uit het water kwam, vroeg ze bedenktijd.

Uiteindelijk is het allemaal goedgekomen en heeft Lucy beide dames op de foto gezet. Deze week kunt u op LaChicaMerengue genieten van Mayra, afkomstig uit Cali, Colombia.

Posted by CasaSpider at 6:42 AM | Permalink | Comments (1)

Als een man thuiskomt van zijn werk, dan wil hij rust. Op de bank zitten met een krant, TV kijken of achter de computer (zijn tweede vrouw) kruipen. Als een man thuiskomt van zijn werk, dan wil zij met hem praten. Gezellig even de dag doornemen en dergelijke.

Bovenstaande feiten/beweringen botsen met elkaar, dat weten alle mannen en alle vrouwen. Eindelijk is ontdekt hoe dit komt!

Praten, soms oneerbiedig kletsen genoemd, is voor vrouwen heel ontspannend. Bij mannen daarentegen levert het stress op. Daarom willen mannen nooit kletsen na het werk. Dit wordt allemaal veroorzaakt door een stofje in de hersenen, dat voor mannen klaarblijkelijk anders werkt dan voor vrouwen.

In hetzelfde onderzoek is tevens ontdekt dat het hierboven genoemde stofje in de hersenen ervoor zorgt dat mannen -hoe toepasselijk- haast geen stof kunnen waarnemen. Hoe vies het huis ook is, een man kan het niet zien. Door dat stofje.

Men concludeert dat mannen er dus niets aan kunnen doen dat zij wat minder doen in het huishouden. Van de andere kant treft vrouwen geen blaam dat zij consequent door voetbalwedstrijden heenpraten. Dat komt ook door dat stofje.

Volgens mij hebben Hecham en Fransisca die deze week Pareja de la Semana zijn (nog) geen last van het vermaledijde stofje. Het onderzoek vermeldt helaas niet hoe dit stofje zich in de loop van een relatie langzaam maar gestaag ontwikkelt!

Voor meer foto's zonder stofje gaat u naar LaChicaMerengue!

Posted by CasaSpider at 6:08 AM | Permalink | Comments (15)

De wekelijkse speurtocht naar Chica's de la Semana verloopt de laatste tijd niet zo geweldig. Laten we de oorzaken eens op een rijtje zetten.

Ten eerste moet Lucy nog erg wennen aan ons nieuwe strand, Kontiki Beach. Meestal arriveren we daar om een uur of drie 's middags. Om precies half vijf verkassen we naar het aanpalende Mambo Beach. Vanaf dat tijdstip hoeft daar namelijk geen entree meer te worden betaald. Feitelijk begint het zoeken naar geschikte kandidates pas na half vijf.

Ten tweede is er de vermaledijde Salsa Man. Sinds Lucy ook mannen (brr!) op de foto zet, zoekt zij ook actief naar deze species. Die tijd gaat ten koste van diverse aantrekkelijke vrouwspersonen die Reynaldo, Willy en ik vanaf onze positie in zee duidelijk waarnemen, maar nu aan Lucy's blik ontsnappen.

Ten derde is door het hier gevoerde Sero Toleransha-beleid het aantal illegale vreemdelingen duidelijk aan het afnemen. Helaas geldt dat niet zozeer voor de mannelijke drugscriminelen, maar wel voor leuke dames uit Colombia, Venezuela en de Dominicaanse Republiek. Lucy spreekt nu eenmaal gemakkelijker een Latijns-Amerikaanse dame aan dan een Nederlandse.

Gelukkig is de toestand nog niet rampzalig. Een week of twee geleden liep Lucy de bevallige Fransisca tegen het lijf. Dit tot enthousiasme van de Cubanen en CasaSpider. Fransisca is een Nederlandse, maar heeft duidelijk een Zuid-Amerikaanse uitstraling.

Fransisca is werkzaam bij Totolika, een in 1973 door acht ouders van verstandelijk gehandicapte kinderen opgerichte vereniging. De vereniging zet zich in om verstandelijk gehandicapten een rechtmatige plaats in de maatschappij te laten innemen. Vorig jaar vierde Totolika haar 30-jarig bestaan. Totolika is overigens een duivensoort.

Het liep al tegen vijven afgelopen zondag en Lucy had nog geen nieuwe Chica. Toen zag zij Fransisca op het strand in een groepje met een paar andere ladies. Lucy's oog viel op Joni, die -heel toevallig- ook werkzaam is bij Totolika. Gelukkig hielp Fransisca haar uit te leggen wat de bedoeling was en even later gingen Lucy en Joni op pad.

Na afloop van de foto-sessie vullen de modellen een formulier in met een aantal vragen over hun hobby's, favoriete man en wat dies meer zij. Op de vraag wat zij in het dagelijks leven deed, antwoordde Joni: "I work with mentally disabled people". De eerste opmerking die mij te binnen schoot was: "Dat doe ik ook!".

Meer foto's en informatie vindt u op LaChicaMerengue. Voor Joni klikt u vervolgens op Chica Semana en Fransisca vindt u hier.

Posted by CasaSpider at 6:21 AM | Permalink | Comments (8)

Sommige namen komen vaker voor dan andere. De naam Arxi had ik eerlijk gezegd nog nooit gehoord, maar zij is wel Chica de la Semana deze week. De geleerden zijn er nog niet uit of Arxi uit Cuba of uit Venezuela afkomstig is, maar zo belangrijk is dat ook weer niet.

In ons huwelijk zijn de rollen duidelijk verdeeld. Lucy is de manager en ik haar werknemer. Zij geeft mij de schuld van alles en ik klaag. We weten waar we aan toe zijn. Mijn Cubaanse collega Reynaldo, die mag ik wel. Luister maar waarom.

Laatst reden Lucy, Luchiano en ik van Punda naar huis. Ik achter het stuur en Lucy rechts naast mij. Op de Rotterdamweg zag ik aan de rechterkant een leuk meisje staan. Nou ja, of ze echt leuk is weet ik niet, maar ze had wel erg mooie benen. Volgens mij wuifde ze. Ik keek zo onopvallend mogelijk eerst naar links (schijnbeweging) en daarna naar het meisje. Tijdens het voorbijrijden draaide mijn hoofd een klein beetje mee.

"Hé, wat zit jij daar naar dat meisje te kijken! Ja, ja, ontken het maar niet!", knetterde Lucy's stem door de beperkte ruimte van de donkerblauwe Toyota Corolla met Moon-/Sunroof. Ik bereidde mij alvast voor op een fikse discussie en was druk doende argumenten te verzinnen. Tot mijn verrassing bleek dat helemaal niet nodig te zijn.

"Het is de schuld van Reynaldo!", oordeelde Lucy. Wijselijk hield ik mijn mond. "Vroeger deed je dat niet, naar meisjes kijken, maar sinds je met Reynaldo omgaat wel! Hmmm, heel goed dat je naar een leuk meisje kijkt!". Was ik nauwelijks van de ene verbazing bekomen, viel ik in de andere.

Ja, ik mag die Reynaldo wel. Hij moest er zelf ook om lachen, toen Lucy hem op het strand vertelde dat hij zo'n slechte invloed op mij had. Met dank aan mijn Cubaanse bliksemafleider ga ik nog eens goed naar Arxi kijken.

Ook voor de dames valt er voldoende te genieten op lachicamerengue.com. Itamar is een Curacaoenaar die in Breda salsa-leraar is. Een echte Salsa Man dus!

Posted by CasaSpider at 12:06 PM | Permalink | Comments (4)

Lucy had zondag een zware middag, er moest flink gewerkt worden! Alle Chicas, Parejas en Salsa Mannen waren al een week opgedroogd. Terwijl mevrouw aan de wandel was, lag ik met Luchiano in de zee bij Kontiki Beach te spartelen. Even later kwamen Los Cubanos, Reynaldo en Willy, ons gezelschap houden.

Tot dan toe was de aanblik van het strand qua vrouwelijk schoon vrij treurig. Al snel veranderde dat. Reynaldo werd enthousiast! Dat kwam ook omdat hij de schone die in zijn blikveld gevallen was kende, het betrof namelijk een landgenote. Toen Lucy onverrichterzake terugkeerde van Mambo Beach, attendeerden we haar op de net aangekomen Cubaanse. Reynaldo bracht het groepje in contact met Lucy en even later was zij een Salsa Man en twee Chica's rijker.

Susell moest nog wel even een promotie-filmpje maken, maar daarna was de eer aan haar (en aan lachicamerengue.com) om de eerste Cubaanse Chica de la Semana te worden. Van mij mogen er nog vele volgen! In de tussentijd maakte Lucy ook nog foto's van een Pareja en van nòg een Chica. Wie denkt dat het strand er is om te luieren, die heeft het goed mis. Wat Lucy betreft dan, ik doe voer verder niet zoveel uit.

Het Happy Hour was als vanouds, wij vermaakten ons uitstekend tot ongeveer kwart over zeven. Dan nadert Luchiano's bedtijd. Reynaldo en Willy hielden het langer uit. Willy wilde dansen en Reynaldo is daar ook niet vies van. Probleem van dansen is dat men wel een vrouwelijke partner moet hebben. Twee mannen die met elkaar dansen, tja... dat is zo MASH...

Met enige moeite wist Reynaldo een dansje van een Colombiaanse los te peuteren. Vervolgens liepen ze naar twee Nederlandse meisjes toe, die ritmisch op de muziek aan het bewegen waren. Duidelijk in voor een dansje. Maar niet met Los Cubanos! Neen, ze dansten liever met elkaar gaven ze onze jongens te verstaan.

Reynaldo vertelde me later dat hij zich daardoor erg slecht voelde. Hij is ervan overtuigd dat de meisjes hem afwezen omdat hij een Latino is en zij daarom op hem neerkijken. Als iemand die alleen op economisch gewin uit is. Hij noemde het discriminatie.

Ik was hier zeer verbaasd over, ik had het niet verwacht. Heel vreemd, maar discriminatie is iets waar ik mij eigenlijk niet mee bezig hou. En volgens mij haast geen enkele Nederlander. "Ja, maar waarom wezen ze me dan af?", vroeg Reynaldo. Ik weet het niet. Misschien omdat Nederlandse meisjes vooroordelen hebben ten opzichte van Latinos, dat ze nogal opdringerig zijn, een neen als een probeer het eens beter opvatten of misschien wel als drugscriminelen worden gezien?

Ik weet het niet, maar discriminatie kwam niet in mij op. Als rasechte Latina was ook Lucy het niet met Reynaldo eens. "Wel is het zo dat als hier een man je ten dans vraagt, dan bekijk je hem. Hoe zijn haar eruit ziet, hoe hij gekleed is en dan besluit je: ja en als je niet wilt dan zeg je iets van hmmm misschien later, want ik moet eerst met die en die dansen. Botweg nee zeggen, dat doen wij niet, daar kunnen de mannen niet zo goed tegen. Soms worden ze dan zelfs agressief!".

Interessante kwestie. Gelukkig heb ik er niet zo'n last van. Als Susell mij ten dans vraagt en Lucy 500 kilometer uit de buurt is, dan zeg ik met alle plezier: "Claro que si!".

Posted by CasaSpider at 6:32 AM | Permalink | Comments (9)

Afgelopen zondag gingen we voor de tweede keer naar onze nieuwe thuishaven Kontiki Beach. Het gezinsabonnement lag klaar en ondanks dat het best druk was, vonden we eenvoudig twee (gratis!) strandbedjes.

Het water bij Kontiki Beach is niet zo mooi/schoon als bij Mambo. Luchiano hield het al snel voor gezien. Dat kan echter ook te maken hebben met het feit dat Kontiki wèl beschikt over een heuse trampoline en een voetbalveld waar het ook goed frisbee-en is.

Lucy was ietwat nerveus. Zij moet er nog aan wennen een eindje te moeten wandelen, namelijk naar het aanpalende Mambo Beach, om haar Chica's te vinden. Op Mambo voelt ze zich nu een indringster. Dat gaat vanzelf over.

Vanaf half vijf zijn zowel entree als strandbedjes gratis op Mambo. Tijd om te verkassen dus. Lucy en Luchiano lopend over het strand en ik mocht de tas en de auto verhuizen. Even later lagen we op welbekend terrein te wachten op het begin van het Happy Hour.

In de tussentijd vond Lucy vrijwel onmiddellijk een Colombiaanse schone, Bleidys genaamd. Zij wilde wel als Chica de la Semana fungeren op de Chica Merengue website.

Terwijl Lucy foto's aan het nemen was, arriveerde collega Reynaldo met een nieuwe Cubaan: Willy. Hij was net ingevlogen en viel met zijn neus in de boter. Ook al drinkt hij liever rum dan bier, maar dat is een kwestie van wennen.

Bleidys kon de goedkeuring van beide Cubanen wegdragen. Mannen zijn overal hetzelfde.

Posted by CasaSpider at 6:27 AM | Permalink | Comments (3)

De felicitaties druppelen binnen onder andere posts. Dat is (natuurlijk) mijn schuld!

Vanaf deze plaats feliciteert CasaSpider zijn enige & ware Chica Merengue met haar verjaardag!

Con mucho amor...

Posted by CasaSpider at 12:44 PM | Permalink | Comments (15)

Luchiano had ons (Lucy en mij) allebei een keer tuk op het strand. Zaterdag was ik aan de beurt. Wij hebben alle drie een abonnement om onbeperkt gebruik te maken van Mambo Beach. De strandbedjes vallen helaas niet onder dit abonnement en dienen apart te worden afgerekend. Ze kosten vijf gulden (drie US dollar) per stuk.

Nu arriveren wij meestal tussen drie uur en half vier op het strand. Tot half vijf moet er voor de bedjes betaald worden. Tien gulden betalen voor een uurtje liggen vind ik (te) duur. Zeker aangezien ik minstens de helft van die tijd met Luchiano aan het zwemmen ben en Lucy op zoek is naar een Chica de la Semana of Salsa Man.

Het meisje dat het geld voor de bedjes ophaalt, noemen wij La Usurpadora naar de gelijknamige Venezolaanse tele-novela (soap) die hier erg populair was. De hoofdrolspeelster, Gabriela Spanic, speelde een tweeling waarvan de ene helft goed- en de andere kwaadaardig was. De kwaadaardige stond bekend als La Usurpadora, wat zoveel betekent als Uitbuitster.

Hiermee is de link gelegd naar de strandbedjesverhuurster, in onze ogen uiteraard een echte Uitbuitster. Het is een sport om uit haar handen te blijven en aldus vijf of tien gulden uit te sparen. Lucy is in deze even Hollands en fanatiek als ik.

Zaterdag verscheen er plotseling een mannelijke Usurpadora, nou daar wilde ik al helemáál niet aan betalen. Tactisch wachtten we tot hij weg was, alvorens onze bedjes in te richten. Na even gezwommen te hebben, ging ik in het zonnetje liggen op mijn bedje. Lucy ligt altijd een meter of vijf achter mij, in de schaduw van een boom. Plotseling stond zij echter naast mij. "Uhm, wilde jij nog betalen vandaag? De Usurpador is al vlakbij!".

Ik schoot overeind en stond binnen een halve seconde naast mijn bed. Lucy wilde net haar ronde gaan doen, ik pakte Luchiano bij de hand en we beenden met zijn drieën het strand op. De Usurpador had ons volgens mij wel in de gaten, hij liep vlak naast ons, maar sprak ons niet aan. "Zo!", zei ik tegen niemand in het bijzonder, "Gezellig, samen met mama over het strand lopen!".

"Helemaal niet!", zei Luchiano op luide toon, "jij wilt gewoon niet betalen!". Lucy verslikte zich zowat en ik mag een boon zijn als de Usurpador onze kleine verrader niet gehoord heeft.

Zondag was het Lucy's beurt. Ditmaal was zij op zoek naar een Salsa Man. Lucy vindt het niet echt gemakkelijk om een man te vragen voor haar te poseren. "Voor je het weet denkt hij dat ik verliefd op hem ben", is haar redenatie in deze. Daar komt nog bij dat Lucy niet graag blauwtjes loopt.

In zee zag ze een potentiële Salsa Man. Vastberaden stapte ze het water in, Luchiano ging met haar mee. Met enige moeite trok Lucy de stoute schoenen aan en vroeg de man of hij wilde poseren, om wat foto's te maken. "Nee", zei de man, "daar heb ik geen zin in".

"Ha! Zie je nou wel? Ik zei het toch, die man houdt niet van jou!", riep Luchiano tot Lucy's verbijstering uit. Voor zover mogelijk kwam Lucy met een rood hoofd uit het water gelopen. Deze week dus geen Salsa Man.

Ja, zo'n bijdehante kleuter kun je er wel bijhebben. Gelukkig was het niet allemaal kommer en kwel. Dankzij ondergetekende kwam Lucy aan een bijzonder leuke Chica de la Semana. Ze heet Suzette, is tamelijk lang en heeft een zeer expressief gezicht.

Bij haar kon Luchiano gelukkig niets verzinnen om ons in verlegenheid te brengen.

Posted by CasaSpider at 6:25 AM | Permalink | Comments (8)

Maandagavond eindigde de vier dagen durende inzameling van handtekeningen in Venezuela om uiteindelijk te komen tot het door de oppositie zo gewenste Referendum Revocatorio. De dozen met handtekeningen worden nu overhandigd aan het CNE, het Consejo Nacional Electoral.

Wie weet is er wel een lezer of lezeres die een scriptie moet schrijven over Venezuela, of iemand die gewoon iets meer geïnteresseerd is in buitenlandse politiek. Speciaal voor die persoon even iets over de te volgen procedure.

De komkommertijd qua nieuws is definitief voorbij, zo lijkt het. De Utrechtse Majella Mavo die Turks als verplicht vak voor het eerste jaar wilde invoeren, is op dit besluit teruggekomen. Dat is verstandig, ik bedoel waarom nu uitgerekend Turks? Uitgaand van een steeds kleiner wordende wereld pleit ik voor drie vreemde talen: Engels, Spaans en Chinees. Frans en Duits dienen keuzevak te worden.

Volgende onderwerp. Het Koninklijk Huis wordt teveel en te grof op de hak genomen volgens Balkenende en Donner. Het is mij nog niet duidelijk of het werkelijk Beatrix is geweest die dit heeft aangekaart. Weet iemand dit? Zelf ken ik alleen de persiflages van Kopspijkers. De ene keer vind ik die leuker dan de andere keer, maar dat ze verboden zouden moeten worden is nooit in mij opgekomen.

Weet u wat het is met satire? Het komt en het gaat vanzelf, zie Spitting Image in Engeland. Ik moet altijd denken aan grappen van onze top-cabaretiers als Kan, Gaaikema, Van het Hek en anderen.

Ooit is er een begonnen (dat moet haast Wim Kan wel zijn geweest) met het maken van grappen over dikke vrouwelijke ministers. Met name wijlen Ien Dales en nu Erica Terpstra waren de slachtoffers.

De eerste keer dat je zo'n grap hoort is het leuk, vooral vanwege het shock-effect. Inmiddels denk ik als ik de zoveelste Terpstra-grap hoor: 'Totaal gebrek aan inspiratie en originaliteit'.

Zo zal het ook met de grappen over ons Koninklijk Huis gaan. Vooropgesteld dat de Blauwbloedigen niet hetzelfde hoge tempo aanhouden met het doen van minder verstandige dingen. Het motto Als je geschoren wordt moet je stil zitten is op hen zeker van toepassing.

Dames die absoluut geen satire nodig hebben, maar die ik best graag Turks zou willen leren, zijn Zayenne en haar vriendin. Zij zijn beiden als Chica de la Semana verkozen. Jammer genoeg verlieten zij het strand alvorens het papier met informatie aan Lucy te geven. Gelukkig was Zayenne al eens Pareja de la Semana geweest, op die manier konden we nog een aantal gegevens achterhalen. Het Paar van de Week vormen deze keer Mark en Danielle, die hier op vakantie zijn.

Posted by CasaSpider at 6:32 AM | Permalink | Comments (2)

Gisteren is La Chica Merengue ge-update met een nieuwe Chica de la Semana. Ditmaal is Lisbeth Desiree de gelukkige. Maar evengoed kan men stellen dat wij de gelukkigen zijn.

Lucy vraagt de Chica's altijd naar een message. Wel, de message van Lisbeth Desiree luidt: 'Zeg NEE tegen drugs en geniet van je jeugd', wijze woorden.

Minister Ben Komproe van Justitie wil de bodyscan terugsturen naar Nederland. Zijn motivatie is dat hij het niet fair vindt dat zo'n apparaat alleen op Curacao staat. De reactie van zijn collega-minister Donner in Nederland was verrassend mild. Zou hij dan toch geleerd hebben van zijn onhandige opmerking met betrekking tot het verbieden van vliegverbindingen?

Op Curacao heerst verdeeldheid aangaande dit onderwerp. Ik heb het al eerder gezegd, de Bandbreedte is wat betreft integratie van de drugswereld in het dagelijks leven reeds lang overschreden. Gewone maatregelen werken niet meer. Vanmorgen las ik dat vier mannen die vorige week gepakt zijn met 2500 kilo cocaine alweer op vrije voeten staan.

Het douane-personeel op Hato International Airport wordt stelselmatig bedreigd door drugscriminelen. Curacao is een groot dorp, het is niet moeilijk voor kwaadwillenden om achter de namen en adressen van de douaniers te komen. Bedreiging van familie en kinderen heeft een enorme impact, dat mag duidelijk zijn. De douane-vakbond wil dat Nederlandse douaniers het vuile werk komen opknappen. Immers, de gebruikers van de cocaine wonen in Nederland.

Ik weet niet of dat een oplossing is. Volgens mij worden Nederlandse douaniers nog eerder geïntimideerd en al spoedig zal er niet een meer beschikbaar zijn. De vraag is wat men dan wèl kan doen.

Als iedereen nu eens net zo over drugs denkt als Lisbeth Desiree en er ook nog eens net zo goed uitziet, dan geloof ik dat het wel goed komt met Curacao!

Posted by CasaSpider at 6:35 AM | Permalink | Comments (5)

Op de moedersite van dit log, lachicamerengue.com, was het stil de laatste tijd. Lucy had niet bepaald geluk bij haar zoektocht naar nieuwe meisjes.

Sommigen zeiden dat ze exclusief waren, voor een of ander buro, anderen mochten niet van hun echtgenoot. Ik meen hier toch een tendens te bespeuren dat we met zijn allen teruggaan naar de NCRV van de vijftiger jaren! Leest u even mee, trendwatchers?

La Chica de la Semana van deze week is Lisbeth uit Venezuela, die ik helaas niet persoonlijk heb gezien. Lucy spotte haar op Kontiki Beach, nog best een eindje lopen vanaf Mambo Beach waar wij ons bevinden. Ach, zelf zit ik tegenwoordig eigenlijk de hele middag in zee. Spelen met Luchiano en andere kinderen.

Cubaan Reynaldo kwam niet opdagen bij het Happy Hour, hij had iets beters te doen. Nou, dat moet wat geweest zijn! Wij hebben een biertje gedronken met Govert, de vader van Luchiano's speelkameraad Vincent. Dat was ook niet verkeerd.

Qua chica's geloof ik dat wij toch te lijden hebben onder de nog niet zo heel lang ingevoerde visumplicht voor Colombianen. Venezolanen hebben weliswaar geen visum nodig, maar mogen slechts twee weken blijven. Tegenwoordig kan die periode niet meer verlengd worden. Het wordt ons niet gemakkelijk gemaakt...

Posted by CasaSpider at 6:56 AM | Permalink | Comments (6)

Nog niet zo lang geleden bezochten de Nederlandse fractievoorzitters Curacao. Men keek zich de ogen uit of misschien beter gezegd: men hoorde zich de oren uit en dat gold met name voor wat Anthony Godett van Frente Obrero (FOL) te vertellen had.

De Hollandse politici vonden het een hoop geschreeuw, maar voorspelden weinig daadkracht. Wel, de afgelopen dagen heeft de regering beslist daadkracht getoond. Er zijn brieven gestuurd naar alle (semi-)overheidsinstellingen met het verzoek aan de zittende commissarissen om af te treden en plaats te maken voor regeringsgezinde exemplaren.

Bij Post NV is een groot deel van de commissarissen ontslagen, met name Canadezen van Canada Post (CPIL). Raymond Heerenveen en Rufus McWilliam zijn er benoemd. Tegen deze twee laatstgenoemden, alsmede tegen ex-directeur Hedwig Komproe loopt een aanklacht wegens verduistering bij Post NV in de afgelopen jaren. Raymond Heerenveen is in 1995 veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf wegens valsheid in geschrifte, meermalen gepleegd.

CPIL-baas Gilbert Hébert is furieus, maar krijgt niet de gelegenheid om met minister Richard Salas (Verkeer & Vervoer) over deze kwestie te spreken, hij wordt door de minister compleet genegeerd.

Ander nieuws is dat Darwin Gregg tot commissaris bij UTS (United Telecom Services) is benoemd. Ik ken de beste man niet. Op Curacao is hij echter wereldberoemd als voormalig DJ, arrangeur bij het Tumba-Festival en verkoper van mobiele telefoons. Zijn benoeming leidde tot grote hilariteit onder de Antilliaanse medewerkers. Meest gehoorde uitspraak: De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Darwin Gregg heeft onder anderen de tumba gecomponeerd waarmee Anthony Godett vorig jaar optrad.

Waarom de foto van La Chica de la Semana bij deze post hoor ik u denken. Ach, politici komen, politici gaan, maar mooie meisjes blijven altijd bestaan. In het kader van benoemingen mag deze Chica niet ontbreken. Zij heet overigens Shan en is verpleegster van beroep.

Posted by CasaSpider at 10:49 AM | Permalink | Comments (7)

Heeft u ze gemist de laatste tijd, de Chica's? Eigenlijk moet ik deze vraag alleen aan de mannelijke bezoekers stellen. Ik heb besloten om alleen speciale Chica's op dit log te plaatsen. Niet dat de andere het niet waard zijn, integendeel! Dit log is basically echter wel serieus...

Zondag zag het er niet zo goed uit. Wel qua weer (het is bloedheet op Curacao), maar niet qua Chica's. Maar ja, als je het niet meer verwacht, dan gebeurt het vaak. Lucy was foto's aan het nemen van Sue-Ann en Sharif, toen drie dames vlakbij Luchiano en mij gingen zitten.

Een dame was wat ouder, een dame was zwanger, maar nummer drie trok meteen mijn aandacht. Achteraf was dat bijzonder dom van mij, maar zo ben ik. De zwangere dame ken ik nota bene, het was Vanesa, de vriendin van Karaoke-kanon Richard V.

Aileen bleek de zus van Vanesa te zijn en de iets oudere dame is hun moeder. Terwijl het Happy Hour op Mambo al lang afgelopen en dat van Wet & Wild in volle gang was, schoot Lucy een mooie foto-serie van Aileen. U kunt de serie bekijken op de LaChicaMerengue website (directe link).

Posted by CasaSpider at 9:52 PM | Permalink | Comments (4)