CasaLog v2 | CasaSpider, El Hombre de tu Vida...

De rechtszaak die luchtvaartmaatschappij DAE op 24 januari 2007 aan wilde spannen tegen concurrent Insel Air is niet doorgegaan. Het was dan ook een kansloze zaak geweest waarin DAE dacht aan te kunnen tonen dat er geen behoefte aan extra-capaciteit is op de route Curacao-Sint Maarten.

Oud nieuws is geen nieuws, tijd voor een samenvatting voor dummy's. Lange tijd had de Bonairiaanse luchtvaartmaatschappij DAE het monopolie op de route Curacao-SXM waarbij SXM staat voor Sint Maarten. Men vliegt met een ATR 42 propellervliegtuig tegen een prijs van ongeveer 800 Antilliaanse guldens (€ 350).

Het vliegtuig maakt veel lawaai, de prijs is hoog, de duur van de vlucht relatief lang en er kan slechts een beperkte hoeveelheid bagage mee. Edward Heerenveen, directeur van Insel Air, springt in dit gat. Hij wil een MD-82 jet inzetten en tevens aanzienlijk goedkoper vliegen, tegen de helft van het door DAE gevraagde tarief.

DAE heeft er weinig behoefte aan de monopoliepositie op te geven en laat de aan Insel Air verleende vergunning op vrijdag 22 september 2006 door rechter Drop vernietigen. Een vonnis waar luchtvaartkenners hun wenkbrauwen bij fronsen.

Insel Air vindt een andere manier om toch te kunnen vliegen en wederom dreigt DAE met de rechter. Op 29 december 2006 doet rechter Kort uitspraak, deze keer in het voordeel van Insel Air. Op 5 januari 2007 vindt de eerste officiële Insel Air-vlucht CUR-SXM plaats.

Insel Air heeft grote plannen. Na Sint Maarten volgen in hoog tempo andere bestemmingen waaronder Venezuela, Haiti en Trinidad. Op 24 januari vliegt men voor het eerst op Paramaribo, Suriname. De tarieven zijn scherp en het cabinepersoneel bestaat voor een groot gedeelte uit oud DCA-werknemers.

DAE gaat in de tegenaanval. Plotseling zijn er plannen om ook een jet in te zetten op de route CUR-SXM, worden meerdere bestemmingen aangeboden en dalen de prijzen. Op zich niet vreemd om met Insel Air te kunnen concurreren, de wijze waarop Managing Director Floris van Pallandt de plannen presenteert komt tamelijk hypocriet over. Men was het al lang van plan. Ja, ja.

Nog een klein beetje extra info alvorens bij het thema van deze post te komen. DAE heeft een sterk blok achter zich staan. Financieel is daar Niek Sandmann, de rijkste man van Bonaire, en politieke steun is er van Ramonsito Booi, partijleider van de UPB. Eerder genoemde Floris van Pallandt is afkomstig van de KLM, een partij die ook een belang heeft in DAE (Dutch Antilles Express). De talloze Express-maatschappijen waren allen KLM-dependances.

Ook Insel Air beschikt over mensen met invloed. Naar het schijnt zijn er bedrijven in de Free Zone die financiele hulp bieden en ook de naam van de Maduro & Curiëls Bank (MCB) wordt genoemd. Politiek is de ex-minister van Verkeer & Vervoer voor de MAN Kenneth Gijsbertha degene waar Insel Air veel aan te danken heeft. Onvermoeibaar zoekt Gijsbertha met zijn team steeds naar nieuwe wegen om Insel Air te kunnen laten vliegen. Vergunningen worden bijzonder snel geregeld. Voorts heeft de maatschappij op Curacao veel draagvlak doordat men werkgelegenheid verschaft aan oud-piloten en -cabinepersoneel van de ter ziele gegane Curacaose ALM en DCA.

Hoogste tijd voor Omayra Leeflang. Na het afwijzen van de slotverklaring waarbij de MAN een dubieuze rol speelde is deze partij door coalitiepartners PAR en PNP uit de Landsregering gezet. Dat betekent het einde van Kenneth Gijsbertha als minister van Verkeer & Vervoer. Omayra Leeflang van de PAR is zijn vervangster.

Vanaf het allereerste begin heeft Omayra Leeflang een vruchtbare relatie met het op 1 mei 2005 gestarte DAE. In de beginperiode heeft Leeflang voor de noodzakelijke vergunningen gezorgd en tevens een aanvraag van Insel Air afgewezen. Inmiddels vliegt Insel Air dus, maar er zijn twee kwesties. De eerste is het loslaten van de minimumtarieven. DAE is hier een voorstander van en Insel Air niet.

Het is een moeilijke kwestie, immers mag men vluchten onder de kostprijs aanbieden om de concurrent kapot te maken? In Nederland kende men de supermarktoorlog en die was toegestaan. Toch ligt het althans volgens Insel Air hier iets anders. Directeur Edward Heerenveen beweert dat DAE glashard gezegd heeft over vijf miljoen dollar verliesgarantie van de KLM te kunnen beschikken om Insel Air kapot te maken. Als dit klopt is sprake van oneerlijke concurrentie. Vreemd genoeg beslist Omayra Leeflang al heel snel dat het een goed idee is om af te stappen van minimumtarieven, conform het voorstel van DAE.

De tweede kwestie is dat Insel Air samenwerkt met de Surinaamse SLM en het alleenrecht heeft om vanuit de Nederlandse Antillen op Paramaribo te vliegen. Op het moment dat DAE hier achterkomt wil men ook op Paramaribo vliegen. Echter, vanwege het huidige verdrag mag dit niet. Meteen schiet Omayra Leeflang te hulp. Vanwege gezonde concurrentie is zij van mening dat er meer partijen op de betreffende route moeten kunnen vliegen. Zij zoekt onmiddellijk contact met haar Surinaamse ambtsgenoot om dit te regelen. Indertijd was gezonde concurrentie echter absoluut geen overweging voor haar om Insel Air een vergunning voor de route CUR-SXM te verlenen.

Ik heb werkelijk mijn best gedaan om mij in de beweegredenen van Omayra Leeflang te verdiepen. Ondanks dat zij het zelf ontkent heeft zij ofwel een belang dat DAE het goed doet ofwel een belang dat Insel Air niet vliegt. Of een combinatie van beiden.

Iemand vertelde mij dat hij het ook niet weet, maar dat zowel Edward Heerenveen (directeur Insel Air) als Omayra Leeflang Surinamers zijn. "Surinamers onder elkaar", zo sprak deze iemand maar dan in negatieve zin. Toen ik deze uitspraak voorlegde aan iemand anders lachte deze andere iemand bevestigend.

Eerdere posts over Insel Air / DAE op het CasaLog:

• Gevecht om route CUR-SXM (1)
• Gevecht om route CUR-SXM (2)
• Gevecht om route CUR-SXM (3)
• Gevecht om route CUR-SXM (4)