CasaLog v2 | CasaSpider, El Hombre de tu Vida...

Maandagavond was het een drukte van belang in het Curacaose World Trade Center (WTC). Een commissie onder leiding van Caryl Monte (MAN), voormalig gevolmachtigd minister bij de Europese Unie, presenteerde haar rapport als alternatief voor de Slotverklaring. Aan het rapport is gedurende zeven weken hard gewerkt door de commissie. De overige commissieleden zijn Terry Hernandez (LNPA), Errol Goeloe, Luis Pinedo (FOL) en Karina Lombardi (MSL).

Caryl Monte is een tegenstander van de Slotverklaring. In ruil voor het kwijtschelden van de schuld verkwanselt Curacao zijn kans op werkelijke emancipatie en groei naar zelfstandigheid. Daarom vindt Monte dat Curacao zelf orde op zaken moet stellen en zijn schuldprobleem structureel dient op te lossen. Als dit lukt is men een gelijkwaardige partner van Nederland binnen het Koninkrijk.

De presentatie was live op televisie te volgen, zelf heb ik het bij fragmenten gehouden. Caryl Monte is een professional en geen onverdienstelijk spreker, maar om een of andere reden haakte ik na een minuut of tien telkens weer af. Vermoedelijk vanwege het hoge blabla-gehalte. Het klinkt allemaal logisch wat Monte stelt, toch voel ik aan mijn water dat wat hij wil niet kan. Het is te theoretisch.

Een paar punten uit Montes relaas. Via een juridische constructie stelt hij dat de schuld van Curacao niet 4.4 miljard gulden bedraagt maar slechts 2.6 miljard. Na de boedelscheiding bij het ontmantelen van de Nederlandse Antillen blijft er een restschuld over die Nederland op zich moet nemen. "Want de rechtszekerheid van de crediteur valt onder de Koninkrijksregering."

Volkomen helder. Jammer wat dat betreft dan toch dat Gerrit Zalm er niet meer is.

Speerpunt bij het genereren van gelden om de schuld af te betalen is de privatisering van Overheids NV's, met name van de Isla raffinaderij. Een andere mogelijke bron van inkomsten is het winnen van olie en gas in de Caribische Zee.

Wel, wel. Ja, ja.

Ook volgens de commissie Monte is er controle nodig op de overheidsuitgaven, maar men vindt het niet nodig Nederland deze rol te geven. Een nieuwe Overheids NV wordt in het leven geroepen met de naam Kaldena. Haar enige taak is het oplossen van de schuldenproblematiek. Om te voorkomen dat nieuwe schulden kunnen ontstaan hebben de Algemene Rekenkamer en de Begrotingskamer de bevoegdheid in te grijpen door naar de rechter te gaan.

Dit lijkt een te langzaam en bovenal geen adequaat middel om de kwaal te genezen, gezien de laatste ontwikkelingen waarbij politici vlak voor de verkiezingen onder andere de Onderstand (bijstand) verhoogden alsmede dure stemcomputers aanschaften. Alles op de Post Onvoorzien.

Regelmatig kreeg Caryl Monte een ovatie na een gedane bewering. Aan het eind was er gelegenheid voor het publiek om vragen te stellen. Het viel op dat veel vragenstellers geen vraag hadden maar slechts benadrukten wat een geweldige job de commissie heeft gedaan en dat Curacao het dus wel degelijk zelf kan.

De Papiamentstalige krant Extra is wel kritisch. Men refereert naar de resultaten van privatisering tot dusverre als bij Aqualectra, Hato Airport en Girobank. Hierbij is nauwelijks of geen geld vrijgekomen voor de overheid. De raffinaderij geeft men het voordeel van de twijfel. Het grote verschil tussen het voorstel van de commissie Caryl Monte en de Slotverklaring is dat bij laatstgenoemde direct financieel resultaat zichtbaar is. Door het kwijtschelden van de schuld hoeft Curacao geen miljoen gulden rente per dag (!) meer af te lossen. Wanneer de olie-inkomsten binnenkomen blijft daarentegen gissen.

Extra toont realiteitszin door erop te wijzen dat wij Curacaoenaars niet direct bekend staan om onze uitnemende capaciteiten voor wat betreft het uitvoeren van plannen. Als voorbeelden uit het verleden noemt de krant de commissies Van Lennep en Tromp.

Is de Slotverklaring dan zaligmakend? Het antwoordt is neen. Dit accoord gaat teveel uit van de Nederlandse perceptie. Nederland saneert de schuld en eist in ruil daarvoor het recht op controle. En terecht. Men gaat echter volledig voorbij aan waarom de eilanden allemaal uit het kunstmatig gecreërde land de Nederlandse Antillen willen stappen.

De eilanden en dan vooral Curacao en Sint Maarten willen het liefst absoluut niets met elkaar te maken hebben. Met de Slotverklaring verandert er echter heel weinig, de eilanden delen dezelfde Centrale Bank en houden hun gezamenlijke munteenheid. Ze vallen onder dezelfde Procureur-Generaal. Curacao is verplicht politietaken op Bonaire uit te voeren. Hier zegt men: "Bonaire is een Nederlandse gemeente! Laat Nederland dan voor hun politie zorgen, wij gaan toch ook niet in Maastricht patrouilleren?"

Het woord dat in alle stukken ontbreekt is fasering. Het is helder en ook duidelijk dat niet alles tegelijk kan. Aparte Centrale Banken en een eigen munteenheid hoeven niet per direct gerealiseerd te worden. Maar er moet wel een plan zijn waar het naar toe gaat. Of er ontwikkeling is in het ontmantelen van de Nederlandse Antillen zodat de eilanden in 2010 minder nauw met elkaar verbonden zijn.

Datzelfde geldt voor de K3 (Bonaire, Saba en Sint Eustatius). Wat zijn de concrete plannen met betrekking tot invoering van de euro, gelijkschakelen van minimumloon en uitkeringen etcetera? Daar hoort men Nederland niet over, wel over het nu afdwingen van homohuwelijken op eilanden die zover nog niet zijn.

Mijn advies aan degenen die straks wederom gaan onderhandelen over de Slotverklaring is derhalve het woord fasering te introduceren. Zodat Curacao en de andere eilanden een idee hebben wat autonomie per 15 december 2008 inhoudt en hoe deze zich ontwikkelt in de jaren daarna.

Alle posts met als onderwerp de Slotverklaring zijn te vinden in het dossier Slotakkoord 02.11.2006.