Luchiano (14) weigert met mij Studio Sport te kijken en is haast niet mee te slepen naar een wedstrijd van Rijen 1. Diana (6) gaat wel graag mee naar Rijen 1, maar doet dat vanwege de lekkere frietjes en als ze die op heeft vraagt ze wanneer we naar huis gaan. Lucy (??) kijkt wel naar de wedstrijden van het Nederlands Elftal, maar weet voor de rest wel leukere dingen dan voetbal.
Kortom, wij zijn een echt voetbalgezin. Geen wonder dat iedereen stond te springen en te feesten toen ik het goede nieuws bracht dat we naar de Open Dag van Feyenoord gingen. Luchiano: "O nee hè, mag ik alsjeblieft thuis blijven?" Lucy: "Het is zeker gratis".
Ooit waren er tijden waarin een roedelleider het gemakkelijker had, dat staat vast. Hoe dan ook, zondagochtend om half elf zaten we in de auto op weg naar Rotterdam, geboortestad van CasaSpider. Nu ja, om precies te zijn reden we naar parkeerplaats Beverwaard in/bij Ridderkerk. Daar kon men gratis parkeren en er reden pendelbussen naar de Heilige Voetbaltempel aka De Kuip.
We liepen wat rond De Kuip, bezochten een toilet, kochten Feyenoord-munten die tegenwoordig waardevaster zijn dan de Euro, wisselden die munten weer in voor een biertje en een ijsje en betraden het stadion. Rijkelijk vroeg vonden we vier mooie kuipstoeltjes in vak KK, vlak naast het Ere-terras. Onder het genot van een biertje en prima muziek als het onovertroffen Hand in Hand zagen we hoet stadion zich langzaam vulde.
Zo nu en dan klonk er luid gejuich vanuit Vak-S waar dan vuurwerk werd afgestoken. Regelmatig kwam de Wave voorbij. "De eerste keer dat ik echt met een Wave heb meegedaan", zei Lucy blij. Vanaf een uur of een begon het programma op het veld. Het Feyenoord-embleem werd op de middenstip gelegd en de A1 werkte een training af.
Het was de beurt aan de spelers. Eerst werden de keepers door speaker Peter Houtman op het podium geroepen, daarna de verdedigers, vervolgens de middenvelders en tot slot de aanvallers. O nee, als allerlaatsten kwam de technische staf met trainer Ronald Koeman tevoorschijn. Mooiste moment was toen Ron Vlaar verklaarde af te zien van een mogelijke transfer naar Aston Villa en het komende seizoen gewoon voor Feyenoord uit te komen.
Eerst zien, dan geloven. Zo leek ook Jean-Paul van Gastel te beseffen: "Het is nog lang geen 1 september". Populairste Feyenoord-speler van het moment is toch wel Jordy Clasie. En terecht. Het stadion juichte bij het horen van zijn naam en beantwoordde die scanderend met: "Messi, Messi, Clasie komt eraan!"
Toen moest het hoogtepunt nog komen. De helicopter met de nieuwe aanwinsten. Iedereen keek naar de lucht, house-muziek vermengd met helicoptergeluiden zweepte het publiek op en daar verscheen de schaduw van de wieken op de grasmat. Het was een schitterend gezicht de helicopter langzaam in De Kuip te zien landen, met die muziek en al dat volk.
Voor zover ik het goed kon zien tenminste, immers ik was druk aan het filmen. Vroeger had je dat grapje dat iemand een hele dag foto's had lopen maken en achteraf het lensdopje nog op de camera zat. Of dat er geen rolletje in zat. Anno 2012 kan dat niet meer, maar voor die malheur is een andere in de plaats gekomen. Wie kent die reclame met het Monster van Loch Ness? Welnu, dat overkwam mij deze keer.
Terwijl ik dacht dat ik druk aan het filmen was stond de camera op standby. Dat ontdekte ik 's avonds toen ik de beelden eens terug wilde zien, maar alleen een heel kort filmpje vond van mijn knie. Enfin, de nieuwe aanwinsten waaronder Ruud Vormer, Lex Immers en Omar El Abdellaoui waren vet onder de indruk van de ontvangst in Rotterdam. Bij ons genoot Diana met volle teugen van de heli.
Het officiele programma was afgelopen en De Kuip stroomde snel leeg. Buiten was het nog steeds enorm druk. Inmiddels was Luchiano's humeur opgeknapt: "Nee, dit was niet de vreselijkste dag van mijn leven" en zette Diana ons op de foto vanaf rij 1.
Tijd om naar huis te gaan. Wij begaven ons naar de pendelbussen waar reeds een lange rij stond te wachten. Engelse toestanden, in positieve zin wel te verstaan. Iedereen wachtte netjes op zijn beurt en voor we het wisten zaten we lekker vooraan in de bus om tien minuten later afgezet te worden bij parkeerplaats Beverwaard. De onbestemd rode Ford Focus had de hele dag in het zonnetje gestaan en was lekker voorverwarmd.
We sloten de geslaagde dag af met een tussenstop bij de McDrive in Oosterhout. O ja, het allerjammerste van de Open Dag 2012 was dat Lee Towers verstek moest laten gaan wegens een recente operatie. Vervanger Paul de Munnik deed zijn stinkende best, maar het Feyenoord-lied (Niets is sterker dan dat ene woord) en You'll Never Walk Alone kunnen echt niet beter gezongen worden dan door onze favoriete Litouwer.
We hebben twee Feyenoord-munten over.
Dat betekent dat we dit seizoen een keer terugkomen in De Kuip.
Promise!