« Gesprekken tijdens de afwas | Main | Het ploepdoosje »

Sanity

Ieder mens kent zijn angsten. Zo ook CasaSpider die daarmee bewijst een mens te zijn. Er bestaan van die driedimensionale figuurjes, gemaakt van houten onderdelen, bijvoorbeeld een olifantje en als je die uit elkaar haalt dan is het welhaast onmogelijk ze weer in elkaar te zetten. Tenminste in mijn geval.

Ergens in 1986 liet mijn toemalige werkgever Detam mij een geschiktheidstest doen toen ik solliciteerde als programmeur. Op zeker moment zat ik tegenover een man die mij doorzaagde over allerlei onderwerpen. Op zijn bureau stond zo'n eerder beschreven olifantje. Zweetdruppels vormden zich. Het gesprek vorderde en steeds meer sprak ik mijzelf moed in dat het olifantje er slechts voor de sier stond. Toen nam de man het houten onding in zijn handen en ontleedde het in al zijn onderdelen. "Nou, zet jij hem maar weer eens in elkaar", zei hij tegen mij. Ik pakte alle houten stukjes tegelijk op en duwde ze met enorme kracht tegen elkaar. De man fronste een wenkbrauw.

10.01.2010: Als het op de gewone manier niet lukt schrijven we er een programma voor. Sanity! Klik voor groter.Op de DBA-kamer van Brabant Water scherpen wij zo nu en dan de geest met raadsels. Zoals bijvoorbeeld het raadsel van de puntmutsen of dat van de gemiddelde snelheid. Laatst bracht collega-DBA Judith twee puzzels mee. Een met een aantal vlakken die, mits goed gelegd, samen een vierkant vormen. Hiervan wist ik bij voorbaat dat het voor mij nagenoeg onoplosbaar is. Volgens de doos staat er 6-106 jaar voor, dus zo gek is dat niet. De andere puzzel heet Sanity en bestaat uit vier gekleurde blokken. De bedoeling is om de blokken zodanig neer te leggen dat iedere rij vier verschillende kleuren bevat.

Ooit probeerde ik de Kubus van Rubus op te lossen, onbegonnen werk. Maar wie niet slim is moet doortrapt zijn, zo is het ook wel weer. Al snel zie ik mogelijkheden om hier een programma voor te schrijven. Eerst de gekleurde blokken "mappen" naar een array, dan de drie verschillende bewegingen beschrijven en vervolgens een recursief algoritme dat per blok alle bewegingen afloopt. Het kost een paar uurtjes maar dan heb je ook niks.

De vreugde en het gevoel van triomf die zich van de programmeur meester maken als het programma uiteindelijk in een minuut of twintig niet minder dan 28 oplossingen vindt is overweldigend. Het voordeel van een programma is dat nu iedere combinatie van kleuren op eenvoudige wijze uitgeprobeerd kan worden. Een volgende uitdaging is de kleuren zodanig te kiezen dat er zo min mogelijk oplossingen mogelijk zijn.

Wie kent niet de C1000-reclame met de kantoorpikkies die typische kantoorspelletjes doen? Theezakjes van het plafond naar beneden laten vallen, pingpongen, patience, of met een rol wc-papier om het lichaam gewikkeld een monster nadoen? Luchiano (12) vraagt mij dan of ik dat ook doe. Inmiddels is hem wel duidelijk dat DBA's de vrije gaatjes anders invullen.

Comments

"Ooit probeerde ik de Kubus van Rubus op te lossen, onbegonnen werk."

En toch vraagt dat niets anders dan kennis van enkele algoritmen.

Het lukte me zo net nog binnen twee minuten. Ruim vier jaar na de vorige poging:
http://eamelje.net/2005/10/29/rubiks-cube/

Niks voor mij, zulke dingen in elkaar zetten.
Ik vind het niet leuk, zie het nut er niet van in, en ga me ergeren.

Een olifant ben ik nooit aan begonnen.

Dat gevoel lijkt me inderdaad overweldigend!

@IJsbrand: Ik heb ooit begrepen dat de draai-sequences op internet staan. Maar dan nog dreigt mijn gebrekkige visuele vermogen roet in het eten te gooien. Rubic is wel een grote slimmerik trouwens.
@Renesmurf: Je ergeren aan iets dat als ontspanning bedoeld is kan nooit de bedoeling zijn. Begin er dus ook maar nooit aan.
@HJC: Overweldigend ja, het je dat ooit meegemaakt?

Bij je volgende sollicitatie kun je het olifantje gemakkelijk aftroeven met het kubus programma. Aangenomen.
CasasPa

Vaak!

Daar ben ik jaloers op, mensen die kunnen programmeren en dat even uitrafelen en de computer de oplossing laten bedenken. Kun je niet ook wat voor mijn Sims maken, als je je weer eens verveelt? :D

Geef mij die blokken maar in de hand. Ik zeg niet, dat ik dan tot goede oplossingen kom, maar die kans is groter, dan wanneer er iets geprogrammeerd moet worden.

@CasasPa: Hmm, ik weet niet of bedrijven die hun administratie automatiseren zitten te springen om iemand die vier blokjes op de goede volgorde kan leggen. Maar wie weet!
@HJC: Da's mooi. Voorbeelden?
@Ricky: Ieder mens heeft zijn of haar kwaliteiten. En volgens mij kun jij heel goed leren programmeren. Beter dan dat ik voor ratjes kan zorgen... ;-)
@Gerrit: Voor het examen kansberekening ben je alvast geslaagd. Dat is een mooi startpunt voor een programmeercarriere.

maar nu je het weer over die kabouters met hun mutsen hebt; kan je nog es doorgeven wat het antwoord is? ik weet het nooit... alvast erg bedankt. kan ik het bij ons in het team es gooien, vinden ze vast leuk.

Heel vaak zelfs .. oa met de Rubeskubes destijds .. soms ook met 'n tekst .. met muziek .. met n telefoontje .. mailtje .. noem maar op.

en soms ook door nix .. gewoon uit mezelf.

@Pascale: Op die kabouters met hun puntmutsen kom ik zeker nog (ooit) terug. Een hint om mee te beginnen. Stel dat er twee kabouters zijn, waarvan jij er een bent. Je weet dat een van de twee een blauwe en de andere een rode puntmuts op hebt. Heb je nu een idee?
@HJC: Aha, dan zit het allemaal wel snor. Door nix is wel zo gemakkelijk!

t zit ook snor