Als je iets een hele tijd niet meer hebt gedaan, dan geldt voor dit iets dat je het na al die tijd zo weer oppakt, of dat je het misschien helemaal niet meer kunt. Een en ander is door Suffie treffend beschreven. Gisteren ontdekte ik zelf weer iets waarmee ik het voorlopig beter kalm aan kan doen.
Ik geniet nog bijna dagelijks van het Tropische klimaat op Curacao, neen, dat zal mij niet snel vervelen. Toch lag ik in mijn eerste jaren hier veel vaker op het strand, toch zeker drie keer per week. Ik concentreerde me dan op het bruin worden, hierbij mag namelijk niet worden gekletst. Het resultaat mocht er zijn. Met vrouw en kind veranderen er veel dingen. Het strandbezoek is gereduceerd tot gemiddeld eenmaal per week. Tevens gaan we wat later en bovendien moet ik ook nog spelen en kletsen. Het moge duidelijk zijn dat ik mijn gebronsde tint wel kwijt ben.
Gisteren hadden we een drukke dag en ik was een beetje moe. Om twaalf uur zei Lucy: 'Waarom ga je niet even naar het strand, dan gaan we om twee uur naar de stad'. Dat was een goed idee. En zo lag ik van kwart over twaalf tot kwart voor twee op het strand te bakken.
's Avonds hadden we een feest en de aanwezigen viel het meteen op dat mijn hoofd tamelijk rood was en ook nog glom. Tja, anderhalf uur in de zon op het heetst van de dag, dat is dus zo'n iets waar ik rustig aan mee moet doen. 'Solo ta kima', zeggen ze hier in het Papiamentu, de zon brandt. Ik heb het ondervonden.