De vallende boterham
Bij Orangez las ik laatst hoe hij probeerde een pizza op te warmen in de magnetron. Het opwarmen lukte, maar bij het uit de magnetron halen van de pizza viel deze uit zijn handen op de grond. Uiteraard met de goede kant onder en de bodem boven. Nu zit Orange daar niet zo mee. Voor sommige webloggers is een goed verhaal belangrijker dan een lekkere pizza.
Ellende trekt ellende aan, een interpretatie van Murphy's Law. Nèt als iemand het niet kan gebruiken valt de boterham uit zijn handen en natuurlijk met de beboterde kant op de grond. Dat kan precies de druppel zijn om iemand helemaal gek kan maken. "Waarom overkomt mij dit nu weer!"
En dat terwijl er voor de op zijn kop vallende boterham een simpele natuurkundige verklaring is. Het ligt domweg aan de hoogte waarvan de boterham zijn val begint. Door zwaartekracht en wrijving is de boterham slechts in staat tot een halve omwenteling en valt daardoor vrijwel altijd op zijn kop.
Robert A.J. Matthews schreef hier in 1996 een amusant artikel over getiteld Tumbling toast, Murphy's Law and the Fundamental Constants. Hij legt uit dat het probleem verholpen is als wij voortaan aan tafels van drie meter hoog gaan zitten. De boterham kan dan wèl een volledige omwenteling maken en landt met de beboterde kant boven.
De logische vraag is vervolgens waarom onze tafels dan geen drie meter hoog zijn. Ook hiervoor heeft Robert A.J. Matthews een verklaring: dat is niet handig voor mensen. Waarom zijn mensen dan geen drie meter lang? Met name omdat ons fysieke gestel er niet op gebouwd is. Als iemand met ons gestel en een lengte van meer dan drie meter valt dan leidt dit tot grote schade aan het organisme.
Gelukkig biedt Matthews ook oplossingen aan. In plaats van krampachtig de boterham op proberen te vangen kan men hem beter een horizontale zwieper geven. Hierdoor neemt de kans op een goede landing aanzienlijk toe. Dreigt de boterham van een bord te vallen kan men het beste als een goochelaar het bord zo snel mogelijk onder de boterham wegtrekken.
Een alternatief is de boterham op de rug van een kat te binden. Deze komt als hij valt immers altijd op zijn pootjes terecht.
Comments
Ik denk dat ik CasaSpider na het lezen van dit stukje voor stapelgek verklaar. Jammer dat ik geen psychiater ben, dan zou de diagnose officieel zijn. Man, wat kan jij in de ruimte zwetsen!!! Je boft dat ik je log al langere lees en dus weet dat men alle kanten op kan met jou, zowel de serieuze, als de gezellige, als de gestoorde. Als dit de eerste posting was die ik van je gelezen had, dan had je het verder kunnen schudden. Maar stel je gerust, ik ken je langer en ach, elke gek heeft z'n gebrek.
Posted by: Cyberjunk | April 29, 2005 11:00 AM
De oplossing is eenvoudiger.
Men smeert een dubbele boterham.
Zoals een tostie..
Het beleg is ingeklemt tussen de twee boterhammen.
Laat maar valleeeeeeeh!!!!
Zo...."Robert A.J. Matthews"...wat vind je daarvan ...
Posted by: Cerito | April 29, 2005 11:03 AM
Als je al zoveel pech hebt, zul je zien dat de kat door het extra gewicht van de boterham dit keer niet op zijn pootjes belandt.
Posted by: Piet | April 29, 2005 11:21 AM
@Cyberjunk: En dan had ik nog niet eens gedronken. Volgens mij ben jij qua gestoordheid wel wat gewend met dat donkerharige ons welbekende nichtje van jou... :-)
@Cerito: Het probleem van een dubbele boterham smeren is dat men altijd met een moet beginnen. Die kan al vallen voordat de ander klaar is. Een wellicht beter alternatief is cornflakes eten...
@Piet: Dat is mogelijk, maar dan kan men altijd de kat nog uitlachen!
Posted by: CasaSpider | April 29, 2005 11:25 AM
Wijsneus....
Posted by: Cerito | April 29, 2005 11:26 AM
Een tafel van 3 meter hoog.... WTF????
Mijn hele appartement is niet hoger dan 2.70 meter!
Lekker handig. En een kat heb ik ook niet.
Posted by: Roos | April 29, 2005 11:28 AM
Inderdaad, mijn nichtje kan ook behoorlijk gek doen, hoe gek dat ook is, ik zal er NOOIT mee stoppen om haar log te lezen. Ik ken die schat al 31 jaar, dus aan haar gestoordheid ben ik inderdaad gewend. En aan die van jou zal ik ook wel wennen als je meer van die gekke posts plaatst.
Posted by: Cyberjunk | April 29, 2005 11:46 AM
3 meter... nee dat red ik niet maar ik kom best dicht in de buurt hoor ;)
en het is waar als je het helemaal hebt gehad lijkt juist alles mis te gaan :( of kan je het gewoon minder goed hebben en valt het daarom op!
Posted by: Gaby | April 29, 2005 1:12 PM
Men neme 2 pizza's en legt deze op elkaar. Bodem aan beide kanten buiten. Probleem opgelost. Toch?
Posted by: helffer | April 29, 2005 2:20 PM
@Cerito: Zo ben ik!
@Roos: Het zit je niet mee... volgens mij kun jij ook maar beter cornflakes gaan eten, zie boven... ;-)
@Cyberjunk: Ik weet niet hoe dat met jouw nichtje is, maar in mijn geval heeft het niets met gestoord of gek te maken. In mijn geval heet dat Filosofie... ;-)
@Helffer: Een variant op de Cerito-oplossing. Vooral met de dikke-bodem pizza's wordt het een flinke maaltijd!
Posted by: CasaSpider | April 29, 2005 2:33 PM
Dilletant-filosofie
Posted by: Cyberjunk | April 29, 2005 2:41 PM
Maar dan heb je er weer kattehaar aan!
En bind je de piza/ boterham al op de kat voordat je het in de microwave schuift? En weet je hoe sommige katten zich altijd langs je benen schurken, dan heb je dus steeds jam aan je broekspijpen.
Kijk, je idee was goed maar maakt het leven weer op een andere manier complexer!
Posted by: Ella Rook (USA) | April 29, 2005 5:36 PM
Casa: wij (je moeder en ik) hebben je zo vaak gezegd "houdt die boterham goed vast", dan heb je geen tafel van drie meter hoog nodig. CasasPa.
Posted by: CasasPa | April 29, 2005 6:30 PM
Daarom ook nooit alle restjes weg gooien voordat je het bord met eten warm gemaakt hebt in de magnetron.
Posted by: Brillie | April 29, 2005 7:10 PM
@Cyberjunk: Haha, maar toch filosofie!
@Ella Rook: Jij hebt duidelijk al langer over dit onderwerp nagedacht. En ook over katten zo te lezen... Maar je conclusie is 100% correct, een goede oplossing voor het ene probleem kan vele andere veroorzaken... :-)
@CasasPa: Nou, dan kan ik wel stellen dat dat goed heeft geholpen. Hartelijk dank daarvoor!
@Brillie: Het kan ook een excuus zijn om patat te gaan halen...
Posted by: CasaSpider | April 29, 2005 7:36 PM
Mij lijkt de makkelijkste oplosiing om gewoon voortaan van de grond te eten, sluit je het vallen en verkeerd vallen helemaal uit, wel misschien kans op honden- of kattenharen, maar das spijkers op laag water zoeken.
Posted by: Henk(ES) | April 30, 2005 6:02 AM
ik heb de hoop allang opgegeven dit soort dingen te begrijpen....ik heb wel wat anders te doen zeg...dingen van de grond oprapen bijvoorbeeld...:-)
Posted by: Paola | April 30, 2005 10:01 AM
LOL! U heeft gelijk! Denk ik... - leest het direct opnieuw - :)
Posted by: Orangez | May 1, 2005 2:38 AM