CasaLog v2 | CasaSpider, El Hombre de tu Vida...

Nog enkele uren scheiden ons van de misschien wel laatste wedstrijd van het Nederlands Elftal in deze constellatie. De wedstrijd begint hier om half vier 's middags en ik heb er speciaal vrij voor genomen. Dames en Brillie, u kunt vandaag beter een ander log bezoeken of anders even terugbladeren naar Salsa Man!, voor de rest is het namelijk voetbal wat de klok slaat.

Als Nederland-Schotland de hoofdschotel is, dan heb ik gisterenavond al een aperitiefje genuttigd. La Vinotinto (Rode Wijn) ofwel het Venezolaanse nationale elftal trad thuis in het Estadio Pachencho Romero van Maracaibo aan tegen Bolivia. Het betrof een kwalificatiewedstrijd voor het WK 2006 in Duitsland.

Venezuela is het lachertje van Zuid-Amerika qua voetbal, een soort Liechtenstein. Afgelopen zaterdag heeft La Vinotinto echter een historische overwinning behaald. Uit tegen Colombia werd het 0-1 en daarmee waren de eerste drie punten in de kwalificatie veiliggesteld.

De eerste helft heb ik aan mij voorbij laten gaan. In de tweede helft scoorde Bolivia 0-1. Kijken zonder analyseren kan ik niet en al rap kwam ik tot de conclusie dat het Venezolaanse elftal wat kwaliteit en vooral structuur mist. Het lijkt ietwat op pupillenvoetbal: met z'n allen achter de bal aan rennen. Het gebrek aan kwaliteit werd gisteren ruimschoots gecompenseerd door bezieling en beleving. Iedereen deed mee, het elftal, het publiek, de commentatoren en ik.

In de 85e minuut scoorde Venezuela de gelijkmaker. Helaas werd de treffer (terecht) afgekeurd wegens buitenspel. Dit was het einde, of... In de 90e minuut kreeg La Vinotinto een indirecte vrije trap in het strafschopgebied. Gezien de schutterscapaciteiten zag ik de bal al hoog overgaan of in de muur stranden. De commentator sprak echter gedecideerd: "Dit wordt de gelijkmaker!".

Jose Manuel Rey schoot de bal dwars door de muur in de linkerhoek: 1-1! Het stadion kolkte, de commentatoren schreeuwden het uit en ik deed mee. Bolivia was lamgeslagen en iedere bal was nu voor La Vinotinto. Met name sterspeler Juan Arango was niet meer te houden. En het was diezelfde Juan Arango die het stadion in de 93e minuut deed exploderen van vreugde door een schitterende goal. Venezuela versloeg Bolivia met 2-1.

's Avonds waren de straten van Maracaibo en Caracas gevuld met uitzinnige supporters. De volgende tegenstander is Uruguay en die willen ze nu ook pakken. Zelfs droomt men al van het WK, nou ja, dat lijkt me nog ietwat overdreven. Toch ben ik nu fan van Venezuela en het beangstigende is dat La Vinotinto in veel opzichten lijkt op Schotland, behalve dan dat hun shirtjes rood zijn...

Mijn voorspelling: Nederland-Schotland 1-1.

Zojuist kwam mijn Venezolaanse collega William (niet de Salsa Man!) binnen. Ik feliciteerde hem met de overwinning. William vertelde dat het een heel speciale dag was voor Maracaibo, omdat men precies gisteren het feest van La Chinita de Maracaibo ofwel de Maagd van Maracaibo vierde. Dit feest gecombineerd met de overwinning van La Vinotinto zorgde voor Una Noche de Oro, een Nacht van Goud, in Maracaibo...