Een WK zonder Nederland. Wonend op Curacao. Ik had gedacht dat de WK-koorts mij dit jaar links zou laten liggen. Nou, zaterdag had ik koorts. Zoveel dat ik 's avonds niet in staat was naar de housewarming-party van Benno en Noelle te gaan. Jammer. Door meer dan voldoende rust en het niet nuttigen van alcohol was ik 's nachts niet zo moe als anders. De WK-wedstrijden beginnen hier om 01:30 en de laatste eindigt om 09:00 uur. 's Morgens wel te verstaan. Dat kwam nu mooi uit, want zo kon ik grote gedeeltes zien van Paraguay-Zuid Afrika (2-2), Engeland-Zweden (1-1) en Spanje-Slovenie (3-1). Maar daar gaat het nu niet om.
Vanmorgen stond ik om 6 uur op om de tweede helft van Brazilie-Turkije te bekijken. De ruststand was, verrassend, 0-1. Nu is Brazilie na Nederland mijn favoriete voetballand. Vroeger placht ik wel eens te zeggen dat ik eigenlijk een Braziliaan ben, gevangen in het lichaam van een Hollander. Wel, dat is nu over. Ondanks dat Brazilie erg goed speelde, vooral Denilson was een klasse apart, begon ik me steeds meer aan die etterige Brazilianen te ergeren. Turkije bleef zich gentleman-like gedragen. Bij vrije trappen van Turkije, vlakbij de 16-meter, weigerden de Brazilianen de voorgeschreven 9 meter afstand te bewaren. En vervolgens sprintten zij bij het horen van het fluitje als dolle stieren naar de bal. Zij bereikten die ongeveer gelijktijdig met de Turkse schutter. Ha, met mij als scheidsrechter waren er toch zeker al twee Brazilianen van het veld gestuurd.
Het onrecht ging door. Kort voor het einde kreeg Brazilie een volkomen onterechte penalty. Weliswaar gebeurde er wat tussen de Braziliaanse aanvaller en de Turkse verdediger. Ik kan niet beoordelen of het nu wel of niet een overtreding was, maar wel dat het gebeuren zich minstens vijf meter buiten het penalty-gebied afspeelde. Uiteraard landde de Braziliaan pontificaal in het strafschopgebied. De scheidsrechter trapte erin, Brazilie leidde met 2-1 en de Turk mocht met rood vertrekken.
Affijn, je kunt nog zeggen dat de Brazilianen het falen van de leiding professioneel uitbuitten. In de laatste minuut kreeg Brazilie een corner. Rivaldo liep naar de cornervlag en plotseling ging hij onderuit, zijn gezicht met beide handen bedekkend. Het leek erg veel pijn te doen. De commentatoren en ik dachten onmiddellijk dat er iets uit het publiek tegen Rivaldo's hoofd was gegooid. In de herhaling bleek dat een Turkse speler de bal naar Rivaldo had geschoten, okee een beetje hard, expres, maar de bal kwam ver onder Rivaldo's borst terecht. Toch meende deze Super-Mattheus dat hij meteen ter aarde moest storten. En deze wansmakelijke actie had nog resultaat ook, deze Turk mocht eveneens vertrekken.
Nee, Brazilie is door deze wedstrijd voor mij van zijn voetstuk gevallen...