Vanmorgen heb ik mij een (klein beetje) verslapen. Dat is vreemd, want dat doe ik bijna nooit. Er zijn twee groepen mensen: tijdmensen en plaatsmensen. De plaatsmensen weten altijd de weg, naar de auto, naar een kroeg/museum etc. De tijdmensen weten altijd hoe laat het is. Wel, ik ben een tijdmens.
Om half vier vanochtend stond ik op om de tweede helft van Japan-Turkije (0-1) te bekijken. Om iets voor half vijf lag ik er weer in. De wekker op mijn horloge had ik op zeven uur gezet. Om twee minuten voor zeven werd ik, tijdmens als ik ben, wakker en zette de wekker snel naar kwart over zeven. Heerlijk lag ik te dromen. Op een bepaald moment voelde ik in mijn droom dat het toch wat langer begon te duren. Ik schonk er geen aandacht aan. Nog even later wist ik het wel zeker, dit kon niet waar zijn. Ik pakte mijn horloge en het was reeds 7:35 uur!
Ik ben maar snel opgestaan.