CasaLog v2 | CasaSpider, El Hombre de tu Vida...

Had men een jaar geleden aan mij gevraagd waar Ulicoten ligt was ik het antwoord schuldig gebleven. Inmiddels klinken de contreien rondom Chaam, Alphen, Ulvenhout, Baarle-Nassau en Zundert me een stuk bekender in de oren. Het is altijd fijn om er iets bij te leren, jammer alleen dat andere in het hoofd opgeslagen gegevens hiervoor het veld moeten ruimen. Het is niet anders.

Zaterdagochtend verzamelen we om 08:15 AM in de kantine van vv Rijen, dat betekent toch een uurtje extra uitslapen voor zowel Luchiano (11) als voor mij. De D4 gaat op bezoek in Ulicoten, door Luchiano consequent Ultihout genoemd. Waarschijnlijk betreft het een samentrekking van Ulicoten, Ulvenhout en Oosterhout. Het valt echter niet mee in de geest van onze brugsmurf te kijken en misschien is dat maar goed ook.

Vanuit Rijen is het een half uurtje rijden naar Ulicoten. Jaap en zijn moeder zitten bij ons in de auto. Jaaps moeder heeft een collega die in Ulicoten woont en vertelt over de lange reistijden die de kinderen van die collega voor de kiezen krijgen als ze naar de middelbare school in Breda moeten. Verder is het erg, erg rustig in Ulicoten.

We drinken een kop koffie in de kantine van Ulicoten, alleen de Turkse vader Meram blijft buiten. De Ramadan loopt op zijn eind. Dan zien we de geel-groene D4 naar buiten komen. Ulicoten D1 is de tegenstander en de jongens ogen een stuk groter in hun rode shirts met witte broeken. Er staat ons een pittige partij te wachten.

Daniella, de zus van Mike, haalt een stoeltje tevoorschijn en plaatst dat tactisch langs de zijlijn. Het stoeltje is bestemd voor haar vader, maar de anderen vinden dat bij de volgende wedstrijd vijf stoeltjes geregeld moeten worden alsmede een koelbox met inhoud. Ze lacht er maar eens om en denkt dat zien we dan wel weer. De eerst verborgen sigaar is op verzoek in de mond gestoken.

De wedstrijd begint en binnen een minuut combineert onze D4 door de vijandelijke defensie en rondt Tom W. keurig af. We staan met 1-0 voor en wanen ons al kampioen van de derde klasse D320. Een minuut later ontwaken we wreed uit onze droom want dan staat het alweer gelijk. Dit is duidelijk een tegenstander van formaat. Vooral de keeper en een zekere Giel zijn minstens 1.85 meter groot en onze verdediging heeft het er knap lastig mee. Libero Jorg heeft er de handen vol aan om de gaten dicht te lopen.

In de tiende minuut laat onze keeper Jaap een niet al te moeilijke bal ongelukkig door zijn handen glippen en staan we met 2-1 achter. Het spel golft op en neer met kansen aan beide zijden. Dan zie ik vanaf onze achterlijn in de verte iemand zich mooi vrijspelen en scoren. "Wie is dat?", vraag ik aan Jaap. "Dat is Rik." Ik ben een beetje verbaasd, Rik heeft zich enorm verbeterd ten opzichte van vorig jaar. Dit was werkelijk een prima goal.

Met 2-2 gaan we de rust in maar ik ben er niet gerust op. In de tweede helft komen er vier verse spelers het veld in onder wie Luchiano. Toch krijgen we het een stuk moeilijker en is het bijna eenrichtingsverkeer, richting Rijen wel te verstaan. De patronen die goed werkten tegen zwakkere tegenstanders zijn nergens meer te bekennen, onze spelers verliezen zich in solo-acties en moeten steeds verder terug. In acht minuten tijd loopt Ulicoten uit naar 5-2 en daar valt niets op af te dingen.

Na afloop aan de bar bespreken we, als in ouders, wat we met onze losers moeten doen. Straftraining, auto wassen en naar huis lopen lijken de meest aangewezen middelen om het moreel van Rijen D4 op te krikken. Tot mijn verbazing meldt Luchiano zich als eerste en dat terwijl hij normaal de allerlangzaamste is met douchen. "Heb je echt gedouched?", vraag ik wantrouwend. "Ja, kijk maar. Mijn haar is nat." Ik weet genoeg maar houd mijn mond.

Scoreverloop Ulicoten D1 - Rijen D4 en de stand van zaken volgens de KNVB:

01 0-1 (Tom W.)
02 1-1
10 2-1
22 2-2 (Rik)
44 3-2
47 4-2
51 5-2

We zijn met de neus op de feiten gedrukt en eerlijk gezegd zie ik liever een spannende wedstrijd als deze dan een eenvoudige 13-0 overwinning. Het gekke is dat Luchiano in moeilijke wedstrijden beter presteert. 's Middags kopen we een nieuwe fiets voor Lucy, een waar tenminste een kinderzitje achterop kan. Als ze naar huis fietst halen we haar met de auto in en Luchiano schiet met mijn telefoon snel een foto. Meteen daarna rijdt een politie-auto langs, goed dat ik het apparaat niet vasthield.