Mijn dilemma van gisteren heeft zich voor een gedeelte zelf opgelost. Iets te laat ging ik weg van de borrel. Aangezien ik nog een ongelofelijke honger had (ondanks diverse zeer smakelijke hapjes) begaf ik mij naar Hans en Frietje, de lokale patatzaak. Ik arriveerde om een minuut over half elf. De patatbakster gaf mij echter te kennen dat de zaak zojuist gesloten was. Gelukkig lag er thuis nog een stuk koude kip in de koelkast.
De wekker stond op half drie en wonder boven wonder wist ik mij het bed uit te slepen. Brazilie-Engeland, toch een kraker. Na tien minuten voelde ik me ineens heel moe worden. Dan maar even naar bed, de wekker verzet naar half vier en een klein tukje doen. Logischerwijze ging de wekker om half vier af. Ik lag nog even naar het plafond te staren en besloot toen toch op te staan. In de 55e minuut viel ik binnen in de wedstrijd. Wat een pech! In de eerste helft had Engeland een 1-0 voorsprong genomen. Maar in het begin van de tweede helft (47e en 52e minuut) scoorde Brazilie. Dat had ik dus net gemist. De rest van de wedstrijd was saai. En nu ben ik nog steeds moe.