CasaLog v2 | CasaSpider, El Hombre de tu Vida...

Weinig zaken zijn zo kontroversieel en taboe in onze contreien als homoseksualiteit. Het toeval wil echter dat Koninkrijkspartner Nederland wereldwijd voorop loopt in het gelijkschakelen van relaties tussen personen ongeacht hun sekse.

Twee dames wilden zich in 2001 inschrijven bij de Burgerlijke Stand op Aruba. Hun verzoek werd geweigerd en zij gingen naar de rechter. Begin 2005 stelde deze hen in het gelijk. Volgens Artikel 40 van Het Statuut dient iedere officiële akte van een land binnen ons Koninkrijk door ieder ander land binnen het Koninkrijk geaccepteerd te worden. Rudy Croes sprak van Een zwarte dag voor Aruba. De Arubaanse regering is tegen de uitspraak in beroep gegaan. Zie de post Homohuwelijk in de Cariben.

De zaak is uitgevochten tot en met de Hoge Raad en ook dit hoogste rechtsorgaan is van mening dat een homoseksueel echtpaar zich overal in het Koninkrijk der Nederlanden moet kunnen inschrijven. Gevolmachtigd minister van Aruba in Nederland, Frido Croes, heeft namens zijn regering aan staatssecretaris van Koninkrijksrelaties Ank Bijleveld toegezegd dat Aruba het homohuwelijk voortaan erkent en premier Nelson Oduber laat weten dat men klaar is om echtparen van dezelfde sekse in te schrijven. De praktijk blijkt anders.

Laatst hebben twee homoseksuele mannen een poging gewaagd zich bij de Burgerlijke Stand op Aruba te laten inschrijven. Tevergeefs. Het grappige is dat op het moment dat twee homoseksuelen zich willen inschrijven direct het computersysteem uitvalt, echt waar. Ik zie dat helemaal voor me. Bij de twee vakjes met 'sekse' wordt allebei een 'M' aangevinkt en hoppa... het Blue Screen of Death verschijnt.

Alle stoplichten op Aruba vallen uit. Uit kluizen vist men backups van software en data op en met veel moeite kan men het systeem restoren. Het normale leven wordt hervat. Totdat weer iemand twee keer dezelfde sekse aanvinkt.

Het mannelijke echtpaar heeft inmiddels een rechtszaak aangespannen tegen de Arubaanse overheid. Zij eisen ingeschreven te worden en voor iedere dag dat de overheid in gebreke blijft een dwangsom van 1 miljoen gulden, het equivalent van € 440.000. Per dag. Mocht de rechter op hun eis ingaan overweeg ik een knap mannetje op Aruba aan de haak te slaan.

Update 29.07.2007 / 09:27

Sommigen namen mijn verhaal wel erg letterlijk en feitelijk is dat een compliment voor een pseudo-onderzoeksjournalist. Bovendien is 1 april nog ver weg. In dit geval is het artikel uit de Extra dat als voornaamste bron dient ietwat aangedikt. De rood omcircelde passage betekent vrij vertaald het volgende:

"Een ander opvallend aspect is dat wanneer een homo-echtpaar aankomt bij de Burgerlijke Stand op Aruba het computersysteem onmiddellijk uitvalt."

Waarschijnlijk weten de loketambtenaren geen raad met de situatie of hebben zelfs van hogerhand te horen gekregen dat men in dit soort gevallen maar moet zeggen dat de computer het niet doet. Het is dus niet zo dat als de stoplichten op Aruba uitvallen iedereen tegen elkaar zegt: "Hé, daar probeert weer een homo-echtpaar zich in te schrijven. Al was dat wel leuk geweest.

De eis om een dwangsom van € 440.000 per dag op te leggen is overigens geen grap. Dat is echt waar. Heus!

Posted by CasaSpider at 3:43 PM | Permalink | Comments (19)

Dinsdagavond was Opsporing Verzocht te zien op BVN, compleet met ondertitels in het Papiaments. Dat laatste was geen toeval, het ging namelijk om de zaak Natalee Holloway.

Natalee Holloway is in de ochtend van maandag 30 mei 2005 ergens op Aruba verdwenen. Twee keer eerder is op het CasaLog over deze tragische gebeurtenis bericht (1, 2).

Het programma Opsporing Verzocht heeft de al bijna één jaar oude verdwijningszaak met behulp van acteurs proberen te reconstrueren. Dit gebeurde op enigszins overdreven wijze, met name in de scenes waar Natalee contact zoekt met hoofdverdachte #1, Joran van der Sloot (06.08.1987).

Joran is de zoon van de Nederlander Paul van der Sloot die vorig jaar nog rechter in opleiding was op Aruba. Joran is een echte blanke jongen, op deze foto staat hij temidden van medeverdachten Satish en Deepak Kalpoe.

Waarom expliciet vermelden dat Joran een echte blanke jongen is? In de aflevering van Opsporing Verzocht wordt hij gespeeld door een lichtgekleurde acteur.

Dat viel ook mij meteen op toen ik naar de uitzending keek. "Een echte player", dacht ik bij mijzelf. Ze moesten natuurlijk iemand vinden die overtuigend kon spelen dat hij de weg wist in casino's en nightclubs. Dat deed deze acteur niet onverdienstelijk.

De volgende dag bleek er een heuse rel te zijn ontstaan om de bruine Joran van der Sloot. Gevolmachtigd minister van de Nederlandse Antillen Paul Comenencia is boos. Hij heeft de stellige indruk dat de programmamakers bewust voor een gekleurde Joran hebben gekozen om het beeld van de stereotype crimineel in Nederland te benadrukken.

Nu ben ik enigszins bevooroordeeld jegens Paul Comenencia. De man heeft al een aantal mogelijkheden om zich terecht kwaad te maken laten lopen, bijvoorbeeld toen Ayaan Hirsi Ali een van slechte feitenkennis getuigende column over de Antillen schreef. En nu ineens zo boos zijn vanwege het kleurtje van Joran van der Sloot?

De reactie van het Openbaar Ministerie te Aruba is grappig. Daar beweert men glashard dat de acteur die de rol van Joran vertolkte heel licht van kleur is en derhalve naar Arubaanse maatstaven dus gewoon blank.

Vreemder dan de kleurendiscussie is het moment dat Opsporing Verzocht heeft uitgekozen. Bijna een jaar na dato. Gezien de acties die reeds zijn ondernomen op Aruba is dit mosterd na de maaltijd.

Posted by CasaSpider at 10:30 PM | Permalink | Comments (18)

Politiek heeft ergens wel iets weg van voetbal, het zit boordevol emotie. Drie kwartier naar Feyenoord kijken is bijna goed voor een hartverzakking, maar gelukkig liep het (nu nog) goed af. Twente-Feyenoord 1-3.

Tijdens mijn beginjaren op Curacao regeerde op Aruba de AVP van Henny Eman, samen met de OLA van Glenbert Croes. De MEP van Nel Oduber zat in de oppositie. Als nog niet verantilliaanste Nederlander ergerde ik mij groen en geel, geel is toevallig de kleur van de MEP, aan de wijze van oppositievoeren van de MEP. Net als bij een voetbalwedstrijd koos ik onmiddellijk partij, ik was voor de AVP.

Deze voorkeur was niet gebaseerd op inhoudelijke kennis. Bij latere verkiezingen verkreeg de MEP een absulute meerderheid. Een van de eerste acties was het zoveel mogelijk vervangen van AVP-ers op belangrijke posten door MEP-ers. Ook aan deze manier van doen was ik nog niet gewend, een reden te meer om voor de AVP te zijn.

Inmiddels ben ik de eerste om toe te geven dat ik vrijwel niets weet van de Arubaanse situatie.

Een heet hangijzer is de invoering van de AZV, de Algemene Ziektekosten Verzekering. Als ik het goed begrepen heb was het invoeren van deze met het Ziekenfonds te vergelijken regeling een initiatief van de AVP.

Uiteindelijk is door de MEP een aantal mensen als Anco Ringeling eruitgewerkt ten gunste van eigen mensen, waaronder Ru Croes (bedankt Xaviera) niet te verwarren met de minister van Justitie Rudy Croes, met het vreselijke baardje.

Als ik goed geïnformeerd ben kost de AZV Aruba op dit moment handenvol geld. Concreet en objectief feitenmateriaal ontbreekt mij echter. Iemand die stukken beter op de hoogte is, maar van de andere kant ook min of meer direct betrokken, is Xaviera. Haar stuk over de AZV en de rol van Booshi Wever en Ru Croes is aanbevelenswaardig.

Bestaan er ook MEP-aanhangers? Jazeker, een partij wordt niet zomaar de grootste. De Nederlandse schrijver René van Nie is er een. Qua vorm is René van Nie de voorloper van Dreknek, tenminste in diens commentaren bij Merel. Hoe groter de letters, hoe duidelijker de boodschap is het adagium. Waar Dreknek deze stijlvorm echter gebruikt bij wijze van imago lijkt het in het geval van René van Nie eerder een uiting van onverwerkte emoties.

Op zoek naar De Waarheid ben ik zeer geïnteresseerd in op feiten gebaseerde meningen over de politiek op Aruba.

Vrijdag vonden verkiezingen plaats en de vraag was of de MEP van Nel Oduber haar absolute meerderheid kon behouden. Dat is gelukt. Weliswaar leverde men één zetel in en zakte van 12 naar 11, bij een totaal aantal van 21 zetels is dit juist voldoende voor de meerderheid. De AVP van Mike Eman kwam uit op 8 zetels. De MPA en de RED gingen met ieder één zetel naar huis.

Na tien jaar te hebben gezien hoe het werkt in het Caribisch gebied is mijn felheid jegens Goed en Kwaad met betrekking tot politiek voor een deel verdwenen. Een felheid die er bij voetbal nog wel degelijk is.

Posted by CasaSpider at 10:35 AM | Permalink | Comments (19)

Op dinsdag 14 juni berichtte ik over het toevallige feit dat de zeventienjarige verdachte Joran van der Sloot in hetzelfde celblok was opgesloten als Abraham Jones, de eveneens verdachte bewaker van het Allegro Resort. Aan deze bewaker vertelde Joran dat hij door Satish en Deepak Kalpoe met hun auto was thuisgebracht waarna de twee broers met Natalee verder reden. Tevens vreesde Joran er door de gebroeders Kalpoe ingeluisd te worden.

Op woensdag 15 juni werd bekend dat de andere bewaker van het Allegro Resort Antonius "Mick" John en de oudste van de twee Surinaamse verdachten Deepak Kalpoe ook heel dicht bij elkaar gedetineerd waren. En ook Deepak vertelde zijn versie van het verhaal aan de bewaker. Wat een toeval allemaal.

Volgens Deepak hadden zijn broer Satish en hij juist Joran en Natalee afgezet vlakbij het Marriott hotel. Zelf waren zij gewoon naar huis gegaan.

Een bizarre situatie als bovenstaande waar is. De beweringen zijn niet namelijk niet afkomstig van de jonge verdachten zelf, maar van de advocaten van de twee bewakers die stelden dat Joran en Deepak zo openhartig tegen hun zijn geweest. Indien waar dan is het 100% zeker dat ofwel Joran van der Sloot, ofwel Deepak Kalpoe gelogen heeft. Of misschien wel allebei.

Sommige mensen vragen zich (terecht) af hoe het mogelijk is dat zulke jonge verdachten (Joran is 17, Satish 18 en Deepak 21) zo lang tegen de immense druk bestand kunnen zijn als één van hen daadwerkelijk Natalee Holloway vermoord heeft.

Van de andere kant, waarom heeft tenminste één van hen gelogen over datgene wat gebeurd is en zijn zij aanvankelijk met een geheel andere, gemeenschappelijke versie naar buiten gekomen?

Het blijft een trieste zaak.

Ook triest is hoe door enkele mensen in de Verenigde Staten wordt gereageerd op deze kwestie. Een aantal radiostations is een aktie aan het opstarten om Aruba te boycotten. Een volledig irrationele beslissing. De actie heet: Ban Aruba! Wat de boycotters waarschijnlijk niet weten is dat Ban in het Papiaments een afgeleide is van het werkwoord bai dat gaan betekent. In het Papiaments betekent Ban Aruba! derhalve: "Laten wij naar Aruba gaan!"

Posted by CasaSpider at 12:27 PM | Permalink | Comments (12)

Ergens in de ochtenduren van maandag 30 mei 2005 is de 18-jarige Natalee Holloway op Aruba verdwenen. Zij behoorde tot een groep van 124 leerlingen van een middelbare school uit Mountain Brook, Alabama die een schoolreisje maakte naar Aruba. Haar laatste avond bracht zij door in nachtclub Carlos 'N Charlie's. Van daaruit stapte Natalee om 01:30 uur in een auto met Satish en Deepak Kalpoe alsmede de 17-jarige Joran van der Sloot. Deze laatste is zoon van een Nederlandse rechter op Aruba, Paulus van der Sloot. Na dit autoritje is er niets meer van haar vernomen.

Wat is er gebeurd? Bovengenoemde drie personen zijn de laatsten die Natalee lijken te hebben gezien. Uiteraard was de politie zeer geïnteresseerd in hun verhaal. In de eerste versie hiervan zijn zij met hun vieren naar de vuurtoren nabij Arashi Beach gereden. De gebroeders Kalpoe zaten voorin, Joran en Natalee achterin. Naar verluidt pleegden zij sexuele handelingen.

Om 02:00 in de ochtend zouden zij Natalee hebben afgezet bij haar hotel, het Holiday Inn. Zij zou daar gestruikeld zijn en vervolgens opgevangen door een donkere man die eruit zag als een bewaker.

Mede op grond van deze verklaring werden op zondag 5 juni Abraham Jones en Antonius "Mick" John, beiden bewakers van het nabijgelegen wegens renovatie gesloten Allegro Resort aangehouden.

In de tussentijd hield justitie de drie jongelui scherp in de gaten. Hun telefoons werden afgeluisterd. Op de tapes van de beveiligingscamera's van het Holiday Inn hotel zijn geen beelden van de thuiskomst van Natalee gevonden. Het gezicht van Joran van der Sloot vertoonde schrammen. Volgens hem veroorzaakt door een val. Bovendien werden in de auto bloedsporen gevonden.

Op donderdag 9 juni werden Joran van der Sloot (06.08.1987), Satish Kalpoe (30.07.1986) en Deepak Kalpoe (06.10.1983) aangehouden en in verzekerde bewaring gesteld. Ook de twee bewakers van het Allegro Resort bleven gedetineerd. Toevallig (?) zaten Joran van der Sloot en bewaker Abraham Jones in hetzelfde celblok.

Volgens Chris Lejuez, advocaat van Abraham Jones, kwam Joran van der Sloot met een nieuwe versie van de gebeurtenissen. Joran verklaarde (huilend) aan Jones dat hij zich zorgen maakte erin geluisd te worden door de Kalpoe broers. In werkelijkheid was Joran helemaal niet meegegaan naar de vuurtoren, maar was hij thuis afgezet.

Op de achterbank had hij email-adressen uitgewisseld met Natalee. Zij reed vervolgens met de twee broers weg. De eerste versie van het verhaal hadden de jongens met zijn drieën bij hem thuis aan het zwembad verzonnen. Nogmaals, dit is verklaard bij monde van Chris Lejuez. Satish en Deepak Kalpoe beweren ondertussen dat juist Joran van der Sloot alleen met Natalee Holloway is uitgestapt bij Arashi Beach.

Inmiddels zijn de bloedsporen in de auto toebehorend aan Deepak Kalpoe onderzocht en schijnen deze niet van Natalee afkomstig te zijn. De kwade genius in de verdwijning van Natalee lijkt met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid gezocht te worden onder de drie jongens. Op maandagavond 13 juni zijn de eerder verdachte bewakers Abraham Jones (28) en Mickey John (30) derhalve vrijgelaten.

Opvallend is de grote aandacht voor deze trieste kwestie. Vanuit de Verenigde Staten zijn maarliefst 15 (?) FBI-agenten naar Aruba afgereisd om assistentie te verlenen. Volgens bronnen heeft vader David Holloway connecties met George Bush. Ook de aandacht van de media in de USA is bijzonder groot. Dat geldt overigens ook voor Curacao waar dagelijks op het journaal een apart item wordt uitgezonden over de ontwikkelingen bij het zoeken naar Natalee Holloway.

De kans dat Natalee ooit nog levend tevoorschijn komt lijkt inmiddels bijzonder klein.

Links

• Riehl World View (USA)
• Hasibokos (Curacao)
• Find Natalee Holloway (Aruba)
• Transcript CNN Larry King Live met (o.a.) Chris Lejuez, advocat van Abraham Jones.

Relevante personen

• Theresa Croes-Fernandes, procureur-generaal.
• Karin Janssen, hoofdofficier van justitie.
• Jan van der Straten, assistent van hoofdofficier van justitie.
• Amalin Flanegin, officier van justitie (Vervangster van Karin Janssen? Dit wordt ontkend door Theresa Croes-Fernandes).
• Vivian van der Biezen, woordvoerster Openbaar Ministerie.
• Dick van den Brink, rechter-commissaris en gewoonlijk werkzaam op Curaçao.
• Anthony Carlo, advocaat van Joran van der Sloot.
• David Kock, advocaat van Satish Kalpoe.
• Rudy Oomen, advocaat van Deepak Kalpoe.
• Chris Lejuez, advocaat van Abraham Jones.
• Noraima Pietersz, advocaat van Antonius "Mickey" John.

Posted by CasaSpider at 12:33 PM | Permalink | Comments (31)

Vanmorgen hadden Lucy en ik een gezellige discussie bij de koffie met als thema het homohuwelijk. Aanleiding voor de discussie was de clash tussen de Arubaanse minister van Justitie Rudy Croes (foto) en Boris Dittrich.

De zaak begon met de weigering door Aruba om een in Nederland gesloten homohuwelijk in te schrijven bij de Burgerlijke Stand. Betrokkenen gingen naar de rechter en werden in het gelijk gesteld. Volgens Artikel 40 van Het Statuut dient iedere officiële akte van een land binnen ons Koninkrijk door ieder ander land binnen het Koninkrijk geaccepteerd te worden. Rudy Croes sprak van Een zwarte dag voor Aruba. De Arubaanse regering is tegen de uitspraak in beroep gegaan.

Wat moeten wij hier nu mee?

Op de Nederlandse Antillen en Aruba is homosexualiteit een taboe. Homosexualiteit komt er net zo vaak voor als in Nederland, maar het is hier meer een taboe. Als argument tegen homosexualiteit wordt vaak de Bijbel aangevoerd. Hierin zou homosexualiteit expliciet worden verboden (Romeinen 1 18:32, ohne Gewähr).

Op zich is dat gegeven wel interessant maar verder van weinig belang. Er bestaat immers iets als de scheiding van Kerk en Staat. De kwestie is ook niet of er een homohuwelijk op Aruba wordt afgesloten (dat zal voorlopig niet gebeuren) en al helemaal niet of dit voor de Kerk gebeurt, maar betreft slechts het inschrijven van een in Nederland afgegeven huwelijksakte bij de Burgerlijke Stand.

De Bijbel is wat mij betreft in deze geen argument. Wel van belang is of een volk er 'klaar' voor is. Boris Dittrich stapt daar wel heel gemakkelijk overheen. Globaal zei hij het volgende: "In Nederland en Belgie is het homohuwelijk al legaal. In Spanje, Zweden en Canada wordt erover gepraat. Ik denk dat het homohuwelijk binnen 20 jaar dezelfde positie in Europa heeft als het gewone huwelijk."

20 Jaar! In Europa!

Ja, dan kan ik mij er iets bij voorstellen dat men in het Caribisch gebied niet staat te springen om in de voorhoede mee te doen voor een zaak waar men in meerderheid niets voor voelt.

Al helemaal niet omdat deze wet door de oude kolonisator Nederland wordt opgelegd. Nederland, dat in de ogen van veel Antillianen toch al een synoniem is voor verderf, kinderporno en bestialiteit. Of dit nu terecht is of niet.

We deden een experiment.

Lucy is afkomstig uit de Dominicaanse Republiek. Daar is homosexualiteit nog minder geaccepteerd dan op Curacao en Aruba. Ik vroeg aan haar hoe zij tegenover het thema staat. "Puh, van mij mogen ze. Wat mij betreft mogen homosexuelen hier ook gewoon trouwen, waarom niet?"

Nu denkt Lucy vaak iets anders dan anderen, dus ik vroeg haar wat haar vader en haar nicht Sugey hiervan zouden vinden. "Hetzelfde als ik!", antwoordde zij resoluut. "Zal ik ze nu bellen?"

"Ja, doe maar!", zei ik nieuwsgierig. Eerst kreeg Lucy haar vader aan de lijn. Hij heeft niets met het homohuwelijk, vindt het zelfs een beetje raar, maar wat hem betreft mogen twee mensen van hetzelfde geslacht met elkaar trouwen. "Ze doen er toch niemand kwaad mee", was zijn argumentatie. Ik zei tegen Lucy dat haar vader wel erg liberaal denkt. "Welnee", aldus Lucy, "hij denkt helemaal niet liberaal. Het kan hem gewoon niks schelen!" Dat kon natuurlijk ook.

Lucy belde haar nicht Sugey. Tot haar verbazing zag deze het homohuwelijk niet zo zitten. De reden hiervoor was dat God er tegen zou zijn. Toen Lucy de hoorn neerlegde zei zij: "Ok, ik had een keer gelijk en een keer niet."

Ik ben benieuwd naar de uitspraak in Hoger Beroep in deze zaak. Formeel heeft het homo-paar het recht aan haar zijde en dient het huwelijk te worden ingeschreven. Slechts met een beroep op redelijkheid en billijkheid kan hier in mijn ogen van af worden geweken: als een dermate grote meerderheid van het Arubaanse volk dusdanige problemen met het homohuwelijk heeft dat het belang van dit en alle andere homo-paren geringer geacht dient te worden dan dat van het Arubaanse volk.

In ieder geval een sterkere argumentatie dan die van Rudy Croes (scheer die enge baard eraf, man!) die hevig geëmotioneerd niet verder kwam dan: "Ja, en wat als er straks een andere gek in het Nederlandse parlement iets nog gekkers verzint dat wij hier op Aruba moeten implementeren? Nou, dat doen wij dus niet!"

Meer info over het homohuwelijk in de Cariben:

• Aruba gaat in beroep (Gay Krant, vooral de reacties zijn interessant!)
  
• Aruba op rampkoers met Nederland (Homo LesBische Federatie Nederland)
  
• Aruba: Presidente di Parlamento ta bisa e berdad pa Minister Croes (La Prensa, Papiaments)

Posted by CasaSpider at 11:38 AM | Permalink | Comments (29)