CasaLog v2 | CasaSpider, El Hombre de tu Vida...

"Een dag die feestelijk begon, is geëindigd in een drama. Deze Koninginnedag eindigt in treurnis." Aldus burgemeester Fred de Graaf van Apeldoorn op donderdag 30 april 2009.

Eerder die ochtend kijken we naar de glimmende zwarte bus met daarin de Koninklijke familie. "Wie is er het elegantste?", vraagt Lucy. Zonder aarzeling antwoord ik: "Máxima". Om tien voor twaalf lig ik op de bank, een beetje half te kijken half te dommelen. Dan ineens is er dat absurde beeld en dat absurde geluid van een auto die zich te pletter rijdt tegen De Naald (Wikipedia), terwijl op de achtergrond de open bus met Beatrix en haar gevolg nog in beeld is.

"Is dit echt of hoort dit erbij?", is mijn eerste absurde gedachte. Immers, welke gek verzint een dergelijke activiteit op zo'n feestdag. Al snel wordt duidelijk dat het menens is. "Wie heeft dit op zijn geweten en was het expres?", is de volgende vraag die later wordt beantwoord. Het betreft de 38-jarige Karst Tates uit Huissen die met zijn zwarte Suzuki Swift FZ-VL-03 door de hekken raast en een groot aantal mensen meesleurt.

Vier doden en dertien gewonden waarvan vijf zeer ernstig maken de trieste balans op. "Had dit niet voorkomen kunnen of zelfs moeten worden?", schiet er door mijn hoofd. Het lijkt de actie van een man met een waanidee, geruchten gaan dat hij kort geleden is ontslagen en nu zijn huis niet meer kan betalen. Maar als zo iemand niet tegengehouden kan worden, hoe zit dat dan in het geval van professionele terroristen?

"Kan het feest nog wel doorgaan?", dat is een gemakkelijke vraag. Neen, natuurlijk niet. De ontsteltenis op de gezichten van de Koninklijke familie spreekt boekdelen. Het is logisch dat de vlaggen halfstok gaan en alle officiële activiteiten worden afgelast.

Om een uur of drie gaan wij toch even naar het Burgemeester Sweensplein in Rijen. Het is stralend weer, perfect voor een normale Koninginnedag. Er staat een grote tent waar een band optreedt. We drinken twee biertjes en laten Diana (2) even spelen op de glijbaan en in de zandbak. Luchiano (11) voetbalt met een paar jongens en Lucy kijkt van een afstandje toe. We zijn er even uit geweest.

Op weg naar huis gebeurt er weer iets vreemds. Er zitten twee mensen op het dak van een woning, een vrouw en een politie-agent. Al snel is ook de brandweer ter plaatse. De agent praat op de vrouw in, het heeft er alle schijn van dat ze van het dak wilde springen. Uiteindelijk gaat ze met de agent mee naar beneden. Thuis kijken we naar de televisiebeelden en langzaam wordt de informatie completer. Maar wat hebben de slachtoffers en hun familie daaraan?

Bij De Chinese Muur halen we Babi Pangang met nasi en Koe Loe Kai met mihoen. Gerechten die we voor de televisie opeten. Zoals eerder gezegd, het is een absurde dag.

Posted by CasaSpider at 9:05 PM | Permalink | Comments (7)

Spanningsvelden tussen twee (of meer) personen die elkaar niet hoeven te kennen, wie heeft dat nooit meegemaakt? Sommigen denken nu: "Nou, ik kan me zo geen voorbeeld voor de geest halen." Nou, ik wel.

Elke dag loop ik van Brabant Water naar parkeergarage Paleiskwartier. De deur naar de parkeergarage is beveiligd, men opent hem met een parkeerkaartje of een abonnementsbadge. Eigenlijk doet dat niet ter zake want later komt men nog een deur tegen en die is niet beveiligd.

Dan loop ik een meter of tien, twintig achter iemand anders die ook de parkeergarage in wil. Die persoon is bezig met de deur, opent hem, stapt naar binnen en kijkt achterom. Dan ziet hij mij, op een meter of tien. "Deur openhouden of doorlopen?", hoor ik hem denken.

Wat is nu de afstand of beter gezegd het criterium voor zijn beslissing? Afstand is een belangrijk criterium maar als er een mooie blondine met klikkende hakjes op veertig meter aan komt houdt deze slijmbal de deur gerust een minuutje langer open. Anderszijds is daar het beleefdheidsaspect. Normale mensen voelen op hun klompen aan dat het niet zo netjes is om de deur pal voor de neus van een volgende dicht te laten slaan.

Behalve de kritische afstand is ook het gedrag van degene voor wie de deur wordt opengehouden interessant: versnelt deze persoon zijn pas of gaat hij zelfs rennen? Als dat laatste gebeurt tracht de deuropenhouder hem niet zelden te kalmeren: "Doe maar rustig aan, hoor".

En dan deze. Iemand heeft zojuist de deur voor een onbekende opengehouden en beiden lopen in dezelfde richting. Nooit, okay ik zeg altijd zeg nooit nooit maar toch, zullen deze personen naast elkaar gaan lopen. Neen, zij zoeken een eigen weg of lopen enigszins ongemakkelijk achter elkaar op gepaste afstand.

De vraag is hoe andere levensvormen dit doen. Of zijn wij soms de enigen die parkeren?

Posted by CasaSpider at 7:00 AM | Permalink | Comments (10)

Zaterdagmiddag vond er een klein rampje plaats bij ons, internet lag eruit. Okay, een ramp van geheel andere omvang dan het uitbreken van een dodelijke varkensgriep in Mexico waar ruim 1300 mensen zijn besmet en al meer dan 80 zijn overleden. Maar toch.

Wat kan men doen? Twee of drie keer eerder lag de verbinding eruit en dan belde ik Ziggo (0900-1884, € 0,10 per minuut). Alle voorgaande keren was er een algehele storing in ons postcodegebied. Dit werd keurig gemeld en een paar uur later konden we weer internetten. Nu niet.

De helpdeskmedewerker liep een lijstje door om een juiste diagnose te stellen. Wij maken draadloos gebruik van drie computers, een op de begane grond, een op de eerste verdieping en een op de tweede. Alle drie computers deden het niet meer. Toch begon de Ziggo-medewerker over signaalsterkte en dat de computer wellicht verkeerd stond. "Meneer, wij internetten al anderhalf jaar op deze wijze. Als dan plotseling alle drie computers uitvallen lijkt mij de kans dat het aan een client (pc) ligt tamelijk klein", zeg ik terwijl ik mij nog zo had voorgenomen niet al te pro-actief mee te denken. Dat is namelijk bijzonder irritant voor helpdeskmedewerkers.

"Daar heeft u wel gelijk in", antwoordt de man echter beleefd. Vervolgens loop ik van boven naar beneden waar de meterkast zich bevindt, haal een paar keer de stroom van de draadloze router af, zoek dingen op in de Ziggo-box die gelukkig netjes op zolder bewaard is gebleven en loop terug naar beneden om te checken of onze grote pc het ook nog steeds niet doet. Het lijkt warempel op mijn tochten door het huis met Marga, op zoek naar het ontluchtingspunt voor de verwarmingsketel. Zonder resultaat.

Dan komt de man met een volgende stap. Ik moet de meegeleverde usb-modem van Netgear installeren. Daar heb ik dus geen zin in. "Meneer, het ligt toch niet aan de client. Dit probleem zit toch dieper, ergens bij de draadloze router of de modem?" "Ja, daar heeft u wel gelijk in maar wij mogen alleen onze eigen usb-modem ondersteunen. Opdracht van hogerhand." Dit soort dingen doen mijn bloed koken en ik doe mijn best kalm te blijven. "Ik wens u nog een fijne avond, meneer Spider", zegt de man. Bijna een half uur aan de telefoon.

Hierna probeer ik nog een paar dingen en besluit dan om mijn mail te kunnen lezen even de verbinding van de buren te roven. Zondag weer een dag. "Doet internet het alweer?", vraagt Luchiano. "Jongen, als die het gisteren niet deed en ik heb daarna niets gedaan, wat denk je dan zelf? Dat die vanzelf beter wordt?", reageer ik enigszins snauwerig. Ik zet de pc aan, verricht een handeling en daar verschijnt het CasaLog in de browser.

En dan zeggen ze nog dat wonderen niet bestaan.

Posted by CasaSpider at 11:00 AM | Permalink | Comments (6)

De laatste wedstrijd van het seizoen

Met iedere dag schitterend lenteweer kijken we er de hele week al naar uit, naar de vrijdagavondwedstrijd tussen Rijen D4 en Chaam D3. Even overweeg ik de middag vrij te nemen maar ja, als men geen ambtenaar is heeft men ook geen 650 vakantiedagen per jaar. En zo'n middag is zo voorbij.

Om vijf uur ben ik thuis en Lucy vraagt me direct om haar mijn specialiteit te tonen: ik mag puree maken. We eten zuurkool weinigen kunnen toveren als CasaSpider met stamper, mixer, aardappelen, boter en melk. We hebben slechts een kwartier om alles op te eten, veel te kort eigenlijk voor Luchiano (11). Dan kleedt iedereen zich om en om precies zes uur wandelen we sportpark Vijf Eiken op.

Lucy neemt plaats op de tribune en Diana (2) vermaakt zich met de zussen van een paar spelers. De mannen komen het veld op. Wij hebben een probleempje want keeper Jaap is op vakantie, dat zie ik Luciano, Romero, Isaksson of Henk Timmer nog niet zo snel doen voor het einde van het seizoen. In de eerste helft neemt Ivar de honneurs waar en in de tweede Floris, zo is het afgesproken.

Op het veld is er weinig tot niets van Jaaps afwezigheid te merken, Rijen is veel sterker dan Chaam en het blijft een gouden greep om tussen de sterke verdedigers Alperen en Ömer C. de snelle en balvaardige Sylke te posteren. Op die wijze worden de schaarse uitvallen van Chaam snel onschadelijk gemaakt.

Luchiano is er niet helemaal bij met zijn hoofd, hij kijkt meer dan hij speelt. "Kom op jongen, meedoen!", schreeuw ik hem vanaf de zijlijn toe. Er komt enige beweging in en hij duikt zowaar op in het strafschopgebied. Dan gebeurt wat wij gezeten voor de televisie nooit kunnen geloven. Een bal van links komt op een meter of twee voor de doelmond, precies op de plaats waar Luchiano staat. Keurig volgens het boekje haalt hij direct uit en... kegelt de bal hoog over het doel heen.

Als ik hoofdschuddend terugloop hoor ik andere vaders lachend vanaf de tribune roepen: "Heb je dat moment wel op de foto?" en "O, zeker per ongeluk gewist." Vrij snel daarna opent Floris de score en ook dat doelpunt heb ik gemist. Dan is er een vreemd moment. Furkan haalt uit en ik zie de bal op ooghoogte net op of net achter de lijn van het Chaam-doel. Een hand slaat de bal weg, het is niet de Hand van God, maar wel die van een doodeenvoudige Chaam-speler, niet zijnde de keeper.

Scheidsrechter Marco wijst resoluut naar de penalty-stip en trekt de rode kaart. Dat is wel een beetje zuur voor Chaam dat toch al niet echt een vuist kan maken. Ömer K. neemt de penalty maar de keeper reageert goed en ranselt de bal uit het doel.

Niet veel later maakt Ömer K. zijn misstap goed en schiet de 2-0 binnen. Vlak voor rust is er een prima aktie van Perry die zichzelf in schietpositie brengt en de bal met een werkelijk prachtig schot vanaf een meter of 20 in de linkerbovenhoek krult. We gaan rusten met een 3-0 voorsprong.

Lucy en Diana zitten al in de kantine. Diana wil eerst een ijsje en dan warme chocolademelk, al kijkt ze enigszins verlekkerd naar de biertap. Bij de uitwedstrijd tegen Chaam stonden we bij rust met 4-0 voor maar werd het alsnog 4-3. We moeten dus scherp blijven.

Probleem van een beter team is dat spelers hun teamtaken verwaarlozen envoor eigen succes gaan. Dat verschijnsel doet zich nu ook voor en zo gebeurt het dat er soms wel vier Rijen-spelers vrij voor de goal staan maar de bal nooit krijgen. Luchiano breekt een keer mooi door op links en laat twee Chaam-spelers in verwarring achter. In plaats van voor te zetten wil hij uit een te moeilijke hoek scoren, een gemiste kans.

Toch wordt het 4-0 en de maker is Abdullah. Er volgen nog heel wat kansen met overigens ook een penalty voor Chaam maar de bal wil er niet meer in. Wel wordt Perry na een handsbal kort voor tijd voor vijf minuten naar de kant gestuurd, hij kan meteen douchen.

Rijen D4 verslaat Chaam D3 met 4-0. Het duurt een hele tijd voordat Luchiano zoals gebruikelijk als een van de allerlaatsten omgekleed en gedoucht naar buiten komt. We hebben haast want De Hoofdprijs is al bijna begonnen. Maar eerst neem ik afscheid van de andere vaders, we zijn tevreden met de overwinning en dinsdag zien we elkaar voorlopig voor het laatst, bij de laatste training van het seizoen.

In de derde klasse D317 is The Gunners D2 kampioen, zij hebben al hun wedstrijden gewonnen. Rijen D4 en Wernhout D3 staan op een gedeelde tweede plaats met 16 punten en Moerse Boys D3 staat vierde met 13 punten. Op zaterdag 25 april spelen Moerse Boys en Wernhout de Zundertse derby. Daarna is de eindstand bijna bekend.

Posted by CasaSpider at 12:04 PM | Permalink | Comments (3)

Subtitel: Complimenten geven, complimenten ontvangen

Situatie: Brabant Water 's-Hertogenbosch, vijfde (of vierde?) verdieping. Een groepje komt net uit de deuropening en wil met de trap naar beneden. Een vrouw, tikkeltje mollig maar wel elegant in een zwierige zwarte jurk, loopt naar de lift.

Man: "Hey, kom op met de trap. Teambuilding!"
Vrouw, twijfelend: "Ik ben bang dat ik struikel."
Man: "jij bent breed genoeg."
Man: "Jij kunt je aan twee leuningen tegelijkertijd vasthouden."
Vrouw: "Dank je wel. Wat een compliment!""

Doek.

Posted by CasaSpider at 6:00 PM | Permalink | Comments (2)

In Nederland steggelt, volgens Van Dale is het stechelt, de politiek over het aanschaffen van twee JSF-testtoestellen. Door verdeeldheid binnen de PvdA loopt het kabinet de kans in een heuse crisis te belanden. Ja sorry, maar Philip Freriks begon met zijn turbulentie. Er zit toch wel een schietstoel in die JSF?

Op Curacao hebben ze de Cayco-affaire. Wat is er aan de hand? De MetaCorp groep met hoofdman Eduardo de Veer uit Aruba wil samen met de onroerendgoedtak van de Credit Suisse Group een groot ontwikkelingsproject op het Rif in Otrobanda ter waarde van ongeveer 915 miljoen dollar doen. Anthony Godett, FOL-gedeputeerde van Infrastructuur, tovert echter eigenhandig de Venezolaanse Grupo de Empresas Cayco uit de hoge hoed voor dit project en doet dat op dermate dwingende wijze dat mensen met een wantrouwende aard een of ander persoonlijk belang zouden kunnen dreigen beginnen te vermoeden. Geworden.

De coalitie waarvan behalve Frente Obrero (FOL) de PAR en PNP deel uitmaken manoeuvreert omzichtig, immers het is nog slechts drie weken tot het referendum van 15 mei 2009 waarmee het Curacaose volk beslist of men de afspraken die door Nederland en Curacao zijn gemaakt met betrekking tot de autonomie van het eiland al dan niet goedkeurt.

Stapt de FOL onverhoopt zo kort voor deze belangrijke dag uit de regering heeft dit mogelijk negatieve gevolgen voor de goedkeuring die uitgesproken wordt middels een 'Si!'.

Sowieso is de uitslag van het referendum niet te voorspellen, de kampen van de ja- en neen-stemmers zijn van vergelijkbare grootte. Wie stemt er wat? Nu zijn wij alweer anderhalf jaar geleden uit Curacao vertrokken maar dit is mijn visie:

• Ja: PAR, 50% van de PNP
• Nee: MAN, 50% van de PNP, Pueblo Soberano, LNPA

Een factor is de bemoeienis van Nederland dat alvast dreigt met financiële consequenties als Curacao voor 'No' kiest. Grappig is dat de PVV juist hoopt op een 'No' en de Curacaose bevolking aanmoedigt om maar zo snel mogelijk zelfstandig te worden. De Curacaose partijen MAN en Pueblo Soberano kunnen zich hierdoor eens achter de oren krabben maar daar komt CasaSpiders Circle of Extremes om de hoek kijken: PVV en Man/Pueblo Soberano lijken in veel opzichten op elkaar.

Er zijn ook veel mensen die nu reeds aangeven niet te gaan stemmen. Men wil meer informatie, maar dat is te gemakkelijk want er is informatie. Of men denkt dat de uitslag niet uitmaakt, lood om oud ijzer. Het probleem is dat veel mensen niet met het hoofd maar met het hart stemmen en het hart ligt in dit geval dichter bij 'No'.

Mijn voorspelling voor 15 mei is derhalve: 46% Si en 54% No bij een opkomst van 68%. Wie doet er mee?

Heet van de naald is de keuze voor de JSF-testtoestellen uitgesteld tot 2010. De crisis is afgewend en voorlopig krijgt Curacao even niet te maken met een PVV-regering in Nederland.

Posted by CasaSpider at 8:48 PM | Permalink | Comments (17)

Collega Jac Groenen bij Brabant Water woont in Reusel en daar is hij trots op. Sommigen beweren dat Reusel het einde van de Kempen, ja zelfs het einde van de wereld is. Jac is het hier niet mee eens, integendeel.

"Reusel is het centrum van Europa", beweert hij met vaste stem. "Het centrum van Europa, hoe kom je daar bij?", vraag ik. "Nou", zegt Jac, "als ik een uur rij ben ik in Luik, als ik een uur rij ben ik in Maastricht en als ik een uur rij ben ik in Brussel."

Tegen dergelijk keihard bewijs is weinig in te brengen, toch probeer ik het. "En Utrecht?" Jac: "Neen, Utrecht haal ik net niet in een uur." Maar Utrecht ligt dan ook te ver uit het centrum van Europa.

Centrum van Europa of niet, Reusel is een oud dorp met 8214 inwoners (Bron) dat is ontstaan in de zevende eeuw. In 1580 is het tijdens de Tachtigjarige Oorlog verwoest en een tijdlang verlaten geweest (Wikipedia). Voorts is het een van de Acht Zaligheden. Het betreft acht dorpen in de Brabantse Kempen die eindigen op "sel" wat staat voor "selligheden". De andere zeven zijn Duizel (vroeger: Duisel), Eersel, Hulsel, Knegsel, Netersel, Steensel en Wintelre (Brabants: Wèntersel) (Wikipedia).

Interessante shizzle en wie op een uur rijden wil wonen van Luik, Maastricht en Brussel weet vanaf nu Reusel te vinden.

Posted by CasaSpider at 6:20 PM | Permalink | Comments (12)

Een samenvatting tot dusverre. Lucy's nicht Sugey woont in Santo Domingo en wil in juli 2008 naar ons in Nederland op vakantie. Dominicanen zijn visumplichtig en een Visum Kort Verblijf krijgt men niet zomaar. In de eerste aflevering leest men over de procedure bij de Nederlandse Ambassade in Santo Domingo. De tweede post is een terugblik naar begin 2006 toen Sugey met enige moeite een visum kreeg voor Curacao om Lucy bij te staan bij de bevalling van Diana (2). Dit is dankzij een invoelende medewerkster van de Ambassade gelukt. Het feit dat Sugey keurig op tijd is teruggekeerd naar Santo Domingo achten wij een sterk punt om het visum voor een vakantie in Nederland te honoreren. In deel drie van deze soap wordt het visum door de Nederlandse Ambassade in Santo Domingo afgewezen en mogen wij in beroep bij de IND in Nederland. In de vierde post stuur ik eind augustus 2008 een vragenlijst van 16 pagina's naar de IND op met diverse andere formulieren. Begin oktober wordt het beroep door de IND afgewezen. De in onze ogen positieve historie van Sugey wordt negatief uitgelegd: "Betrokkene heeft de verzorging en opvoeding van haar kinderen eerder voor een langere periode aan derden overgelaten." We mogen in beroep bij de Vreemdelingenkamer van de rechtbank te 's-Gravenhage. Naar de rechter om iemand op vakantie te laten komen. Het is inmiddels november 2008 en in de vijfde post wordt beschreven hoe formulieren, bezwaarschriften en machtigingen de beroepszaak bij de rechtbank voorbereiden. In episode zes wordt een brief van de rechtbank begin januari door mij abusievelijk geïnterpreteerd als een uitspraak, het betreft echter slechts het verweerschrift van de Minister van Buitenlandse Zaken. Ik bel de rechtbank en maak een afspraak voor de zitting. Deze is op donderdag 26 februari 2009. In Zittingszaal Acht mag ik mijn zegje doen en houd hier een goed gevoel aan over in de zevende aflevering. In deel acht ontvangen wij per post het vonnis, een vonnis waarin de rechter gehakt maakt van het verweerschrift van de IND en deze instantie beveelt met iets beters op de proppen te komen. Lees nu deel negen van deze vervolgserie.

De IND draait eindelijk bij

Op woensdag 15 april 2009 ligt er post van de Visadienst Kort Verblijf op de deurmat. Het is een simpele brief met een simpele mededeling: "Hierbij bericht ik u dat ik besloten heb geen bezwaar meer te maken tegen afgifte van een visum voor kort verblijf aan betrokkene voor een periode van 60 dagen." Was getekend, de Minister van Buitenlandse Zaken, namens deze, het hoofd van de Visadienst, namens deze, S. Yorks, senior medewerker/plv. unitmanager.

Wel staan er enige restricties in de brief. Zo moet Sugey zich melden bij de Nederlandse Ambassade in Santo Domingo met een retourticket, in Nederland moet zij zich binnen 72 uur na binnenkomst melden bij de Korpschef van de politieregio Midden en West Brabant en bij terugkomst moet zij zich met haar paspoort melden bij de Nederlandse Ambassade in Santo Domingo. Stel dat wij een dergelijke procedure moeten doorlopen om op vakantie naar pak hem beet Turkije te gaan.

Maar ons hoort niemand klagen. Nu even wat juridische aspecten waar anderen misschien hun voordeel mee kunnen doen. Wat mij achteraf in deze hele procedure die nu bijna een jaar loopt bevreemdt is dat IND en de rechter kennelijk geheel andere opvattingen hebben over toch essentiële punten. Ik ben geabonneerd op een RSS-feed van Rechtspraak.nl met alle uitspraken aangaande het Vreemdelingenrecht. Binnenkort verwacht ik mijn zaak, meestal verschijnt deze enige weken na de uitspraak.

Dinsdag kwam er een uitspraak binnen in een zaak die vergelijkbaar is met die van Sugey, zelfs de datums komen grotendeels overeen. Een Chinese vrouw heeft een Visum Kort Verblijf aangevraagd om samen met haar grootmoeder enige tijd in Nederland door te brengen, haar grootmoeder kan namelijk niet alleen reizen. Aan de grootmoeder is een visum toegekend, dat voor de jonge vrouw is afgewezen enerzijds op grond van een te kleine economische en sociale binding met het moederland en anderzijds omdat zij een gevaar voor de openbare orde in Nederland is. Argumenten die ook in de zaak van Sugey door de IND uit de kast werden gehaald.

De rechter is veel terughoudender met betrekking tot vooral de sociale binding en verwijst de redering van de IND naar de prullenbak. Over het verschil in inzicht aangaande een gevaar voor de openbare orde is hier in het vorige deel reeds bericht. Voor de volledigheid nogmaals de betreffende passage: "De IND stelt zich op het standpunt dat zo gauw iemand illegaal in Nederland verblijft deze persoon per definitie een gevaar voor de openbare orde is. De rechtbank is van mening dat de controle van zogenaamde derdelanders zo streng is door verificatie met gegevens en signaleringen bij het Schengeninformatiesysteem (SIS) en de nationale opsporingsregisters dat als men daar doorheen komt betrokkene niet als gevaar voor de openbare orde mag worden beschouwd."

Waarom blijft de IND star vasthouden aan haar invulling van de twee hierboven genoemde begrippen terwijl men inmiddels toch moet weten hoe de rechter hier tegenover staat? Het enige dat ik kan bedenken is afschrikking. Lang niet iedereen heeft de energie, de kennis, het geld en/of de tijd om in beroep te gaan bij de rechtbank. Mijns inziens is de handelswijze van de IND niet in de haak en dient men het beleid te wijzigen overeenkomstig de uitspraken van de rechter.

Een ander punt dat in het nadeel van de verweerder (IND en Minister van Buitenlandse Zaken) werkt is het feit dat de IND de betrokken persoon of diens gemachtigde niet hoort. Men doet de zaak vrijwel altijd schriftelijk af. De rechter vindt dit in het algemeen niet zorgvuldig. Ook dit punt dient men derhalve altijd in een beroepszaak naar voren te brengen.

Enfin, wij zijn een stapje verder. Vervolgacties zijn het uitzoeken hoe en waar we de 60 dagen kunnen verlengen tot 90 en of Sugey ook via Brussel mag vliegen. Dat is namelijk een stuk goedkoper dan een lijnvlucht Santo Domingo - Amsterdam.

(Wordt vervolgd)

Alle posts over de aanvraag van een Visum Kort Verblijf voor Sugey zijn gebundeld in de categorie Visum Sugey 2008.

Posted by CasaSpider at 8:11 PM | Permalink | Comments (12)

Is dat voor het eerst dat de bovenste vier clubs van de Eredivisie allemaal in hetzelfde weekend verliezen, helemaal in de 31e speelronde?

AZ (1) - Vitesse 1-2
Feyenoord - FC Twente (2) 1-0
PSV - Ajax (3) 6-2
FC Utrecht - Heerenveen (4) 2-1

Is dat normaal dat men om 07:12 op de oprit Oosterhout/Dongen van de A27 meteen stilstaat in een file, tot 07:19 letterlijk geen centimeter vooruitgaat en vervolgens ineens met ruim 100 km/h richting Hooipolder kan scheuren?

Wie houdt van al deze dingen statistieken bij en hoe kan men die vinden?

Posted by CasaSpider at 6:44 PM | Permalink | Comments (12)

What's in a name?

Op zaterdag 18 april speelt Rijen D4 in Breda tegen de kampioenen van de derde klasse D317: The Gunners D2 uit Breda. In Rijen werd het in maart 0-3 en toen was al duidelijk dat The Gunners letterlijk een maatje te groot is voor deze klasse. Hun sportpark ligt midden in een woonwijk en alleen omdat wij zo vroeg zijn vinden we de laatste plekjes op de parkeerplaats.

Wat is de overeenkomst tussen het klimaat in Nederland en een vrouw? Woensdag schitterend zomerweer, donderdag grijs en miezerig en zaterdag een prachtig voorjaarszonnetje met wel een koude bries. Het is niet altijd Hosannah maar vervelen doet men zich niet gauw.

Terwijl vrijwel iedereen vanaf het terras in het zonnetje de wedstrijd bekijkt neem ik al snel een tactische positie in achter het Rijen-doel. Immers, daar is het te doen. The Gunners valt furieus aan en krijgt binnen vijf minuten al zes 100%-kansen. Twee maal de paal, een keer de lat en diverse keren keeper Jaap zorgen ervoor dat het voorlopig 0-0 blijft.

Onze jongens verdedigen fanatiek maar The Gunners doet daar nog een schepje bovenop. Al snel ligt Ivar op de grond te kermen van de pijn na een charge van een tegenstander. Hij wordt opgelapt en de scheidsrechter (van The Gunners) instrueert de dader om een handje te schudden en sorry te zeggen.

Hier blijft het echter niet bij want nog geen vijf minuten later probeert Luchiano een aanval te onderscheppen. Dezelfde jongen die Ivar eerder onderuit schoffelde torpedeert nu De Nieuwe Afellay (DNA). De clubnaam The Gunners lijkt niet helemaal goed gekozen, immers behalve pijn gunt men de tegenstander weinig. Deze keer kan er zelfs geen sorry vanaf. What's in a name?

Het ziet er in eerste instantie niet goed uit en Luchiano huilt van de pijn. We lopen samen naar de dug-out waar ik zijn schoen, sok en scheenbeschermer uittrek. De aanvaller heeft de punt van zijn schoen in de wreef van Luchiano's voet geboord en er is al iets van een bloeduitstorting te zien. Even ben ik bang dat het middenvoetsbeentje gebroken is. Bülent, vader van Hasan Ali, komt erbij. Hij doet veel aan Reiki en legt zijn hand op de pijnlijke plek. Al snel kalmeert Luchiano en na een paar minuten geeft hij aan dat de pijn een stuk minder is.

Op het veld blijft het spannend en Rijen begint er zowaar af en toe uit te komen. Eenmaal staan we oog in oog met de keeper, helaas gaat het schot er niet in. Een minuut voor het rustsignaal gebeurt het dan toch, The Gunners komt op een 1-0 voorsprong. Als de jongens terugkomen van de thee loopt Luchiano alweer bijna normaal. Hij mag dan ook snel invallen.

The Gunners is op zoek naar de tweede treffer maar onze mannen houden moedig stand. De sfeer op het veld wordt grimmiger en het eruit sturen van eerst Ömer K. wegens commentaar op de leiding en vervolgens van Furkan voor vijf minuten wegens hetzelfde vergrijp maakt de zaak er niet beter op. Zelfs met negen man houden we stand, complimenten voor de jongens van Rijen.

Vlak voor het eind van de wedstrijd scoort The Gunners nogmaals en bepaalt de eindstand op 2-0. Na afloop vindt nog enige discussie plaats tussen coach Yusuf, vader van Ömer K., en de scheids. De rode kaart wordt omgezet in een gele en in de kleedkamer besluiten de spelers om de boete gezamenlijk te betalen. Op het veld wordt The Gunners D2 gehuldigd voor hun kampioenschap. Wij staan op de derde plaats.

Ondanks de nederlaag rijden we trots terug naar Rijen, de jongens hebben gevochten als leeuwen. Niet om die reden maar wel omdat teamleider Marco eerder die week jarig was krijgen ze patat in de kantine van vv Rijen. Dat gaat er wel in. Ik kan mij nauwelijks voorstellen dat Louis van Gaal die avond na de 1-2 tegen Vitesse zijn spelers ook op patat heeft getrakteerd. Of het moet een patatje oorlog geweest zijn.

Alle posts over Luchiano en Rijen D4 seizoen 2008-2009 zijn gebundeld in de categorie Luchiano Rijen D4.

Posted by CasaSpider at 12:06 PM | Permalink | Comments (8)

In parkeergarage Paleiskwartier te 's-Hertogenbosch staan een aantal mooie, oude, veelal Engelse auto's gestald. Van die typisch rode, meer bordeaux dan Ferrari, en groene MG's, Jaguars en andere. Mijn donkerzwarte Duitse Volkswagen Jetta kleurt er goed bij.

Laatst stond er een prachtige auto naast de mijne. Soms zie je van die modellen.. ja, wat zal ik zeggen, die zuigen gewoon je aandacht naar hun vormen toe. Geen normale man die daartegen bestand is en ik al helemaal niet. Maar deze auto ken ik niet. Er staat ook geen embleem op. Snel schiet ik drie foto's en maak er een quiz van: "Wat is die auto?"

Zelf doe ik uiteraard ook mee aan de quiz en vraag mij af hoe hierachter te komen. De irritante en schreeuwende reclame van Carspotter (SMS je kenteken, DOE HET NIET!) schiet me als eerste te binnen en dat is erg genoeg. Maar waar haalt Carspotter zijn gegevens vandaan, toch ook gewoon van de RDW-website?

Probeer het maar eens en voer een kenteken in. Een kind kan de auto wassen. Het is niet vreemd dat ik de auto pas sinds kort in Paleiskwartier zie, hij staat pas sinds 2 april 2009 op naam van de eigenaar (mirror).

Posted by CasaSpider at 1:00 PM | Permalink | Comments (10)

Deze week staat in het teken van het (jeugd)voetbal. Sorry dames (m/v)! Woensdag was er het schoolvoetbaltoernooi waarin Luchiano (11) uitkwam voor het tweede team van de KBS Sint Jozef, donderdagavond speelde Rijen D4 uit bij Jeka D9 waarover zo dadelijk meer en zaterdagochtend mogen we heel vroeg wederom in Breda aantreden maar nu tegen The Gunners D2, de kampioenen van de derde klasse D317.

Het is me allemaal wat. Donderdag ben ik om vijf uur thuis en het eten staat al op tafel. Snel werken we de kip met groenten en rijst naar binnen, dat wil zeggen als iedereen zijn bord al lang en breed leeg heeft staat dat van Luchiano nog voor meer dan de helft gevuld voor zijn neus. Kan hij ook iets vlug eten? Ja, chips.

Om zes uur verzamelen we bij de kantine van vv Rijen. Alle 15 spelers zijn present. Dat is op zich mooi maar van de andere kant ook weer niet. Immers, nu moet er veelvuldig gewisseld worden. Het sportcomplex van Jeka in Breda is zo nieuw dat het nog niet in mijn TomTom staat. Gelukkig kan men de velden vanaf de weg die wij zo vaak rijden aan de linkerkant zien liggen.

Het is een prachtig complex met een ruime kantine inclusief terras met zicht op de velden. Ook beschikt Jeka, opgericht in 1937, over twee kunstgrasvelden en dat is toch de toekomst. Volgend seizoen heeft Rijen er overigens ook twee.

Even tussendoor. Net ging ik koffie halen en beneden kijken Lucy en Diana (2) televisie. Barbapapa begint, een van Diana's favoriete programma's. Dan zegt ze terwijl Barbapapa prominent in beeld is met een lachend gezicht: "Kijk papa, dat lijkt als jou."
Grrr!

De eerste helft begint. Na een heel kort offensiefje van Rijen neemt Jeka het heft in handen. Wij zijn onherkenbaar vergeleken met de thuiswedstrijd van nog geen twee weken geleden toen we de rood-wit-blauw gestreepten met 5-0 afdroogden. "Er is geen bezieling", zegt trainer Ton langs de kant. De 1-0 voor Jeka in de 19e minuut komt dan ook niet onverwachts.

Ook Luchiano speelt geen geweldige eerste helft, bovendien staat hij er tien minuten naast wegens gewisseld. De tweede helft geeft een ander beeld, Rijen wordt sterker maar moet blijven oppassen voor uitvallen van Jeka. Luchiano maakt een mooie loopactie aan de rechterkant waar hij het hele veld oversteekt en uiteindelijk een corner afdwingt. Als het kan duikt hij op in het strafschopgebied.

Dat komt goed uit als Ömer K. van rechts een voorzet geeft. Luchiano: "Ik bereidde me voor op die voorzet en bedacht hoe ik hem in de goal zou schieten, op dezelfde manier als tegen Wernhout. Maar toen, toen kwam die hoge boogbal. Ik dacht wat moet ik nu doen? Koppen? Ik kopte naar het doel, de bal kwam een beetje scheef op mijn hoofd maar ging er wel mooi in."

Gooooaaaaallllll!!! Luchiano's tweede doelpunt en deze keer met het hoofd. Dat is geen geringe prestatie voor de kleinste man van het veld. Na het doelpunt blijft hij actief en krijgt nog een paar kansen. De tegenstander houdt hem nu echter goed in de gaten. Luchiano: "Toen we een corner kregen zei die keeper, pas op dat kleintje!" Het is een goed teken als er op je gelet wordt, meestal dan toch.

Helaas wil de tweede goal niet vallen en eindigt de wedstrijd in 1-1. Hiermee zijn onze kansen op de tweede plaats wel verkeken maar ja, tweede is toch nog geen eerste. In de stromende regen rijden we om 20:45 terug naar Rijen. Wat een verschil met het zonnetje van een dag eerder.

Posted by CasaSpider at 9:30 AM | Permalink | Comments (10)

Woensdagmiddag is de dag van het schoolvoetbaltoernooi in Rijen en Luchiano (11) is erbij voor de KBS Sint Jozef en speelt in het tweede team. Het belooft heet te worden, pak hem beet 24 graden. Dat is een welkome stimulans voor mij om een middagje vrij te nemen.

Eerst breng ik Luchiano naar sportpark Vijf Eiken waar coach Mustafa, de vader van Furkan die ook in de D4 speelt, ons begroet. Om half twee gaat de eerste wedstrijd van start tegen De Brakken. De kinderen spelen 12,5 minuut met zeven tegen zeven op een half veld met kleinere goals. Na dertig seconden heb ik het al gezien, dit wordt niets. Na de 2-0 voor De Brakken ga ik er vandoor, boodschappen doen en daarna Lucy en Diana (2) ophalen.

Lucy wil die avond graag mosselen eten maar bij Albert Heijn is er geen een meer te bekennen. Kennelijk is het mosselseizoen alweer afgelopen. Om half drie staan we bij de voetbalvelden. De eerste wedstrijd tegen De Brakken is met 4-0 verloren gegaan maar de tweede hebben onze jongens met 2-0 gewonnen. De derde wedstrijd staat op het punt van beginnen maar ik heb nog even tijd voor een foto met coach Mustafa en diens zoon Furkan en voor een heuse elftalfoto.

Lucy heeft Luchiano al een hele tijd niet meer zien voetballen en is verbaasd over zijn vooruitgang. De Sint Jozef is een stuk sterker dan de tegenstander maar de bal wil er gewoon niet in, zelfs niet via een penalty. De logische einduitslag is derhalve 0-0. Tussendoor kijken we naar een wedstrijd van een ander KBS Sint Jozef team, met Ömer K. en Daan. De vierde en laatste wedstrijd gaat kansloos met 3-0 verloren en hiermee zit het toernooi erop voor het tweede team van de KBS Sint Jozef.

Laten we de verschillen eens onder de loep nemen tussen het schoolvoetbaltoernooi van vorig jaar en de editie 2009. Is dat niet interessant? Ik dacht het wel. Hier komen de verschillen:

• In 2008 schreef ik nog tournooi. In 2009 weet ik dat het toernooi is.
• In 2008 was het koud en nat. In 2009 is het een stralende dag.
• In 2008 wist ik niet dat Luchiano een voetbaltoernooi had en moest ik op zoek naar sportpark Vijf Eiken. In 2009 ben ik op de hoogte en kind aan huis op het sportpark.
• In 2008 kon Luchiano nog niet goed voetballen en brak tot overmaat van ramp zijn duim in de laatste wedstrijd. In 2009 stapt hij fit en vrolijk van het veld.
• In 2008 was Luchiano relatief nieuw en onbekend in Rijen. In 2009 zegt hij tegen mij: "Papa, het is ongelofelijk hoeveel mensen mij kennen!"
• In 2008 waren Lucy en ik gestrest door de gebeurtenissen. In 2009 zitten we om vijf uur relaxed aan de chorizo en een glas Westmalle Tripel.

Er zit duidelijk een stijgende lijn in de voetbaltoernooien van Luchiano. Voor de volledigheid hier een link naar het verslag van vorig jaar. 's Avonds zien we hoe Manchester United in Portugal Porto uit de Champions League kegelt hetgeen leidt tot halve finales met Manchester United, Arsenal, Chelsea en Barcelona. Rijen D4 treedt donderdagavond in Breda aan tegen Jeka D9.

Posted by CasaSpider at 7:00 AM | Permalink | Comments (6)

Strak parkeer ik de donkerzwarte Volkswagen Jetta voor onze voordeur. Luchiano (11) doet de deur open, dat gebeurt niet vaak. "Pap, de computer doet vaag", zegt hij. Aha, vandaar. Hij geeft me niet eens de tijd mijn zonnebril te verwisselen voor de gewone en meteen moet ik aan de slag. Bij mij doet de computer het natuurlijk gewoon: magic fingers.

"Wat ben je vroeg", begroet Lucy mij. "En dat is mooi want nu kun je nog even naar de Garden Master, twee bloemen voor me kopen." Befehl ist Befehl en even later zijn Luchiano en ik onderweg. In de bak met aanbiedingen staan nog drie potjes met redelijk uitziende roosjes of hoe die bloemen ook mogen heten. We zetten ze op de toonbank.

Een aardige verkoopster van Garden Master Rijen maakt de rekening op en vraagt of het een cadeautje is en ze de bloemen moet inpakken. "Neen, ze zijn maar voor mijn vrouw", ontglipt het me. De Garden Master-dame is van mening dat mannen veel vaker een bloemetje voor hun vrouw mee moeten nemen, eigenlijk elke week.

Natuurlijk, en wie loopt er dan binnen? "Weet u wat het is", antwoord ik, "als je elke week een bloemetje voor je vrouw meeneemt wordt het zo'n gewoonte. Vergeet je het één keer dan is Leiden in last."

We verlaten het pand met een keurig ingepakte doos met drie bloempotjes. Luchiano moet hem dragen maar heeft hier geen zin in: "Ik ben stoer. Het is niet stoer om bloemen te dragen." Jaja, doe het toch maar. Even later prikt hij zich een beetje aan een van de bloemen. "Au, dat doet pijn", zegt hij. "Vind je dat nou stoer, huilebalk?", schamper ik.

In de auto gaat hij door over hoe stoer hij wel niet is. Ik besluit een foto te maken van deze stoere kerel met de bloemetjes op schoot. Voor later.

Posted by CasaSpider at 7:00 AM | Permalink | Comments (9)

Zo tegen Pasen komen bij Lucy bepaalde herinneringen naar boven uit de Dominicaanse Republiek. Ineens heeft zij ontzettende zin in Habichuela con Dulce, een gerecht gebaseerd op bruine bonen met kokosmelk en suiker. Het wordt bij voorkeur koud gegeten. Habichuela is bruine bonen en dulce zoet, zie hier het recept. Lucy en Luchiano (11) zijn er dol op.

In Breda hebben we laatst toko Avatar ontdekt aan de Haagdijk, gerund (?) door Hindoestanen die een connectie hebben met Curacao. We vinden er tenminste allerlei dingen die we van daar kennen, zoals diverse soorten kokosmelk, bakbanaan, blikken gecondenseerde melk, blikken met cheeseballs, typisch Curacaose lolly's en last but not least Maltin Polar. Dat is een maltbier uit Venezuela zonder alcohol en kost hier vijf euro voor zes blikjes.

Met een hele tas vol spullen komen we thuis waar Lucy meteen begint met de bereiding van haar Habichuela con Dulce. Zoals gezegd is het koud het lekkerst maar daar krijgt het gerecht de tijd niet voor. Het is duidelijk een succes want het is op nog voordat ik er een foto van kan maken. Binnenkort een nieuwe poging.

Zondag gaan we voor de tweede achtereenvolgende week naar Dommelen, deze keer ter gelegenheid van de 61e verjaardag van Truus. Het is een relaxte middag met twee van mijn zussen met aanhang. Ook leuk voor Luchiano en Diana (2) om met hun neven te spelen. We zingen de gebruikelijke medley van verjaardagsliederen voor Truus waarbij mij spontaan een taalgrapje te binnen schiet: "Abuela con Dulce".

Abuela is Spaans voor oma en dat ze ook zoet is blijkt wel uit de foto met Diana en neef Sam (1).

Posted by CasaSpider at 11:50 AM | Permalink | Comments (13)

Goede Vrijdag, een dag met een naderend afscheid. Neem bijvoorbeeld de jongensgroep DI-RECT, zij geven op vrijdagavond 10 april 2009 hun laatste concert. Bandlid Tim stapt eruit.

"Vandaag wordt Jezus verraden", zegt Luchiano (11) terwijl wij aan de zuurkool met rookworst zitten. "Wie heeft dat ook alweer gedaan?"
CasaSpider: "Weet je dat nog geeneens?"
Luchiano: "Euhm, Johannes. O nee, dat was zijn lievelings apostel. Euhm, Jonas!"
CasaSpider: "Jonas? Mijn god, die werd door een walvis opgegeten. Het was Judas, man."
Luchiano: "Door een walvis opgegeten? Hoe ging dat, hoe kwam Jonas in die walvis terecht?"
CasaSpider: "Hoor je me niet? Het was Judas!"
Luchiano: "Jaja, maar hoe kwam Jonas nou in die walvis terecht?"

De jeugd stelt andere prioriteiten. Wat als het bij ons nu Goede Vrijdag was geweest? Over Judas bestaan overigens interessante theorieën. Zo is er een die stelt dat hij de moeilijkste rol speelde van alle apostelen. Daar zit een zekere logica in. Immers als een Almachtige God alles heeft geschapen ofwel geprogrammeerd, loopt ieders leven af volgens de regels van dat programma.

Vrije wil is per definitie niet te programmeren en bestaat helemaal niet. De natuur gedraagt zich volgens deterministische wetten, alles is reeds bepaald. Voor het dagelijkse leven maakt dat echter niet uit. Nobelprijswinnaar Gerard van 't Hooft: "Onze keuzes liggen dan wel vast, maar we kunnen toch niet voorzien wat er gebeurt. Dus het maakt niet uit."

Daar denken vele meisjes vanavond anders over, nu hun idolen uit elkaar gaan. Met Tim in de zware Judasrol.

Posted by CasaSpider at 7:01 PM | Permalink | Comments (10)

Een samenvatting tot dusverre. Lucy's nicht Sugey woont in Santo Domingo en wil in juli 2008 naar ons in Nederland op vakantie. Dominicanen zijn visumplichtig en een Visum Kort Verblijf krijgt men niet zomaar. In de eerste aflevering leest men over de procedure bij de Nederlandse Ambassade in Santo Domingo. De tweede post is een terugblik naar begin 2006 toen Sugey met enige moeite een visum kreeg voor Curacao om Lucy bij te staan bij de bevalling van Diana (2). Dit is dankzij een invoelende medewerkster van de Ambassade gelukt. Het feit dat Sugey keurig op tijd is teruggekeerd naar Santo Domingo achten wij een sterk punt om het visum voor een vakantie in Nederland te honoreren. In deel drie van deze soap wordt het visum door de Nederlandse Ambassade in Santo Domingo afgewezen en mogen wij in beroep bij de IND in Nederland. In de vierde post stuur ik eind augustus 2008 een vragenlijst van 16 pagina's naar de IND op met diverse andere formulieren. Begin oktober wordt het beroep door de IND afgewezen. De in onze ogen positieve historie van Sugey wordt negatief uitgelegd: "Betrokkene heeft de verzorging en opvoeding van haar kinderen eerder voor een langere periode aan derden overgelaten." We mogen in beroep bij de Vreemdelingenkamer van de rechtbank te 's-Gravenhage. Naar de rechter om iemand op vakantie te laten komen. Het is inmiddels november 2008 en in de vijfde post wordt beschreven hoe formulieren, bezwaarschriften en machtigingen de beroepszaak bij de rechtbank voorbereiden. In episode zes wordt een brief van de rechtbank begin januari door mij abusievelijk geïnterpreteerd als een uitspraak, het betreft echter slechts het verweerschrift van de Minister van Buitenlandse Zaken. Ik bel de rechtbank en maak een afspraak voor de zitting. Deze is op donderdag 26 februari 2009. In Zittingszaal Acht mag ik mijn zegje doen en houd hier een goed gevoel aan over in de zevende aflevering. Het vonnis staat gepland op donderdag 9 april 2009. Lees nu deel acht van deze vervolgserie.

Het Vonnis

De samenvatting aan het begin van iedere episode vraagt al haast om een samenvatting. Weinig mensen schrijven zoveel over hun daadwerkelijke vakantie als over de zaak van Sugey geschreven is om alleen maar op vakantie naar Nederland te kunnen komen. Laten we meteen beginnen met het goede nieuws.

De uitspraak van de rechtbank staat gepland op donderdag 9 april 2009, maar er was een kans dat deze datum vervroegd werd. Dat is daadwerkelijk gebeurd want op vrijdag 3 april 2009 ontvangen wij een aangetekende brief met daarin het vonnis. Het betreft zaaknummer AWB 08/35977.

In sneltreinvaart lees ik het vonnis en zie in iedere alinea dat de rechtbank mijn standpunt deelt. Ik krijg gelijk op het punt dat ik mij wel degelijk garant heb gesteld, op het punt dat Lucy en Sugey wel degelijk familie van elkaar zijn, op het punt dat Sugey wel degelijk een sterke sociale binding heeft met het land van herkomst en op het punt dat de positieve historie van zowel de uitnodigers (Lucy en ik) in combinatie met de uitgenodigde (Sugey) wel degelijk mee dient te wegen.

Bovendien is de rechter het oneens met de verweerder, zijnde de (vertegenwoordiger van de) minister van Buitenlandse Zaken over de invulling van het begrip een gevaar voor de openbare orde. De IND stelt zich op het standpunt dat zo gauw iemand illegaal in Nederland verblijft deze persoon per definitie een gevaar voor de openbare orde is. De rechtbank is van mening dat de controle van zogenaamde derdelanders zo streng is door verificatie met gegevens en signaleringen bij het Schengeninformatiesysteem (SIS) en de nationale opsporingsregisters dat als men daar doorheen komt betrokkene niet als gevaar voor de openbare orde mag worden beschouwd.

Droge kost maar mij doet het goed te lezen dat de Rechterlijke Macht aanzienlijk menselijker naar het dossier kijkt dan de rigide IND. Door naar de uitspraak. De rechtbank,

• verklaart het beroep gegrond;
  
• vernietigt het bestreden besluit;
  
• bepaalt dat verweerder (Minister van BuZa/IND) een nieuw besluit dient te nemen met inachtneming van hetgeen in deze uitspraak is overwogen;
  
• gelast de Staat der Nederlanden aan eiseres (CasaSpider) te vergoeden het door haar gestorte griffierecht ten bedrage van € 145,00.

Okay, die zit in de pocket. Maar hoe nu verder? Lucy gaat er vanuit dat Sugey twee dagen later haar koffers al kan pakken. Ik temper haar enthousiasme. Op woensdag 8 april 2009 bel ik naar de rechtbank om te vragen wat er nu gaat gebeuren. De rechtbank verwijst mij naar de verweerder, de minister van Buitenlandse Zaken. Ik bel 070-3486486 en krijg tot mijn teleurstelling niet direkt minister Maxime Verhagen aan de telefoon maar in plaats daarvan een dame die meldt: "Ik ga even kijken wie daar meer over weet".

Vervolgens vertelt men mij dat ik bij de IND moet zijn, maar aangezien de rechtbank mij naar het ministerie van BuZa heeft verwezen houd ik voet bij stuk: "Dacht het niet!"
"Ik ga proberen u met de juridische afdeling door te verbinden", zegt de dame.

Even later spreek ik met de heer Kamminga van de Bezwaarschriftencommissie. Een aardige man die de tijd neemt om mij uit te leggen dat visumaanvragen worden afgehandeld door de Visadienst van de IND. Ik bel 0900-1234561, een mooi nummer maar het kost wel € 0,10 per minuut. Na een tijdje krijg ik een dame aan de lijn en vraag haar hoe de procedure nu verder gaat. "Dat is een goede vraag", zegt zij. Dat streelt me.

Ze verbindt me door met de Visadienst, helaas met de afdeling Verlengingen. "Ik wilde dat we zover al waren", zeg ik tegen de man van de afdeling Verlengingen. Laconiek verbindt hij me door met de afdeling Afgiftes. Hier krijg ik eindelijk de informatie waarnaar ik op zoek ben. Het vonnis zit reeds in Sugey's dossier en de dame die mij te woord staat vertelt me dat de IND nu eerst een nieuw besluit moet maken. "En ik hoop van harte dat het positief is voor u", zegt ze nog. Als dat gebeurd is en het besluit is daadwerkelijk positief wordt het per koerier naar de Nederlandse Ambassade in Santo Domingo gestuurd. Dit duurt zeker vier weken. Wordt dergelijke post per stoomschip verstuurd? De Ambassade neemt vervolgens contact op met Sugey.

Jaja, eerst zien dan geloven. Een andere vraag is wanneer Sugey bij een positieve beslissing mag komen en voor hoe lang. Een pessimistisch scenario is dat ze ergens in augustus twee weken naar Nederland mag, dan zijn we even ver van huis. Vooralsnog is het afwachten. Over een week of twee bel ik dat mooie telefoonnummer van de IND nog wel eens.

(Wordt vervolgd)

Alle posts over de aanvraag van een Visum Kort Verblijf voor Sugey zijn gebundeld in de categorie Visum Sugey 2008.

Posted by CasaSpider at 9:30 PM | Permalink | Comments (16)

Op een zondag. Met zijn drieën rijden we naar Valkenswaard, okay Dommelen om precies te zijn. Het is bijna half een en de Marathon van Rotterdam is al anderhalf uur bezig. Luchiano (11) voorin en Diana (2) achterin slapen. Het toekomstige Sporting Limburg staat na een luttele minuut al met 0-1 achter tegen Ajax.

Om 13:00 uur precies parkeer ik de auto voor het huis van CasasPa. Nog net op tijd om de kinderen wakker te maken en naar binnen te loodsen alvorens Duncan Kibet en James Kwambai na een ongemeen spannende sprint als eerste en tweede finishen in de ongelofelijke tijd van 2 uur, 4 minuten en 26 seconden.

Luchiano en Diana zijn nog wat slaperig maar de kado's van CasasPa en Truus helpen hen daar snel overheen. Het is mooi weer en we verkassen naar buiten. Diana wil naar de vissen in de vijver kijken. Na een tijdje vind ik het welletjes, immers het is voortdurend oppassen geblazen met een dreumes aan het water. Gelukkig is de vijverzone met hekjes beveiligd.

"Papa, doe het hek open", zegt Diana.
"Waarom?", vraag ik.
"Omdat die dicht is", zegt Diana.

Pascale en Luc komen langs met hun kinderen Tom (4) en mijn petekind Sam (1). We praten over wat dingen en eten tomatensoep, bereid volgens het recept van mijn moeder Ilka, en pannenkoeken. Luchiano en Diana spelen met een step. Eigenlijk wilde ik om zeven uur weer in Rijen zijn, voor Studio Sport. De op een na grootste haven van de wereld is echter een oor aangenaaid door Jan Smit-City, een palingdorp.

Posted by CasaSpider at 6:47 PM | Permalink | Comments (11)

Mooi weer is net als patat, biefstuk en Beyoncé: men krijgt er nooit genoeg van. Nog steeds herinner ik me een zaterdagmorgen op Curacao toen ik na een les Papiaments van de UNA (Universiteit van de Nederlandse Antillen) over de Jan Noorduynweg naar huis reed, de muziek in de cassetterecorder op 10 en zo vroeg 's ochtends al een stralende zon. Een soort van ultiem genotsgevoel.

Donderdagavond begint de training van Rijen D4 om zes uur. De vaste groep vaders staat langs de kant te genieten. Niet zozeer van de training als wel van de zon, een zonnebril is geen overbodige luxe. Het mooie is dat het vrijdag nog warmer wordt en dat dan om zeven uur de wedstrijd tegen Jeka D9 gepland staat. We zien het als een soort beloning voor de barre tijden in februari.

Voor de derde achtereenvolgende keer spelen we op het hoofdveld. Voor een simpele jeugdwedstrijd in de derde klasse D317 staan er best veel mensen langs de kant. De jongens van Jeka hebben slechts één wedstrijd gewonnen, tegen Chaam. Het gevaar is echter dat de onzen hen daarom onderschatten en daar zijn wij nog net niet goed genoeg voor. Door een paar afmeldingen hebben we er drie jongens van de D3 bij: Rick, Bas en Maarten.

We gaan fel van start en al na twee minuten schiet Abdullah vanaf 16 meter op de lat. De terugkaatsende bal wordt door Floris keurig ingekopt, 1-0 voor Rijen. Ik loop maar eens naar het Jeka-doel, immers daar is het te doen. Aanvoerder Abdullah is weg op rechts en schiet de bal uit een onmogelijke hoek richting de goal.

Op mirakuleuze wijze rolt de bal over de doellijn en met enorme kunde puur geluk legt CasaSpider dit moment vast. Voor de duidelijkheid, de maker van het doelpunt is niet de prominent in beeld staande Floris maar Abdullah die op de achtergrond wegrent. Dat was in de vijfde minuut.

Jeka probeert iets terug te doen maar onze jongens staan goed. De achterhoede heeft een uitstekende balans met de sterke Alperen en Ömer C., de steeds nuttiger wordende Hasan Ali en de snelle jongens met overzicht Sylke en Perry. Er is geen doorkomen aan voor Jeka terwijl aan de andere kant de kansen blijven komen. Zes minuten voor het rustsignaal onderschept invaller Rick een slechte uittrap van de Jeka-keeper en kegelt de 3-0 binnen. Dat is nog eens prettig thee drinken.

Blijft het gevaar voor onderschatting. In de tweede helft stormen we met zijn allen blind naar voren, iedereen wil een doelpuntje meepikken. Het gevolg is dat Jeka twee maal alleen voor keeper Jaap opduikt. Dat is niet de bedoeling. Gelukkig weten we ons snel te herpakken en als Floris er in de 36e minuut 4-0 van maakt lijkt de wedstrijd gespeeld. Rijen D4 krijgt nog diverse kansen maar pas vijf minuten voor het einde bepaalt invaller Bas de eindstand op 5-0.

Aangezien trainer Ton en elftalleider Marco beiden andere verplichtingen hadden komen we een grensrechter tekort. Beste alternatieve gegadigde hiervoor is Bülent, de vader van Hasan Ali. Er was maar een probleem, telkens als Bülent bij een wedstrijd van Rijen D4 aanwezig is verliezen we. Hoe zou dit gaan met hem als grensrechter? Wel, niet eerder hebben we met 5-0 gewonnen en staan tweede in onze klasse. Het ziet er naar uit dat we een nieuwe vaste grensrechter hebben.

Na deze klinkende overwinning spoeden Luchiano (11), die overigens een puike wedstrijd speelde, en ik ons naar huis om naar het SBS-6 programma De Hoofdprijs te kijken. De koude Westmalle Tripel smaakt er heerlijk bij.

Posted by CasaSpider at 11:07 AM | Permalink | Comments (9)

Steeds vaker vallen songteksten mij op en niet zelden schiet ik ervan in de lach. Het zal wel een fase zijn. Neem bijvoorbeeld Wind en Zeilen van Splitsing waarin op dreinerige toon het refrein klinkt: "Ik wil wat doen deze zomer, Wat kan ik doen deze zomer, Ik moet wat doen deze zomer, Wat kan ik doen deze zomer."

Verzin wat, gek! Ik lach er wel om maar kan ik het zelf beter? Dacht het wel Dat zal nog niet meevallen.

Een positieve uitzondering qua songteksten is Huub van der Lubbe van De Dijk. Toevallig is hij vandaag 56 jaar geworden, wat een oude man maar evengoed gefeliciteerd. Hij heeft een nummer geschreven voor Van Dik Hout, bekend van Stil in mij. Wat zijn veel dingen in het leven toch connected.

Iets heel anders, bij Brabant Water gaan we over op ip-telefonie. Bellen over internet heeft als voordeel dat er slechts één infrastructuur nodig is voor data en spraak en bovendien kunnen nieuwe producten en diensten worden aangeboden. Bijzonder interessant allemaal maar voor ons is toch het glimmende nieuwe toestel met de grotere display het allerbelangrijkste.

Het duurde even voordat we op het nieuwe toestel konden inloggen (!), maar inmiddels is bellen al mogelijk. Gebeld worden is een ander verhaal, dan gaat de oude telefoon namelijk gewoon over. Dat heet nu vooruitgang, een toestel om te bellen en een toestel om gebeld te worden. Lopen we binnenkort ook met twee mobieltjes op zak?

Bij Met-K was laatst een interessante quote te lezen: "Een sociaal netwerk is als een telefoon. Als u stil blijft, antwoordt niemand."

De tijd begint er rijp voor te worden om de telefoon weer eens te pakken.

Posted by CasaSpider at 7:00 AM | Permalink | Comments (5)

In de Europese Unie loopt de zomertijd van de laatste zondag in maart tot de laatste zondag in oktober. Probleem van deze stelling is: "Wie gelooft dit?" Het is natuurlijk wel 1 april. Anderzijds is het niet dom om de zomertijd in te laten gaan op de laatste zondag van maart, zo kan de overgang tenminste nooit op 1 april plaatsvinden.

De headlines van het nieuws doorbladerend heb ik bij elke regel mijn twijfels. "Autobedrijf Kroymans failliet" (video), mensen die hun nieuwe Alfa al betaald hebben zien hem achter het hek staan maar mogen hem niet meenemen. De werkelijkheid is soms gekker dan een grap. Balkenende opent AutoRAI. Jaja, leuk gefotoshopt maar daar trappen wij niet in. Een premier in crisistijd heeft wel iets anders te doen dat is algemeen bekend.

In 2006 had CasaSpider trouwens zelf een 1 aprilgrap. In die tijd schreef ik over mogelijke plannen van Venezuela om de ABC-eilanden (Aruba, Bonaire, Curacao) in te lijven, dat speelde toen echt. De op Curacao wonende maar in Venezuela geboren tv-presentatrice Lupe Reyes had het CasaLog ontdekt en nodigde mij uit voor haar programma De Frente ku Lupe om hierover van gedachten te wisselen.

De lezers van het CasaLog zijn niet de domsten en al snel stond de datum 1 april in diverse comments. Enkele dagen later sprak ik Kees Barneveld, directeur SQL Integrator Curacao. Die heeft op de bewuste zaterdagavond nog een hele tijd op mijn optreden zitten wachten. Daarmee was de grap voor mij geslaagd.

Oppassen geblazen dus, vandaag.

Posted by CasaSpider at 7:00 AM | Permalink | Comments (5)