CasaLog v2 | CasaSpider, El Hombre de tu Vida...

Een zondagmiddag, geen Eredivisie, de zon schijnt met de intensiteit van een uur eerder en Diana (2) is gedoucht en uitgeslapen. Kortom tijd voor een wandelingetje, wat klinkt dat gek uit mijn mond. Met wat lichte chantagetechnieken gaat ook Luchiano (11) mee, ter compensatie mag hij op de fiets. We lopen een iets andere route dan gebruikelijk naar de hertjes. Deze keer komen we via de Riekevoort op de Hoofdstraat uit. Zo leer je Rijen-City nog eens kennen. Luchiano en Diana rusten even uit op een bankje.

Waar komt de naam Rijen vandaan? Als we internet geloven zijn rijten of rijen waterloopjes die vanaf hogere heidegronden in een rivier lopen, bijvoorbeeld in De Donge. Later werden deze waterloopjes leien genoemd en dat ziet men terug in straatnamen als de Eerste Lei, de Tweede Lei en de Derde Lei. (Bron)

Rijen, Leien, Pijen, Keien what's next?

We lopen richting de Hoeksestraat waar het hertenkampje zich bevindt. Ineens is Luchiano verdwenen. Ik kijk naar rechts en ontwaar een kapelletje dat ik nooit eerder heb gezien, tenminste niet bewust. Het betreft een Dankkapel die in 1950 is onthuld ter nagedachtenis aan militairen die tijdens de Tweede Wereldoorlog dan wel in Indonesie zijn gesneuveld. Het opschrift op het poortje luidt: "ONBEVLEKT HART VAN MARIA - BESCHERM ONS." (Bron)

Luchiano bidt er een hele tijd, ik heb hem maar niet gevraagd waarvoor. We gaan verder en lopen tegen het voormalige huis van zus Margriet en zwager Wiro aan en maken er een foto van. Zo kunnen ze vanuit Portugal zien hoe het huis er tegenwoordig uitziet, dat is handig.

De hertjes wonen zowat in de achtertuin van dit huis. We hebben drie sneetjes brood bij ons en een stuk stokbrood. Diana rent naar de geiten, die staan met hun neus tegen het hek. De hertjes liggen een beetje achteraf te niksen en maken derhalve geen onderdeel uit van enig Kodakmoment.

Kennelijk krijgen de dieren voldoende te eten. Wat bepaalt er dat sommige dieren toch door blijven eten? Zelfs de eenden maken geen aanstalten in onze richting te komen. We moeten het met de geiten doen. "Ze zijn zo zacht", zegt Diana. Ik denk aan feta en shoarma.

Het is tijd om naar huis te gaan, immers we hebben een barre tocht van 1500 meter voor de boeg. Niet voor niets geldt de 1500 meter bij het schaatsen als de zwaarste afstand maar Diana houdt zich goed. Zonder morren loopt ze de hele afstand en ik met de wandelwagen ernaast.

Luchiano schept op dat hij het snelste is, ja kunst op de fiets. "Ik ga winnen", roept hij. Dan begint Diana vlakbij huis plotseling te snikken. Geschrokken vraag ik wat er aan de hand is, of ze het koud heeft of iets anders. Dan blijkt dat ze huilt omdat Luchiano gaat winnen, ze kan nu eenmaal slecht tegen haar verlies.

"Je zorgt er maar voor dat Diana wint", roep ik naar hem. Of hij dan wel van mij mag winnen vraagt Luchiano. Zo word ik dus derde, nou ja dat is toch brons.

Nooit geweten trouwens dat geiten een soort van spleetogen hebben. 's Avonds eten we kip.

Posted by CasaSpider at 7:00 AM | Permalink | Comments (10)

Welkom bij alweer de zevende (!) editie van de LogSpiders® verkiezing. Tot op heden verliep deze parallel met de Dutch Bloggies. Dat evenement is echter uitgesteld naar het najaar 2009, maar daar doet CasaSpider niet aan mee. Dat is bijna net zo gek als kerstmis vieren op 12 juni.

De grote kracht van de LogSpiders® is duidelijkheid. Een blog (voorheen weblog) is goed of niet goed, daar is geen schier oneindig aantal categorieën voor nodig. Wat wel nodig is is een rechtvaardige en kundige jury. Komt dat even goed uit want dat ben ik zelf, er is gewoon geen betere. Wat ook nodig is zijn duidelijke criteria. Om welke criteria gaat het?

• Kandidaten dienen vrijwel dagelijks te bloggen. Wie vrijwel dagelijks blogt speelt in de Eredivisie.
• Kandidaten dienen werk van een post te maken. Een link overnemen uit nu.nl is geen werk.
• Kandidaten dienen een levendig commentsysteem te onderhouden. De kwaliteit van de post weerspiegelt zich in de comments.
• Kandidaten dienen interesse te tonen in de blogs (voorheen weblogs) van collega-bloggers.
• Het weblog dient persoonlijk te zijn. Hierdoor vallen collectieve weblogs buiten de boot voor een LogSpider®.

Het zijn dezelfde criteria als van voorgaande jaren en ze zijn nog even geldig. Uiteraard kan CasaSpider van zijn eigen criteria afwijken, maar afwijkingen worden altijd gemotiveerd. Tijd voor de ceremonie van de LogSpiders® 2009. Door het fenomeen Twitter en een in elkaar stortende blogroll wordt er minder op blogs geschreven dan voorheen en tegelijkertijd daalt hierdoor het aantal comments. Toch steken ook nu weer een paar blogs hun kop boven het maaiveld uit.

De spanning stijgt. "Licht uit, spot aan", zegt Mies Bouwman net als vroeger. Hier volgen de twee winnaars van een LogSpider® voor het jaar 2009, in alfabetische volgorde:

Winnaar van de eerste LogSpider® 2009 is.......... Laurent van Vluchtstrook!

Waarom Vluchtstrook?

Heel simpel, Vluchtstrook is in de loop der tijd voor mij een portal geworden naar een verzameling blogs die de moeite waard zijn zoals een Mack, een Kiezelsteen en nog een aantal andere. Vluchtstrook is in deze kring de spin in het web. Laurent voldoet aan alle criteria en scoort bonuspunten voor de comments bij zijn posts.

De kwaliteit van de comments zegt namelijk veel over de schrijver. De onderwerpen op Vluchtstrook zijn niet allemaal even vrolijk, maar de wijze waarop Laurent over het verzorgen van zijn moeder en haar latere overlijden schrijft en over zijn zoektocht naar leuk werk dat tegelijkertijd goed betaalt is dermate relaxed en zelfs humoristisch een beetje in de trant van Hans Dorrestein dat het nooit vermoeiend wordt. Integendeel. Gelukkig is daar ook nog het project zelfbouwgitaar dat Laurent als hij er de rust voor kan vinden enige afleiding bezorgt.

Winnaar van de tweede LogSpider® 2009 is.......... Rob Zijlstra van Zittingszaal 14!

Waarom Zittingszaal 14?

Juridische kwesties en zeker strafzaken leveren veel interessante stof op, het echte leven is vaak nog gekker dan fictie. Interessante stof betekent niet automatisch een goed verhaal. Dat laatste, de vertaling van een interessante gebeurtenis naar een verhaal dat iemand meesleept, is de kwaliteit van Rob Zijlstra. Hoe doet Rob dit? Door de feiten droog te presenteren en vooral ook door nooit zelf een oordeel te vellen. Een aardig voorbeeld is het verhaal De theorie van Theo.

De verhalen uit Zittingszaal 14 zijn inmiddels gebundeld in twee boeken met dezelfde titel. Zelf lees ik ze vrijwel altijd vanuit de RSS-feed. Het grootste nadeel daarvan is dat de comments aan mijn neus voorbijgaan en dat terwijl het commentsysteem een selectiecriterium is voor een LogSpider®. Kennelijk schrijft Rob zo boeiend dat dit facet evenals het niet reageren bij andere blogs er even doorheen is geslipt. Goed werk van deze journalist en boekenschrijver.

Laurent en Rob, van harte gefeliciteerd met de LogSpider® en blijf vooral schrijven!

Tot slot de eregalerij met de winnaars van voorgaande jaren:

LogSpiders® 2008 (juryrapport)

• Bw14

LogSpiders® 2007 (juryrapport)

• The Vault (Gin)

LogSpiders® 2006 (juryrapport)

• Brillie
  
• Las Cosas Como Son
  
• Paola
  
• Renesmurf
  
• Waarwasik

LogSpiders® 2005 (juryrapport)

• Lief Dagboek

LogSpiders® 2004 (juryrapport)

• Bijzinnen
  
• Cockie

LogSpiders® 2003 (juryrapport)

• Charlotte
  
• GeenHeld
  
• Nico Dijkshoorn
  
• Verbal Jam

Posted by CasaSpider at 1:45 PM | Permalink | Comments (9)

In de nacht van vrijdag op zaterdag regent het behoorlijk. Ik word er een paar keer wakker van, ja of ik word van iets anders wakker en hoor dan dat het regent. Meteen doemt de vraag op of de wedstrijd wel doorgaat. De velden van vv Rijen zijn niet in geweldige staat, mede omdat sportpark Vijf Eiken grootscheeps wordt gerenoveerd. Een te nat veld is dan al snel een reden tot afgelasting.

Toch maak ik Luchiano (11) om 07:20 uur wakker. Hij trekt zijn nieuwe trainingspak aan, het jack met het Rijen embleem en achterop zijn naam heb ik vrijdag opgehaald bij Van Delft Sport in Dongen.

Om acht uur rijden we naar het sportpark, tegenstander van vandaag is Wernhout D4. In Wernhout verloren we destijds met 3-2, tijd voor revanche.

De wedstrijd vindt plaats op het hoofdveld, een mooiere arena is niet denkbaar. Bij de warming-up laat trainer Ton de jongens even sprinten, Luchiano laat zien dat hij een van de snelsten is. Of dat hij zich het meeste uitslooft. Het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter klinkt en het gevecht begint.

De derde klasse D317 is een mooie klasse waarin alle clubs met uitzondering van The Gunners D2 aan elkaar gewaagd zijn. Vooral Moerse Boys, Wernhout en Rijen doen niet voor elkaar onder. De spanning is vanaf het begin voelbaar.

Bülent, vader van Hasan Ali, verlaat al snel het speelterrein. Als hij aanwezig is verliezen we altijd, is hij er niet dan winnen we. Dit kan haast geen toeval zijn. Okay, Bülent moet naar Tilburg waar zijn andere zoon een uitwedstrijd speelt.

Vanaf het begin is Rijen scherp. De sterke en behendige Ömer K. speelt deze keer voorin en dat geeft de aanval extra kracht. Ook Floris speelt uitstekend op de rechtervleugel. In de 20e minuut valt de verdiende openingsgoal voor Rijen, de maker is Perry.

In de tweede helft houdt Rijen de druk op de ketel. Een bal op het middenveld wordt door Furkan in een keer prima verlengd naar rechts waar Abdullah hem oppikt en alleen op de keeper van Wernhout af gaat. Die heeft geen kans en het staat 2-0.

Ik posteer me achter de goal van Wernhout om meer aanvallen van Rijen op de foto vast te kunnen leggen. Wat men dan altijd ziet gebeurt ook nu, het spel verplaatst zich naar de andere kant. Wernhout zet flink aan en onze keeper Jaap moet een paar keer goed ingrijpen. Net als ik besluit terug te lopen richting middellijn is er eindelijk een uitval van Rijen.

Ik zie een paar dingen tegelijk:

• Ik zie mijn camera en probeer die goed in te stellen.
  
• Ik zie een bal door het midden komen richting strafschopgebied.
  
• Ik zie de blonde krullen van Perry die naar mijn smaak duidelijk buitenspel staat.
  
• Ik zie de grensrechter van Wernhout die zijn vlag resoluut omhoog steekt.
  
• Ik zie de bal naar een andere Rijen-speler gaan.
  
• Ik zie... ja maar, dat is Luchiano!
  
• Luchiano kapt een verdediger uit en schiet met zijn binnenkant voet.
  
• Ik zie... dat Luchiano SCOORT!

Het is zijn eerste doelpunt in een echte wedstrijd en coach Yusuf wisselt hem meteen: "Dat is je straf als je scoort". Het deert Luchiano niet. Later zegt hij: "Pap, ik was moe en mijn arm deed pijn. Maar na die goal... het gaf me zoveel extra energie!"

Ja, energie is een vreemd ding. Sommige dingen kosten energie en laten je futloos achter, weer andere laden de accu op en doen je je vermoeidheid vergeten.

Rijen D4 verslaat Wernhout D4 met 3-0. De wedstrijd was spannender dan de uitslag doet vermoeden. Het feit dat onze jongens voelen dat er gewonnen kan worden maakt hen sterker, het geeft net die extra prikkel om met elkaar voor de overwinning te vechten. Het bekijken van dat proces is voor de toeschouwende ouders minstens zo waardevol als de drie punten.

Meer info staat op de D4-pagina van de vv Rijen-site en de actuele stand is te vinden bij de KNVB. Voor Luchiano kan de dag niet meer stuk. Wel slaat hij graag munt uit zijn goaltje. "Pap, nu maak je me zeker wel administrator op de computer?", onderhandelt hij. Ik dacht het niet, zoon.

Posted by CasaSpider at 1:47 PM | Permalink | Comments (5)

Aan alles komt een eind. Aan een zak chips, aan een tandartsbezoek en aan een arbeidscontract. Zeker in de detachering. Het afgelopen jaar smeedden de DBA's bij Brabant Water bestaande uit vaste kracht Judith en de drie gedetacheerden Geoffrey, Stefan en CasaSpider zich tot een hecht team.

Sinds ruim een maand is Jan de Bever de tweede vaste kracht en zitten we met zijn vijven in een tamelijk warme DBA-kamer. Het migratieproject waarvoor ik ben ingehuurd is begin maart afgerond en per 1 april lopen de detacheringscontracten af. Eén externe kracht moet per die datum het veld ruimen en de keuze is op Geoffrey gevallen.

Donderdag was zijn laatste werkdag en daar wilden wij toch even bij stil staan. Het was een dag die in het teken stond van taart en van eten. 's Morgens was er taart vanwege het succesvol afronden door vrijwel de gehele ICT-afdeling van de Prince2 Foundation cursus. Een boost voor het kennisniveau en iedereen spreekt nu dezelfde taal qua projecten. Een goede reden voor een taartje.

's Middags hebben de DBA's afgesproken om samen drm te eten. Wat is in vredesnaam drm? Drm is de wijze waarop geoefende drm-eters dürüm uitspreken. Dürüm döner is een opgerolde tortilla ofwel wrap gevuld met döner. Dat is dat vlees dat aan een verticale spies ronddraait en waar de kok dunne plakjes van afschraapt. Kent iedereen. Essentieel is om de wrap na iedere hap vol te spuiten met sambal- en knoflooksaus.

We gaan altijd naar hetzelfde tentje op de hoek van dat straatje niet ver van parkeergarage Paleiskwartier, de rechtbank en het station. Enfin, het is met enige moeite lopend te doen vanaf de Magistratenlaan 200. Hier wat sfeervolle interieurbeelden met Stefan, Judith en Geoffrey en daarna nogmaals met van links naar rechts Geoffrey, CasaSpider en Stefan. Driemaal raden wie welke foto genomen heeft, het niet aanwezig zijn van Het Statief deed zich wederom voelen.

Nauwelijks waren we terug in de DBA-kamer of Geoff's mattie Soeredjsingh Gangabisoensingh (wie verzint er zo'n naam?) komt langs. Als echte matties betaamt gaat het gesprek al snel over de aankoop van dubieuze Mercedessen en een BMW M3 Cabrio. Het Nederlands maakt plaats voor straattaal en de eerste capuchon wordt opgezet. Overigens lijken beide heren wel van adel want niet alleen Soeredjs (afkorting) heef een ingewikkelde naam, maar wat te denken van Geoffrey Pascal de Seriere du Bizournet? Hier stroomt duidelijk blauw bloed door de aderen.

Het is weer tijd voor taart, deze keer van de jarige ontwikkelaar Jac Groenen. Meteen daarna hebben de DBA's een presentje voor Geoffrey, uitgezocht door attente Judith. Het is een fles tien jaar oude Port, zijn favoriete drank en Geoffrey kijkt dan ook blij verrast.

We gaan hem nog missen, de man die vooral op vrijdagen met het weekend al in de bol ineens als een kikker door de kamer kon springen al uitroepend: "Unga Bunga!" Van hem leerde ik de uitdrukking Kamer 100 en als een interessante dame langs liep wisselen wij steevast een veelbetekenende blik.

Om 16:10 ga ik naar huis. Het afscheid is kort en krachtig. What can we do? We cannot always change the weather!

Posted by CasaSpider at 6:54 AM | Permalink | Comments (7)

Gedachtenloos maar ook een tikkeltje nieuwsgierig klik ik op de link van het WNF. Welk type dier ben jij? Dat is niet zo moeilijk, ik ben een kangoeroe. Immers, dat is mijn favoriete dier ondanks dat hoog- en verspringen niet mijn sterkste punten zijn.

De uitslag wordt enige minuten later gemaild en tot mijn verrassing ben ik een dolfijn. Na het lezen van de motivatie kan ik niet anders dan dit beamen, niet in de zin van een beeld op een scherm stralen maar in de zin van bevestigen. Is dat niet precies zoals horoscopen werken, dat men dingen meent te herkennen en er dan plotseling in gelooft?

Je bent een Dolfijn

Duidelijk iemand die wil weten wat er speelt in je directe omgeving. Jij bent een behulpzaam type die door middel van intelligente vragen tot de bodem weet door te dringen.
Jouw nieuwsgierigheid brengt je op de mooiste plekken op aarde! Je speelse karakter maakt jou een vrolijk mens.
Jij wilt graag van alles wat af weten en deinst er dan ook niet voor terug om de diepte in te duiken. Zorg je er wel voor dat je ondanks je nieuwsgierigheid genoeg lucht overhoudt voor andere belangrijke zaken?

Boeien, vanaf nu ben ik een Flipper. Geen gek idee om eens even lekker onder te duiken.

Posted by CasaSpider at 6:59 AM | Permalink | Comments (8)

Veel dingen in het leven zijn niet met elkaar in sync, het is niet anders. Rijken worden rijker, armen armer en net als het gezellig wordt gaat de kroeg dicht. Mensen vinden het interessant om over rampen te lezen maar slecht nieuws over jezelf schrijven is gek genoeg minder leuk.

Toch moet het gebeuren. Zaterdag 21 maart reisden wij om 08:15 's morgens vanuit de kantine van vv Rijen af naar Zundert waar de D3 van Moerse Boys onze D4 opwachtte. Net als in sportpark Vijf Eiken wordt er ook aan hun accomodatie hard getimmerd. Omkleden gebeurt derhalve in een noodgebouw.

Terwijl de zonen zich uitsloven op het veld vermaken de vaders zich in het ongekend mooie lenteweer. Op een dergelijke dag is het bepaald geen straf om langs de lijn te staan. Ook qua voetbal verloopt alles naar wens, Rijen doet zeker niet onder voor Moerse Boys. Met een brilstand gaan beide teams de rust in.

Luchiano (11) voelt zich helaas niet zo goed. De hele week heeft hij een soort van griep die gepaard gaat met veel hoesten. Aangezien hij in het veld altijd veel loopt, hetgeen niet hetzelfde is als effectief maar dus wel veel, heeft hij zich flink uitgeput. "Mijn keel doet pijn en ik kan haast niet meer ademen", fluistert hij.

De tweede helft begint nog met een offensief van Rijen D4 maar dan komt Moerse Boys opzetten. Hun sterspeler Pim kopt uit een corner de 1-0 binnen. Rijen trapt vervolgens erg slordig af met een terugspeelbal die tussen twee spelers waar Luchiano er een van is invalt. Dat is kaasie voor snelle Pim die de bal ontfutselt en er meteen 2-0 van maakt.

Rijen probeert het nog wel maar kan geen potten meer breken. Uiteindelijk wordt het na een solo van Bob 3-0 voor Moerse Boys. Ach, wij stonden tenminste in het zonnetje. Rijen D4 staat op een vierde plaats in 0257 D-Pupillen (voorjaar), 3e klasse D317 aldus de KNVB.

Misschien denkt iemand: "Hoe kent die dekselse CasaSpider toch de namen van de spelers van Moerse Boys?" Dat komt door gedegen onderzoek. Moerse Boys heeft van de derde klasse D317 met afstand de mooiste website en per team houdt men keurig wedstrijdverslagen bij. Hier de link naar deze wedstrijd.

Eigenlijk moet een goochelaar nooit zijn trucs verraden.

Posted by CasaSpider at 6:33 AM | Permalink | Comments (4)

Zaterdagavond kijken we naar Holland's Got Talent. Ja ik weet het, ook al houden wij niet van kamperen evengoed zijn wij typisch campingpubliek. Luchiano (11) is onder de indruk van het jongetje dat "Mama" zingt, van Heintje (Wikipedia). "Die gast zingt goed man!"

Ik vertel hem over Heintje en ondertussen zoekt hij in YouTube naar de originele versies. De Duitse vinden we trouwens allebei beter. Luchiano: "Die gast komt zeker uit Amsterdam." Dat vind ik vreemd, immers in de Nederlandse versie is de Limburgse zachte-g duidelijk te horen. Wat dat betreft heeft Luchiano een achterstand ten opzichte van andere Nederlanders, dat hij dialecten nog niet kan plaatsen.

"Waarom denk je dat Heintje uit Amsterdam komt?", vraag ik. "Door dat vage kapsel van hem, zo lopen al die gasten in Amsterdam erbij", antwoordt hij. Amsterdam veertig jaar achter op Limburg, dat is ook een manier om te kijken naar wat hip is.

Een geweldig optreden trouwens in Holland's Got Talent van ene Peter met zijn vlieghengel, zie ook de TV van Willemijn.

Posted by CasaSpider at 11:34 AM | Permalink | Comments (10)

Neen, de donkerzwarte Volkswagen Jetta is niet kapot. Meten is een vak apart en lang niet eenvoudig. Een van de kernproblemen van meten is dat de meting zelf het resultaat kan beïnvloeden.

Als er performanceproblemen zijn in een automatiseringssysteem kan men daar tools op los laten, maar die tools zorgen zelf voor een slechtere performance. Als Maurice de Hond vraagt op wie men gaat stemmen is het mogelijk dat de ondervraagde persoon op dat moment in die situatie hierover gaat nadenken en uiteindelijk op een andere partij of persoon stemt dan indien de enquete niet had plaatsgevonden.

Dit klinkt wellicht enigszins triviaal in de oren maar physici op zoek naar deeltjes kleiner dan quarks leven met grote onzekerheden qua Quantummechanica. Hoe zit dit met de menselijke geest? De ene mens kan een diagnose stellen voor de andere, maar kan men dit ook voor zichzelf?

Het lijkt mij niet eenvoudig. Let wel, we hebben het over diagnoses waarbij de menselijke geest in het geding is. Dus geen ingegroeide teennagel. Het probleem is dat men door studie en gesprekken met deskundigen erachter kan komen dat er iets mis is maar wat men niet kan is dit relateren aan een normale situatie. Immers, die kent men niet. Zelfs indien men van mening is vroeger wel normaal te zijn geweest kan men dit door het iets nu niet meer 100% scherp zien.

In deze context denk ik wel eens aan een ingezonden brief in de Popfoto, lang geleden dus. Een jongen schreef dat hij veel puistjes had en dat hij daarom geen meisje kon krijgen. Popfoto antwoordde dat pubers in het algemeen onzeker zijn en dat zijn onzekerheid wellicht de diepere reden was voor zijn vriendinloze bestaan. De puistjes waren slechts een excuus. Eigenlijk moest de jongen dus blij zijn met zijn puisten.

Blijft de vraag wat we precies aan deze wijsheid hebben.

Posted by CasaSpider at 6:55 AM | Permalink | Comments (7)

CasaSpider tekent ervoor om precies op zijn 109e verjaardag precies in de 109e minuut uitgeschakeld te worden voor precies een groot Europees tournooi.

(Link)

Posted by CasaSpider at 6:55 AM | Permalink | Comments (5)

Iemand zei eens: "Alles wat nu in Amerika gebeurt komt over een aantal jaren bij ons." Wel, we moeten nog maar afwachten of Nederland ooit wereldkampioen basketbal wordt. Iets wat wel van over de Atlantische Oceaan aan komt waaien is schadeloosstelling ofwel smartengeld. Smartengeld is een moeilijk ding, daarom hier zomaar wat gedachten:

• Wie worden er vaak aangeklaagd? Vaak betreft het de luchtvaartsector, sigarettenfabrikanten en fastfoodketens. Waarom bijvoorbeeld niet de alcoholbranche?
• Slachtoffers die aanspraak maken op smartengeld zeggen vaak dat het niet zozeer om het geld gaat maar om de erkenning.
• Niet zelden wordt het slachtoffer begeleid door een advokaat en spreekt hij zinnen uit die overduidelijk door laatstgenoemde zijn bedacht.

In De Wereld Draait Door zijn de Toppers te gast, gehuld in vreselijke paarse truien. Gordon ergert zich aan het commentaar op de Nederlandse pagina van de Eurovisie Songfestival website, dat is namelijk overwegend zuur en negatief. Nederlanders moeten eens achter hun landgenoten durven staan, aldus Topper Gordon.

Ja, trots zijn op Nederland levert momenteel ook nog maar één zetel op. Veel voormalige TON-stemmers zitten nu bij Geert Wilders. In diezelfde DWDD verbaast Felix Rottenberg zich erover dat Jack van Gelder publiekelijk heeft toegegeven op Wilders te stemmen.

De problematiek rondom allochtonen heeft Wilders' ster doen rijzen maar zorgt tegelijkertijd voor een bijsmaak in de mond. Hoe komt dat? Heel simpel, men hoeft slechts gesprekken te analyseren die men zelf over "buitenlanders" heeft gevoerd. Hier komt zelden of nooit iets positiefs uit. Op feestjes of gewoon een gezellige avond met vrienden spreekt men beter over horoscopen.

Het om smartengeld vragen na het overleven van een vliegramp lijkt zekere overeenkomsten te vertonen met er voor uitkomen op Wilders te stemmen. Dekt het woord ranzig hier de lading?

Posted by CasaSpider at 12:00 PM | Permalink | Comments (5)

Subtitel: Diana (2) entert de waarom-fase

Situatie: Zondagochtend en de net uit zijn bed gekropen CasaSpider zet koffie in de keuken. Diana komt poolshoogte nemen.

Diana: "Papa, wat ben je aan het doen?"
CasaSpider: "Ik ben koffie aan het zetten."
Diana: "Waarom ben je koffie aan het zetten?"
CasaSpider: "Ik vind koffie lekker."
Diana: "Waarom vind je koffie lekker?"
CasaSpider, even nadenkend: "Waarom vind jij chips lekker?"
Diana: "Omdat ik honger heeft."

Doek.

Posted by CasaSpider at 4:41 PM | Permalink | Comments (11)

Een wedstrijd met twee gezichten maar eerst iets over de dag van vandaag. Bijna iedere dag is wel een bijzondere dag, vrouwendag, moederdag, vaderdag, de dag van de .... ik kan het zo gek niet bedenken. Vandaag is ook een bijzondere dag, maar deze klopt wel: Pi-dag of in het Engels Pi-Day (Wikipedia). Toch een moment om even bij stil te staan.

De functie van voetbalvader zorgt ervoor dat je nog eens ergens komt, tenminste toch in buurtdorpen. Ooit hoopt CasaSpider naar Milaan, Barcelona of Manchester te moeten reizen voor de voetbalwedstrijden van Luchiano (11). Hier kan ik reeds voorwegnemen dat dat er voorlopig nog even niet in zit.

We moeten naar Chaam, bekend van de Acht van. Nu pas weet ik dat dit dorp een paar kilometer onder Gilze Rijen-Zuid ligt. Chaam D3 staat troosteloos onderaan in de derde klasse D317 van het voorjaar 2009. Twee wedstrijden gespeeld, nul punten, nul doelpunten voor en twaalf tegen. Niets is echter zo gevaarlijk als het onderschatten van een tegenstander.

Diana (2) gaat met ons mee, ze is dol op voetbal. Terwijl Luchiano zich omkleedt voer ik haar eierkoeken. Het is frisser dan de weermannen hebben voorspeld en haar handjes voelen al snel koud aan. De wedstrijd begint en binnen de kortste keren staat Rijen voor. We zijn veel sterker en Floris, Ömer (zoon van Yusuf) twee maal en Hasan Ali (zoon van Bülent) zorgen voor een 0-4 ruststand. Welk een weelde.

Luchiano speelt een redelijke eerste helft, soms wil ik hem het strafschopgebied in schreeuwen want als er ooit een kans is om een goaltje mee te pikken is het vandaag wel. Een keer schiet hij gericht op doel maar de tot dan toe niet sterk ogende keeper van Chaam redt bekwaam. Na de rust verkassen Diana en ik naar de andere kant, daar waar toevallig een glijbaan en een wippaard staan opgesteld. Het valt niet mee om de aandacht te verdelen tussen Diana die telkens het trapje van de glijbaan opklimt en de wedstrijd.

Aan het begin van de tweede helft is Luchiano reserve. De coach heeft wellicht verblind door de ongekende voorsprong een interne wissel doorgevoerd: goede keeper Jaap mag het als voetballer proberen en goede voetballer Abdullah als keeper. Mede doordat de verdediging iets minder gemotiveerd lijkt duiken de spitsen van Chaam D3 regelmatig alleen voor Abdullah op en staat het binnen tien minuten 3-4.

Dan komt Luchiano het veld in. Zonder hem te veel veren in de reet te steken zorgt hij voor meer vuur en beleving. Hij loopt als een dolle stier en maakt een paar mooie akties, waaronder een waarbij hij op de rechter flank vier man voorbij gaat en een strakke pass aflevert. Het blijft spannend tot het laatst maar onze jongens trekken aan het langste eind en staan op een mooie derde plaats. Zoals gezegd een wedstrijd met twee gezichten, maar is het leven eigenlijk niet ook zo'n soort voetbalwedstrijd? Het is maar een suggestie, hoor. Op Latios (b)lijkt Luchiano zijn medespelers in de kleedkamer toegesproken te hebben.

Wedstrijdcoach Yusuf is dermate verguld met de tweede overwinning van Rijen D4 dat hij spontaan trakteert op patat in de kantine van Rijen. Trakteren op broccoli lijkt in meerdere opzichten verstandiger maar dan was waarschijnlijk niet iedereen in de kantine aanwezig geweest. Diana heeft zich de hele ochtend enorm vermaakt en geniet samen met haar broer van de patat.

Speciaal voor mensen die van getallen houden, is het niet toevallig dat Chaam D3 drie keer scoort en Rijen D4 vier keer? Is het niet toevallig dat de 3-4 uitslag valt precies op Pi-dag? Okay, het is het net niet helemaal maar 3-14 zat er vandaag echt niet in.

Posted by CasaSpider at 7:21 PM | Permalink | Comments (7)

Donderdagmiddag is Luchiano (11) iets vroeger thuis van school. Komt dat even goed uit, immers we hebben een afspraak bij het Beatrix College in Tilburg (Website) om hem in te schrijven voor het volgende schooljaar. Kleine jongens worden groot.

Tevoren heb ik alle bescheiden verzameld en dat zijn er nogal een paar: kopie paspoort, uittreksel bevolkingsregister met sofinummer burgerservicenummer erop, uitslag Cito-toets, originele advies van de basisschool, aanmeldingsformulier, ondertekend veiligheidsprotocol en een eenmalige machtiging voor de (vrijwillige) ouderbijdrage.

De afstand tussen ons huis en het Beatrix College is 8.6 kilometer. "Dat is de afstand die jij elke dag in weer en wind twee keer mag fietsen vanaf augustus", zeg ik vrolijk tegen Luchiano. "Kan ik niet met de bus?", vraagt hij een tikkeltje nors.

Qua weg is het allemaal recht toe recht aan, eerst een kilometer of zes richting Tilburg en dan linksaf naar de Reeshof, drie rotondes over en daar is de school reeds. Het Beatrix College is een grote school. Dat merken we al snel omdat de auto voor Lesgebouw A staat en we bij Lesgebouw C verwacht worden. Het is een hele wandeling en ik zie een eigentijdse school met veel studielokalen, computers, een soort van kantine en nog meer moderne dingen.

"Hmm, tot nu toe heb ik pas één jongen gezien", merkt Luchiano op. "Ja jongen, het is hier een paradijs", zeg ik wellicht iets te vlug. We zijn aan de vroege kant maar worden direkt geholpen. Een man begeleidt ons naar een kamer waar we de bescheiden overleggen. De man blijkt overigens in dezelfde straat te wonen als wij, is dat niet toevallig?

Het inschrijven is snel gepiept. De man checkt of Luchiano aan de voorwaarden voldoet. Het advies van de KBS Sint Jozef is Theoretische Leergang en de uitslag van de Cito-toets 537. Hiermee kan hij terecht in de gemengde brugklas voor TL/Havo. Na een kwartiertje staan we alweer buiten.

We rijden door naar Van Delft Sport in Dongen. Zij hebben gebeld dat Luchiano's trainingspak is aangekomen. Het trainingspak is nog niet helemaal klaar want het embleem van vv Rijen moet er nog op alsmede de letters L-u-c-h-i-a-n-o op de achterkant. Voordat het trainingsjack naar de drukker wordt gestuurd moet hij het eerst passen, dat is wel zo handig want de letters kosten 2.50 euro per stuk. Ons volgende kind heet Jo. In de winkel vindt Luchiano een paar Adidas sportschoenen. Volgens de verkoopster zijn ze heel stevig en dat is ook nodig. Ik geloof haar op haar woord.

Onderweg van Dongen naar Rijen vraagt Luchiano ineens: "Papa, waar zijn we nu eigenlijk?" Zijn richtingsgevoel lijkt nogal op het mijne en voor de grap zeg ik: "In Oosterhout". Inmiddels rijden we al door de Hoofdstraat in Rijen. "Cool! De Rabobank staat hier op precies dezelfde plaats als bij ons!", roept Luchiano uit. Een opkomende lach onderdrukkend zwijg ik. Tien sekonden later draaien we rechtsaf richting Albert Heijn. "Aaarrghh!", schreeuwt hij, "Je hebt me in de maling genomen, we zijn gewoon in Rijen!"

Thuis eten we een bord spaghetti met spinazie en gaan naar de voetbaltraining. Een training waar het laatste woord nog niet over is gesproken.

Posted by CasaSpider at 1:00 PM | Permalink | Comments (7)

Iedereen, nou ja bijna iedereen die 's morgens bij Brabant Water binnenkomt haalt eerst koffie. Sommigen halen alleen koffie voor de eigen kamer maar er zijn er ook die dat voor mensen daarbuiten doen. Zo vormen zich spontaan zogenaamde interlokale koffiehaalgroepjes. Nu zit ik in een interlokaal ochtendkoffiehaalgroepje. Tot een uur of negen halen wij koffie voor elkaar. Een van de leden van ons interlokale ochtendkoffiehaalgroepje is de Belgische SAP-specialiste Marleen Severijns.

Aangezien Marleen iets later komt dan ik haalt zij wel voor mij maar ik nooit voor haar. Zij vindt dat niet erg: "Ik haal altijd een keer koffie voor iedereen en zelf drink ik alleen water." Laatst bracht ze me weer een heerlijk kopje Cappuccino met extra suiker, code 908.

"Dank je wel, Marleen", zei ik. "Wat voor water drink jij eigenlijk?"
- "Oh, gewoon uit de kraan."
"Dus niet uit de Tenq die beneden staat?"
- "Neen, gewoon in de keuken hier."
"Maar, uit de Tenq kun je ook water met bubbels halen."
- "Oh, maar ik hou van plat!"

Nooit van gehoord, van plat water. In Google levert het echter toch nog 11.300 resultaten op.

Posted by CasaSpider at 6:49 AM | Permalink | Comments (18)

Vrijdag 6 maart 2009 gaat bij Brabant Water de annalen in als de dag van de technische migratie Solaris/Oracle. Drie weken geleden hebben we hetzelfde kunstje uitgehaald voor de Ontwikkel-, Test- en Cursus-omgevingen en deze keer was het de beurt aan Productie. Met drie man waaronder een vrouw zijn we tot elf uur 's avonds bezig geweest. Zaterdagochtend mocht de afdeling Netwerkbeheer rommelen met Domeinen en disken en om 13:30 uur startten de gebruikers met hun acceptatietest.

Zaterdagochtend hoefde ik niets te doen en dat kwam goed uit. Rijen D4 speelde om 08:45 een thuiswedstrijd tegen The Gunners D2 uit Breda. The Gunners D2 is koploper in de derde klasse D317 en heeft zijn wedstrijden met overmacht gewonnen.

Het veld waar wij normaal op spelen is half omgeploegd in het kader van de renovatie van Sportpark Vijf Eiken. Hierdoor mochten wij op het hoofdveld aantreden en Luchiano (11) was deze keer nog aanvoerder ook. The Gunners waren iets te laat en dit gaf ons de gelegenheid om een elftalfoto te maken. Zo vaak gebeurt het niet dat alle spelers aanwezig zijn.

Om de spanning te verhogen schakelen we over naar de tegenwoordige tijd, je weet toch wel wat dat is Luchiano? Tijdens het inschieten verschijnen de eerste spelers van de tegenstander. Ze zijn duidelijk groter dan die van ons. Het belooft een moeilijke wedstrijd te worden.

Dat blijkt ook wel, Luchiano krijgt al snel een flinke trap tegen zijn scheenbeschermer en ook verder zijn The Gunners niet bepaald zachtzinnig. Toch blijft het lang 0-0, pas tegen het einde van de eerste helft openen zij de score. In de pauze zoeken we snel de kantine op, het is frisjes langs de lijn.

We praten over de kwestie van de Turkse Pabo-studentes die graag een bevoegdheid willen om aan katholieke scholen les te kunnen geven. Hierdoor merken we te laat dat de tweede helft al is begonnen, sterker nog het is meteen 0-2. Die goal heb ik even gemist.

The Gunners gaan er hard in, zo krijgt onze keeper Jaap een trap tegen zijn voet waardoor hij gewisseld moet worden. Luchiano komt erin in plaats van Sylke maar kan geen potten breken. Ook Perry krijgt kort voor het einde een invalbeurt maar wordt meteen hard onderuit geschoffeld. Dan bepalen The Gunners de eindstand op 0-3. Okay, de kampioen is bekend en wij richten ons op de tweede plaats zoals op deze mirror van de KNVB-pagina is te zien.

Thuis kleden we ons snel om en doen de boodschappen bij Albert Heijn. Meteen daarna rijd ik naar Den Bosch om de migratie af te handelen. Voor de gelegenheid mag ik in de parkeergarage van Brabant Water en maak van de gelegenheid gebruik door een directieplaats in te pikken, dat is gewoon heerlijk. Tijdens de acceptatietest komen er wat kleine dingen naar boven maar deze zijn niet oplosbaar. Om 18:00 uur valt de beslissing: we gaan in productie.

Posted by CasaSpider at 6:55 AM | Permalink | Comments (6)

Nog steeds ligt er elke avond een stukje vlees op mijn bord, als ontbijt is er krentenbrood en 's avonds wordt de dorst geblust met een Westmalle Tripel of Dubbel. Met andere woorden wat merken wij van de kredietcrisis?

En toch, als je willekeurig de foto's uit je telefoon van de afgelopen dagen bekijkt is het niet moeilijk een relatie te leggen met het thema: Het wordt allemaal minder. Kijk maar eens naar zomaar wat foto's gemaakt bij Brabant Water, toch een van de stabielste bedrijven want water is levensbehoefte numero uno:

• De computerschermen worden zo klein dat medewerkers met bionische hulpmiddelen uitgerust worden.
• De befaamde Tenq watercooler weigert dienst en moet ge-reboot worden. Een watercooler!
• Bij een verjaardag hoort een tractatie, dat is logisch. Een tompouce van dergelijk formaat heb ik niet eerder gezien.

Bij de donderdagavondtraining van vv Rijen blijkt de helft van ons trainingsveld ineens omgeploegd te zijn. Een kwestie van besparing op grondkosten of een nieuwe versie van Wie is de Mol? Neen, het gehele sportpark Vijf Eiken wordt gerenoveerd. Er komen twee kunstgrasvelden en ook het hockey verhuist naar ons toe. Het project is ergens in 2010 klaar. Lees de sportparknieuwsflits (pdf-file) voor meer informatie.

Tijdens de training hoor ik een absurd verhaal van een van de Turkse vaders. Hij heeft twee nichten die aan de Pabo in Breda studeren. Ik wist dit niet, maar kennelijk kan men op de(ze) Pabo kiezen voor een algemene opleiding of voor een specifiek katholieke. De meisjes zijn islamitisch maar kiezen voor de katholieke opleiding aangezien er in Brabant veel katholieke scholen zijn.

Bij aanvang van de opleiding is het geen enkel probleem dat de dames islamitisch zijn en ze studeren drie jaar lang met uitstekende resultaten. Het moment van afstuderen nadert en daarvoor is nog maar één klein dingetje nodig, de handtekening van de bisschop. Deze bisschop, het is even niet helemaal duidelijk of het bisschop Hans van den Hende van Breda of aartsbisschop Willem Jacobus Eijk betreft, weigert zijn handtekening te zetten omdat de studentes niet katholiek zijn. Ook komen zij niet in aanmerking voor een certificaat, met andere woorden de drie jaren studie kunnen als verloren worden bestempeld.

Mijn mond valt open van verbazing en vragen borrelen op. Een ding is zeker, dit kan niet of het moet zijn dat wij met zijn allen een nacht eerder teruggekatapulteerd zijn naar de 16e eeuw. Hoort dit soms ook bij de kredietcrisis? De Turken laten het er niet bij zitten en in april krijgen zij het definitieve antwoord van de Pabo.

Het CasaLog houdt de vinger aan de pols, stay tuned!

Posted by CasaSpider at 6:32 AM | Permalink | Comments (14)

Met gekromde tenen lees ik het artikel in de Curacaose krant Amigoe getiteld Tweede Kamer keihard bij ‘Nee’ referendum van 4 maart 2009 (Mirror). Waar gaat het om? Op 15 mei 2009 vindt op Curacao een referendum plaats waarin het volk beslist of de Slotverklaring die op donderdagavond 2 november 2006 in Den Haag is ondertekend nog steeds tot hetzelfde gewenste effect leidt. Een tussentijdse meting als het ware.

Curacao is grofweg verdeeld in twee kampen, coalitie versus oppositie, die beide een ongeveer even grote aanhang achter zich hebben. De coalitie (PAR, PNP, Frente Obrero) is voor het Slotakkoord en kiest daarmee voor een JA bij het aankomende referendum. De oppositie vindt dat Nederland in ruil voor het grotendeels kwijtschelden van de staatsschuld veel te veel eisen stelt: de kolonisator heeft zijn streken nog niet verleerd. Derhalve adviseert men het volk om NEE te zeggen.

Het betreft complexe materie waarbij velen de waarheid in pacht menen te hebben. Voor nu gaat het even niet om de inhoud maar wat er door Nederlandse politici in de Amigoe is gezegd. Het gaat om uitspraken van SP-Kamerlid Ronald van Raak dat Nederland de geldkraan dicht moet draaien indien de Curacaose bevolking tegen de onderhandelingsresultaten stemt. De leden van de commissie Nederlands-Antilliaanse en Arubaanse Zaken (NAAZ, Wat doen die mensen?) benadrukken dat een NEE heel onverstandig zou zijn.

Met dergelijke uitspraken komend vanuit de politiek legt Nederland druk op het referendum, ja zelfs kan men spreken van chantage. Mag dit zomaar? Ik herinner mij dat Nederlandse politici ooit veel terughoudender waren. We gaan terug naar maart 2005. Curacao stond net voor een ander referendum om de gewenste staatsvorm te kiezen. De smaken waren Autonomie binnen het Koninkrijk (A), Onafhankelijkheid (B), Status Quo Nederlandse Antillen (C) en Provincie van Nederland (D).

Omdat de invulling van deze opties voor mij nagenoeg volledig onduidelijk was vroeg ik via een email om meer informatie aan diverse Nederlandse politici. Het liep niet bepaald storm in mijn inbox, maar namens Thom de Graaf, toen Minister voor Bestuurlijke Vernieuwing en Koninkrijksrelaties, schreef de directeur van Koninkrijksrelaties G.E.A. van Craaikamp het volgende:

"De standpunten van de referendumcommissie komen voor rekening van de commissie. Ik ga niet in discussie over deze standpunten. Een reactie kan uitgelegd worden als beïnvloeding van de uitkomst van het referendum. Ik vind het ook niet wenselijk vooruit te lopen, op welke wijze dan ook, op de consequenties van de uitkomst van het referendum."

Netjes geformuleerd en netjes nietszeggend. Destijds was informatie zeer wenselijk geweest, dat ziet men wel aan de onduidelijkheid die na het ondertekenen van de Slotverklaring is ontstaan. Wat denken Nederlandse politici te bereiken met het dwingend aansturen op een JA bij het referendum van 15 mei? Dat is de grote vraag.

Een mogelijkheid is dat men het oprecht belangrijk vindt dat wat in de Slotverklaring is afgesproken alsmede het proces dat daarna in gang is gezet doorgaat. Maar hoe reageren mensen als anderen menen te bepalen wat goed voor hun is? Hoe reageerden de Nederlandse stemmers toen de coalitie waarschuwde voor de vreselijke gevolgen van het tegen de Europese Grondwet stemmen?

Een andere verklaring met tenminste nog een positieve inslag kan ik niet bedenken. Laten we het niet hebben over een complottheorie waarin Nederland bewust aanstuurt op een afwijzing van de Slotverklaring met als doel daarna bijvoorbeeld het eerder gedane genereuze aanbod van schuldsanering te kunnen intrekken.

Resumerend luidt de stelling van vandaag: "Nederlandse politici mogen het referendum op Curacao niet beïnvloeden door reeds op voorhand te spreken over consequenties bij een bepaalde keuze."

Posted by CasaSpider at 7:00 AM | Permalink | Comments (5)

Op de disndagavondtraining van Rijen D4 was iedereen, ouders en kinderen, nog steeds in een goed humeur na de klinkende overwinning van afgelopen zaterdag. Als voorbereiding op de komst van koploper The Gunners aanstaande zaterdag werd er fanatiek getraind. Na afloop had Luchiano pijn in zijn benen. "Da's mooi jongen", zei ik, "dan heb je tenminste het gevoel dat je iets gedaan hebt."

Thuis was het koud en dat terwijl ik de verwarming eerder al op 21.4 graden had gezet. De thermostaat gaf aan dat er verwarmd werd maar de radiatoren waren koud. Het gaat een beetje ver een thermostaat van liegen te betichten maar om de waarheid van de radiatoren kan niemand heen.

Casa de Klusjesman, die het volgens de hond wel en volgens de rechter niet heeft gedaan, neemt een kijkje op zolder waar onze Vaillant verwarmingsketel zich bevindt. In plaats van de vertrouwde herrie die bij verwarmen hoort klinkt er slechts stilte. Ik maak een klepje open en bekijk wat dingen. "CasaSpider, blijf alsjeblieft overal van af", prent ik mijzelf in. Gnothi Seauton.

Op de ketel zit een sticker met een telefoonnummer met daarachter het vertrouwenwekkende "24 uur". Ik bel het nummer en een bandje vertelt mij dat het nummer alleen onder werktijden functioneert. Wel krijg ik een ander nummer, speciaal voor storingen.

Een vrouw met een Overijssels accent, een beetje als Marga Bult (Wikipedia), staat mij te woord. Het duurt een hele tijd voor we erachter komen om welk type Vaillant het gaat, dat staat natuurlijk niet op de ketel. Het lijkt erop dat de waterdruk te laag is, die wijst 1.2 aan en dat moet eigenlijk 2.0 zijn. Het systeem moet bijgevuld worden. Door deze mededeling schiet onze klusjesman helemaal in de stress.

Samen met Marga loop ik door het hele huis om te testen of het warme water het nog wel doet (ja, die doet het) en draai de kranen goed dicht. Dan dirigeert Marga mij weer naar boven en gaan we op zoek naar een bijvulpunt, de slang is inmiddels gevonden. Onder aan de ketel zie ik wel iets dat er op lijkt, de opening heeft hetzelfde formaat als het koperen ding aan de slang maar er zit geen schroefdraad op.

"Op de Breman website (Samen bijzonder!) staat een duidelijke instructie hoe de CV-installatie bij te vullen", probeert Marga na ongeveer 20 minuten. "Oh neen, die pdf-file heb ik al bekeken. Dat is echt te hoog gegrepen voor mij". Het nivo van de klusjesman is bepaald en mevrouw Bult concludeert dat het wellicht handiger is als er woensdag een monteur langskomt. Dat lijkt mij een heel goed plan. Gelukkig is het Elfstedentochtklimaat achter de rug. Spring is in the Air.

Posted by CasaSpider at 6:55 AM | Permalink | Comments (9)

Maandag is het zover, Diana (2) mag voor het eerst naar school. Peuterspeelzaal 't Hummeltje ligt vlakbij ons huis, het is een kwestie van een stukje Turfpad aflopen en dan naar links. Nu is onze prinses niet echt een ochtendmens, de morgenstond heeft modder in de mond zeg maar. Toch geeft ze heel netjes antwoord als ik vraag of ze zin heeft om naar school te gaan: "Ja hoor, geen probleem."

Om half tien worden we op school verwacht en tien minuten voor die tijd lopen we aan. Ja, het is ongelofelijk maar we laten de auto gewoon staan. Diana loopt met haar Dora-tas hard voor ons uit, is dit nu een echte Yu'Korsou (kind van Curacao)? De school begint om negen uur en de meeste kinderen zijn er dus al. Drie nieuwkomers begroet de school op 2 maart.

Diana gaat meteen naast een jongen aan een tafeltje zitten en begint te spelen. De leidsters Anja en Carla leggen uit wat de dagindeling is en hoe de dingen verlopen. Na wat papieren in ontvangst te hebben genomen is het tijd om afscheid te nemen, altijd een moeilijk moment. Voorzichtig begin ik: "Dag Diana, papa en mama gaan nu naar huis en straks komen we je weer halen. Is dat goed?" "Ja", zegt ze en geeft ons een zoen. Verder kijkt ze niet op of om.

Om half twaalf is het alweer gedaan met de lessen. We hebben thuis net tijd om wat te ontbijten en af te wassen. Als we aan komen lopen zien we dat de kinderen buiten spelen. Diana zit op een fietsje. De deur van de school gaat open, het teken dat de ouders naar binnen mogen. De leidsters zeggen dat ze het erg goed heeft gedaan.

Diana laat de door haar gekleurde tekening zien en loopt door het klaslokaal. Ze heeft duidelijk geen zin om naar huis te gaan. Buiten roept ze dan ook: "Ik wil niet naar huis, ik wil naar school!" Heel andere koek dan Luchiano (11) ongeveer negen jaar geleden. Als ik hem wegbracht huilde hij de eerste weken de longen uit zijn lijf. Als ik hem weer ophaalde kwam hij van verre al aangestormd: "Papa, papa, papa, papa!" Ik moet zeggen, dat heeft ook wel iets.

Enfin, Diana's eerste schooldag is een succes. Woensdag mag ze weer.

Posted by CasaSpider at 7:43 PM | Permalink | Comments (12)

Zaterdagochtend moeten we vroeg uit de veren, om half acht gaat de wekker. De tweede wedstrijd in de derde klasse D317 staat op het programma, het betreft een inhaalwedstrijd tegen Moerse Boys D3 uit Zundert. Het is frisjes maar niet koud op Sportpark Vijf Eiken en er zit een zonnetje aan te komen. Ideale voetbalomstandigheden.

De in het oranje gehulde jongens van Moerse Boys zijn niet groter dan die van ons, dat was in de desastreus verlopen najaarscompetitie wel anders. Het geeft de burger moed.

Teamleider Marco is vandaag scheidsrechter en trainer Ton speelt voor grensrechter. Twee minuten na het eerste fluitsignaal ligt de bal al in het net achter onze keeper Jaap. 1-0 voor Moerse Boys.

Maar dan herpakt Rijen zich. Langzaam maar zeker wordt de druk opgevoerd, alleen komen er nog niet veel echte doelkansen. Dan is er een prima individuele actie van Perry die op schitterende wijze de gelijkmaker scoort. Als Abdullah vlak voor rust Rijen D4 op een 2-1 voorsprong zet vieren team en supporters feest. Weinigen hebben het ooit meegemaakt dat onze D4 voor staat.

In de tweede helft domineert Rijen nog nadrukkelijker. Door een prachtige lob van Ömer wordt het 3-1 en even later mag Furkan een penalty nemen die tot de 4-1 leidt. Na de 5-1 wederom door Ömer is het zeker, dit wordt onze eerste overwinning. Door het tomeloos aanvallen wordt de defensie enigszins verwaarloosd. Hierdoor duikt Moerse Boys een keer of vier alleen voor keeper Jaap op. Een keer wordt hij verschalkt en dit bepaalt de eindstand op 5-2.

Alles wat Rijen een warm hart toedraagt is geëmotioneerd, volwassen mannen snikken en pinken tranen weg. Okay, dat is een beetje overdreven maar we zijn tamelijk blij en gaan er Duits van zingen, ik tenminste wel. Luchiano (11) heft de handen.

So ein Tag, so wunderschön wie heute,
So ein Tag, der dürfte nie vergehn.
So ein Tag, auf den wir uns so freuten,
So ein Tag, der dürfte nie vergehn

Voor mij heeft Marco nog een bijzondere surprise: "Jij mag de tas met vuile was deze week meenemen, daar zal je vrouw blij mee zijn!" Kan een dag beter beginnen? Ik dacht het niet. Op de uitstekend verzorgde website van Moerse Boys staat een uitgebreid verslag van de wedstrijd. Zo leren wij dat Joey en Pim de doelpuntenmakers zijn voor Moer. Zoals in het voetbal gebruikelijk zijn de meningen verdeeld over wie er nu het beste speelde, ook al is het woord scorebordjournalistiek niet gevallen.

Van de paar filmfragmenten is een korte CasaMovie in elkaar gedraaid, niet zozeer als verslag van de wedstrijd maar als herinnering aan deze bijzondere dag. De film duurt slechts 1 minuut 45, dat moet zelfs voor niet-voetballiefhebbers uit te houden zijn.

Besides Rijen D4 - Moerse Boys D3 5-2 there are a lot more CasaMovies to be watched in Google Video, Vimeo and YouTube.
You can also explore the CasaMpeg Category or retrieve a list of all CasaMovies.

Thank you for watching this (C)asaMovie.

Posted by CasaSpider at 11:02 AM | Permalink | Comments (6)