CasaLog v2 | CasaSpider, El Hombre de tu Vida...

Bij Brabant Water werd het al snel een begrip: Week 18. Iedereen keek ernaar uit, alleen op maandag en dinsdag werken en de rest van de week alsmede de maandag erop vrij. Menigeen kwam maar meteen de hele week niet opdagen en volgende week ook al niet. Voor gewone gedetacheerden is dit niet weggelegd, immers wij moeten het met de helft doen qua vakantiedagen.

Genoeg geklaagd, immers de eerste vrije dag was een plezierige. Uitslapen en met koffie en een broodje ham/kaas naar de koninklijke familie kijken, vooral naar Máxima natuurlijk. De rest van het gezin had gewoontegetrouw niet veel zin om er 's middags op uit te trekken maar de laatste tijd luistert men naar mij. Het is gewoon ongelofelijk.

Met de wandelwagen slenterden we richting het Burgemeester Sweensplein, vlakbij de school van Luchiano (10). Op het plein stond een grote tent, een springkussengeval en ook nog een rodeostier. Al snel was Luchiano (10) verdwenen, ergens in het springkussen. Wij gingen de tent in waar een bandje optrad dat covers zong, maar dan in aangepaste vorm. In plaats van Marina, Marina zong men bijvoorbeeld Vagina, Vagina, het leek wel carnaval.

We hadden bonnen nodig om bier te kopen. Op Curacao is dat heel gewoon, twee keer in de rij staan. Geen idee of het nu kwam door de mindere drukte of door de plaatsnaam maar in Rijen werkt het systeem uit de kunst. In no-time had ik mijn biertjes. We luisterden naar de muziek totdat Diana (1) die net herstellende is van de waterpokken haar oren begon dicht te stoppen, tijd om naar buiten te gaan.

Ze wilde niet in haar karretje blijven zitten en ontdekte de glijbaan. Na een keer of 40 daar vanaf te zijn gegleden liepen we naar huis waar we patat met sla en shoarma aten. Voor het ware Oranje Boven-gevoel moet men naar Curacao dat is duidelijk, maar wij hebben een puike middag achter de rug. Straks maken Chelsea en Liverpool uit wie de finale van de Champions League in Moskou tegen Manchester United speelt.

Leve de Koningin!
(Ja ook voor jou, Renesmurf)

Posted by CasaSpider at 7:54 PM | Permalink | Comments (10)

Waar zijn de tijden gebleven in Nederland dat het doordeweeks mooi weer was en in het weekend regende? Over vooruitgang gesproken. Ik bereidde voor de derde opeenvolgende zondag een grote schaal met Griekse salade. Dat gaat net zolang door tot hij me de neus uitkomt. Zo ben ik.

Tegen zes uur 's middags waren al enkele flesjes koude Grolsch verdampt en het hoofdgerecht moest nog komen, de bekerfinale tussen Feyenoord en Roda JC. Wat lag de voetbaltempel van Nederland aka Kuip er schitterend bij in het zondagnamiddagzonnetje.

Feyenoord won met 2-0 van Roda JC en heeft de KNVB-dennenappel voor een jaar in zijn bezit. Daar is helaas alles mee gezegd, want de wedstrijd zelf was verder om te huilen en dan niet van ontroering.

Maar het feest en de blijdschap van publiek en spelers vergoeden veel. Neem nou zo'n Michael Mols die aan het eind van zijn carriere toch nog een mooie prijs pakt. Dat wil ik ook wel, immers ook dit jaar weer geen koninklijke onderscheiding voor CasaSpider.

Zo vaak valt er niet iets te vieren in Rotterdam-Zuid, maar er is hoop. Toen de wereld ontstond gold het recht van de sterkste, in later tijden het recht van de slimste en nu overheersen de fantasten. Aldus Aysel Erdubak (wow!), eigenaar en directrice van het Amsterdamse Slotervaartziekenhuis.

Foto's van feestende voetballers en supporters zijn mooi, maar onthoud dit en Leen zegt het ook: "Niets is sterker dan dat ene woord!"

Posted by CasaSpider at 7:22 PM | Permalink | Comments (17)

Bovenstaande is de titel van een ingezonden brief (mirror) geschreven door Mario Kleinmoedig in de Amigoe van 24 april 2008. Mario Kleinmoedig heeft mij ooit eens de beginselen van het Papiaments bijgebracht op de Universiteit van de Nederlandse Antillen (UNA): kana, bula, bai. Belangrijker is dat Kleinmoedig het tot tweede man heeft geschopt bij de nationalistische politieke partij Pueblo Soberano, achter partijleider Helmin Wiels. Het CasaLog berichtte trouwens al eerder over Mario Kleinmoedig.

Pueblo Soberano is een tamelijk extreme partij op Curacao en heeft behoorlijk veel invloed. De partij is in die zin extreem dat men vindt dat Curacao een onafhankelijke staat buiten het Koninkrijk moet worden. Bij het Referendum over de staatkundige toekomst van Curacao koos 68% voor optie A (autonomie binnen het Koninkrijk) en slechts 5% voor optie B (onafhankelijkheid).

In januari 2006 werkte Maarten Schakel voor Dolfijn FM en interviewde de belangrijkste lijsttrekkers of hun afgevaardigde voorafgaand aan de Statenverkiezingen van vrijdag 27 januari 2006. Ook Helmin Wiels kwam aan de beurt, het is een interessant gesprek geworden. De volgende passage gaat over hoe Wiels, in januari 2006, de verhouding met Nederland over twee jaar ziet. Dat is dus precies nu, de periode waarin gewerkt wordt aan de autonomie van het land Curacao:

Schakel: "Hoe ziet u over twee jaar de verhouding tussen Curacao en Nederland dan?"
Wiels: "Ongelukkig."
Schakel: "Als het aan u ligt politiek gezien?"
Wiels: "Ja, ongelukkig. Het wordt hard onderhandelen en het zal niet gemakkelijk worden. Want we zijn naief op het eiland, onze politieke leiders zijn te naief om te beseffen dat Nederland het niet gemakkelijk zal maken. Gedurende de volgende twee jaar zullen we het merken."

Daar heeft Helmin Wiels gelijk in gekregen maar daar heeft men nu ook weer geen glazen bol voor nodig. De coalitie op Curacao bestaande uit PAR, PNP en FOL doet hard zijn best om met hun Nederlandse counterparts de ontmanteling van de Nederlandse Antillen en daarmee de autonomie voor Curacao voor elkaar te krijgen.

De streefdatum is 15 december 2008 of beter gezegd dat was de streefdatum. Staatssecretaris Ank Bijleveld heeft namelijk eenzijdig besloten dat deze datum niet haalbaar is. Een wellicht realistisch standpunt maar niet handig om unilateraal zo te brengen.

Het was koren op de molen van de oppositie die zichzelf de Aliansa Patriotiko noemt. Belangrijkste deelnemers van de Aliansa zijn de MAN van Charles Cooper, de LNPA van Nelson Pierre en Pueblo Soberano van Helmin Wiels. Er is hun veel aan gelegen om de samenwerking tussen Nederland en Curacao te ondermijnen, men vindt de weg die de coalitie is ingeslagen duidelijk de verkeerde. De onafhankelijkheid van Curacao wordt verkwanseld voor een luttel bedrag aan euro's, zo luidt hun stelling.

Standpunten kunnen uit elkaar groeien, in ieder geval de mensen die de betreffende standpunten aanhangen. Het grappige is dat hoe verder de standpunten zich van elkaar verwijderen ze uiteindelijk weer dicht bij elkaar komen. Zowel de extreme PVV in Nederland als het extreme Pueblo Soberano op Curacao zien het eiland het liefst zo snel mogelijk onafhankelijk. Ze zijn aartsvijanden die het helemaal met elkaar eens zijn. Als dat niet verwarrend is. Zie de schets Circle of Extremes by CasaSpider.

Nederland en Curacao hebben een slecht huwelijk. Beide partijen willen wel uit elkaar maar hebben moeite om de juiste weg te vinden. Bijkomend probleem is de grote verdeeldheid op het eiland zelf, ik heb vele malen en nog lang ook nagedacht hoe hieruit te komen.

De simpelste oplossingen zijn niet zelden tevens de beste. Mario Kleinmoedig geeft het aan in zijn ingezonden brief: "Wat wij op Curaçao nodig hebben is internationale arbitrage bij de onderhandelingen met Nederland. Ook dan zal er geen 'gelijkheid' zijn, maar misschien op zijn minst 'gelijkwaardigheid'. Tot nu toe bepaalt Nederland eenzijdig de spelregels en slaat ons dan daarmee om de oren."

Als Ank Bijleveld slim is slaat zij deze weg in. Alleen zo kan niemand van de Curacaose bevolking later kan zeggen dat men er door Nederland ingeluisd is. Ank, you've got mail!

Posted by CasaSpider at 3:31 PM | Permalink | Comments (16)

Zijn theorie had hij al binnen maar dinsdag 22 april moest Luchiano (10) naar buiten, de straat op voor zijn verkeersexamen. Van tevoren hadden de kinderen een routebeschrijving meegekregen. Het was de bedoeling dat ze de route met hun ouders oefenden, zo hoeft men zich op de dag van het examen alleen op het verkeer te concentreren.

Dat kon nooit moeilijk zijn en zo gingen Lucy en Luchiano zondag met de fiets op stap. Na een half uur belden ze al, ze konden het startpunt niet vinden. Uiteindelijk kwamen ze na bijna drie uren terug. Het rijden van de route was deels gelukt maar Luchiano kende hem nog lang niet uit zijn hoofd. Kennelijk was het een flink eind fietsen, Lucy klaagde tenminste over een houten kont.

Maandagavond na het eten was het mijn beurt. We fietsten naar De Boodschap, een gebouw waar onder andere de bibliotheek is gehuisvest en dat als startpunt was aangewezen. Ik moet bekennen heel wat meer van Rijen gezien te hebben dan onze gebruikelijke route richting het dak van de Albert Heijn. Het was heftig, Luchiano reed voorop en ik zag hem geen enkele keer kijken. Dat kwam wellicht ook doordat hij weigerde zijn capuchon af te doen.

"Zet je capuchon eens af, man", zei ik tegen hem. Dat deed hij toen maar. Bij iedere verplaatsing, vooral afslagen naar links, en elke zijweg, vooral die van rechts, hield ik mijn hart vast. Eerlijk gezegd interesseerde het verkeersexamen me geen fluit meer, als Luchiano het maar overleefde. De hele avond had ik een houten kont.

Een extra complicatie was dat zijn cross-fiets door de politie afgekeurd was, er zit geen licht op. Gelukkig mocht hij de fiets van klasgenoot Guus lenen. Een onbekende fiets is toch een extra handicap.

Gedurende de gehele dinsdagmiddag was ik nerveus. Om vier uur belde Luchiano dat hij geslaagd was. Achteraf was dat nog niet officieel maar het bleek gelukkig wel waar te zijn. Vrijdag was de uitreiking van het Verkeersdiploma. De kinderen kregen er een verkeerskwartet bij en tevens was het de laatste dag voor de mei-vakantie. Dubbele pret!, aldus de geslaagde.

Posted by CasaSpider at 8:37 PM | Permalink | Comments (11)

Laurent van Vluchtstrook reageerde op de post TENQ en de loop van het leven. Ongeveer tien jaar geleden heeft hij cursus gegeven bij WOB, de voorloper van Brabant Water. Ergens in een schuilkelder met beroerde akoestiek.

Mijn collega Ben herinnert zich die schuilkelder erg goed: "Daar heb ik nog een hele tijd in gewerkt, haha". We kwamen te spreken over de Stenen Bal, daar schreef Laurent namelijk ook over: "Hebben ze die stenen bal die op een laagje water dreef wel meegenomen? Die vond ik wel erg mooi."

Praten over de Stenen Bal maakte direct emoties los op de afdeling. Iedereen vindt het een prachtig kunstwerk, in ieder geval heel wat beter dan de objecten die tegenwoordig in en rond ons gebouw in Den Bosch staan. Ben: "Die bal weegt 860 kilo en drijft op een dun laagje stromend water. Je kunt die granieten bal gewoon met je handen ronddraaien. Het is een geschenk van het personeel van WOB bij het 60-jarig bestaan in 1996."

Brabant Water is in januari 2002 ontstaan uit een fusie tussen Waterleidingmaatschappij Oost-Brabant (WOB) en Waterleidingmaatschappij Noord-West-Brabant (WNWB).

De Stenen Bal is gemaakt door een Zwitserse kunstenaar. "Waar staat die bal nu?", vroeg ik. Dat was een teer punt en een gevoelige snaar. "Die staat nu ergens buiten te verpieteren in Breda, op de parkeerplaats", klonk het bijna verbitterd.

Ben had de Stenen Bal wel in zijn tuin willen hebben. Men ziet het niet vaak, een dergelijke band met een kunstwerk. "Ik heb tegenwoordig meer vertrouwen in Zwitserse kunstenaars dan in Nederlandse", vervolgde hij.

Inmiddels was ik gefascineerd geraakt door de Stenen Bal van Brabant Water, ja zelfs bijna geobsedeerd. Toevallig neem ik de laatste dagen niet meer de afslag Dongen/Oosterhout op de A27 maar ga twee afslagen verder bij Dorst linksaf. Dat komt omdat bij het binnenrijden van Rijen over de Dongenseweg momenteel slechts één weghelft beschikbaar is. De verkeerssituatie wordt geregeld met een zeer slecht afgesteld verkeerslicht. Acht kilometer omrijden via Dorst loont derhalve de moeite.

Afijn, direct na de afslag Dorst passeert men de vestiging Breda van Brabant Water. Bij het naderen zag ik de Stenen Bal al staan, vlak voor de hoofdingang. Een bewaker groette. Uiteraard groette ik terug, zo ben ik, maar beende meteen door naar de Stenen Bal. Hij was iets kleiner dan verwacht maar inderdaad erg mooi. Bijna magisch.

Wel verdient de Stenen Bal wat extra onderhoud, het groen op de witte stenen sokkel mag wel eens verwijderd worden. Ook mist er een plaatje met datum en het feit dat het een kado van het personeel betreft. Wel is er een plaquette met een gedicht van Henriëtte van Ekert getiteld Water. Henriëtte blijkt in Valkenswaard te wonen.

Is Henriëtte van Ekert en dus niet een Zwitserse kunstenaar wellicht de schepster van de Stenen Bal van Brabant Water? Kan het zo zijn dat misschien alleen het graniet uit Zwitserland komt? Stay tuned!

Posted by CasaSpider at 6:57 AM | Permalink | Comments (7)

Op de voorgrond treden slechts vrouwen op. Slachtoffer Engelien is een vrouw, helpster Annemarie van Gaal is een vrouw en aan de andere kant van de tafel zitten achtereenvolgens drie verschillende vrouwen namens Albert Heijn, okay dat is een man.

Engelien werkt al 45 jaar als caissière bij een grote supermarkt. Vorig jaar werd ze ineens bij haar filiaalchef geroepen. Hij heeft een mooie mededeling voor haar: uit onderzoek is gebleken dat Engelien de laatste tien jaar bijna 20.000 euro te weinig salaris heeft gekregen. Maar er komt meteen nog een mededeling achteraan: de eerste vijf jaar zijn verjaard, dus ze krijgt maar de helft. Die krijgt ze in één keer uitbetaald en dat betekent dat ze van 20.000 euro bruto te weinig uitgekeerd salaris, net iets meer dan 5000 euro netto overhoudt. Er zijn ook mensen die tien jaar lang teveel betaald hebben gekregen, maar die mogen alles houden. Engelien is er kapot van. Zij kan niet geloven dat haar werkgever haar na 45 jaar trouwe dienst zo laat zitten. Annemarie van Gaal begeleidt Engelien in de gesprekken om haar recht te krijgen. (NCRV Ten einde raad, aflevering 7, 22.04.2008. Bekijk de uitzending)

Eigenlijk heel gek, dat stelt ook een van de drie dames die namens Albert Heijn met Engelien aan tafel zitten en haar verzoek glashard afwijzen. "Als wij niets hadden gezegd had u helemaal niets gehad." Soms is nul meer dan vier min twee.

Per saldo krijgt Engelien 5700 euro uitbetaald maar toch slikt ze nu slaappillen en loopt bij de maatschappelijk werkster. Wat leren wij hiervan? Albert Heijn is niet slim geweest. Achteraf had men beter tegen Engelien kunnen liegen dat zij slechts over de afgelopen vijf jaar te weinig heeft gekregen. Dan was Engelien ontzettend blij geweest. Maar ja, dat is achteraf (...) de koe in de kont kijken.

Het optreden van de drie dames van Albert Heijn was dramatisch slecht. Zij hadden de opdracht om niet toe te geven, immers de juristen van Albert Heijn hadden de zaal al lang uitgeplozen en waren tot de conclusie gekomen dat het achterstallige salaris over de eerste vijf jaren niet betaald hoeft te worden.

De kijker (ik dus) balt echter de vuisten. Iemand met 45 dienstjaren zo behandelen, hoe durft men? En dan uit machteloosheid ook nog de beveiliging op Engelien en Annemarie afsturen, hoe dom kan men zijn? Natuurlijk bepalen de programmamakers van Ten einde raad welke scenes getoond worden, maar dan nog.

Hamer en aambeeld. Na jarenlang aambeeld te zijn geweest wil men wel eens de hamer zijn. Een soort van gerechtigheid in het leven. Ooit komt men tot het inzicht.

Van die kaalhoofdige grappenmaker (men zal maar zo'n man thuis hebben) die de hoofdrol speelt in de Gewoon Albert Heijn reclames ben ik eufemistisch gezegd niet zo'n fan. Alle mogelijke positieve effecten van deze campagne zijn echter teniet gedaan door de houding van Albert Heijn in de zaak tegen Engelien, voor degenen die gekeken hebben tenminste. Dick Boer zal zich nog wel eens op het hoofd krabben.

Na de genante vertoning op het hoofdkantoor is Engelien overigens alsnog uitgenodigd voor een gesprek. Daarin heeft Albert Heijn op grond van de bijzondere situatie besloten toch tot uitbetaling van het gehele bedrag over te gaan.

O ja, als de sympathieke Annemarie van Gaal familie is van Louis dan eet ik mijn schoenen op.

Posted by CasaSpider at 6:53 AM | Permalink | Comments (10)

Zondag was de laatste competitiedag in de Eredivisie. Ik hinkte op twee gedachten, immers het Generaal Maczek museum in Breda was die middag open. Luchiano (10) heeft aanstaande dinsdag verkeersexamen en moet de route nog uit zijn hoofd leren. Lucy fietste met hem mee en na twee uur waren ze nog niet terug. Als je zelf niet beslist worden beslissingen voor je genomen.

Zaterdagmiddag gingen we op bezoek bij Belkis, een vriendin van Lucy uit de Dominicaanse Republiek die in Den Haag woont. De dames hadden elkaar veel te vertellen. Tussen de echtgenoot en mij klikte het gelukkig ook, alleen Luchiano verveelde zich stierlijk. Hetgeen hij herhaaldelijk ventileerde, een verbeterpuntje.

De vriendin woont al heel wat jaren in Nederland maar eet nog vrijwel iedere dag typisch Dominicaans. Rijst, bruine bonen, bakbanaan, bacalao (gezouten kabeljouw) en wat dies meer zij. Al rap stond er een bord gekookte bakbanaan met bacalao voor mijn neus. Het was goed te eten.

Belkis wilde Lucy Habichuelas con dulce (zoete bruine bonen, recept) leren te bereiden. De inkopen deden we met zijn allen in winkelcentrum de Bazar aan de Hoefkade. Den Haag is andere koek dan Rijen, er is net iets meer te doen zeg maar.

Handig ook om een winkeltje op loopafstand te hebben waar men allerlei voedingsmiddelen uit het Caribisch gebied kan vinden. Voor thuis sloegen we flink wat bakbananen en ander grut in.

"Gooi de boodschappen maar meteen in de auto", zei Lucy. De echtgenoot van Belkis ging met me mee en de rest liep naar de flat. De auto stond op nog geen honderd meter daar vandaan. Ik legde de tas met boodschappen in de kofferbak. Dat was snel gepiept.

"Zal ik je nog even mijn winkel laten zien?", vroeg de man waarvan ik voorheen dacht dat zijn achternaam zijn voornaam was. We staken de weg over naar station Holland Spoor. Er stond slechts één tram en die was leeg. Beter gezegd nagenoeg leeg. Er was politie en er kwam een ambulance aanrijden. Wij volgden de zaak op een afstandje. Een hartaanval of een steekpartij?

Aan de andere kant van het station tegenover de Haagse Hogeschool ligt de boekhandel die al gesloten was. We keken door de ramen naar de studieboeken. We slenterden wat door de buurt en gingen de Haagse Hogeschool in, het was Afrikadag. Op het podium in de hal speelde een leuke band een soort van Zouk-muziek. Het klonk mij als Kassav in de oren.

Inmiddels was er ongeveer een uur verstreken. Toen we het gebouw uitliepen checkte ik mijn telefoon en ja hoor, missed calls. Luchiano begon zich ongerust te maken. Hoe lang kan het nu helemaal duren om een zakje met boodschappen in de auto te leggen? "We komen er zo aan", stelde ik hem gerust. Om kwart voor acht reden we Rijen in waar we een portie Babi Pangang kochten, de integratie ten top.

Okay, Generaal Maczek moet nog even wachten maar wat een prachtig weer was het zondagmiddag. Lekker buiten zitten met een koude Duvel en een bak Griekse salade. Het bovenlijf ontbloot (de dames willen ook wat) en Langs de Lijn op de radio. PSV is voor de vierde opeenvolgende keer kampioen, het was allemaal niet geweldig maar dat geldt voor het gehele Nederlandse voetbal, toch?

Dan is het tijd voor de bekendmaking van winnaars en posities in de voetbalpoule. Winnaar bij de Wegloggers is geworden team 1-0-1 van iemand met de merkwaardige naam CasaSpiderMepper. Hierachter gaat Kees Barneveld schuil, directeur SQL Integrator Curacao. Kees, gefeliciteerd met deze overwinning. In het overall-klassement eindigde CasaSpiderMepper op een verdienstelijke 29e plaats.

De Webloggers hebben het ook goed gedaan. In het subpoule-klassement bezetten wij de 14e plek, voor volgend jaar mikken we op een top-10 positie.

Posted by CasaSpider at 6:56 AM | Permalink | Comments (15)

Behalve zeg nooit nooit zeg ik altijd pas op met analogieën. Let er maar eens op als iemand een zogenaamd perfecte analogie uit de hoge hoed tovert die toevallig net in zijn of haar straatje van pas komt, hoe gemakkelijk het is om deze onderuit te halen.

Het leven is te vergelijken met de stroom van het water. Er zijn lange rivieren, heftig kolkende bergbeken, kalme stroompjes en sloten. Dat zijn de ambtenaren. Haha, grapje! Eén type verschijning van een waterloop schudden weinigen uit hun mouw alhoewel de naam toch niet onbekend klinkt. Dat is de Meander.

Elke dag vul ik bij Brabant Water een flesje met prikwater, water met bubbels van het huismerk. Het icoon van water met bubbels is mij inmiddels volkomen helder.

Het apparaat dat in de post Brabant Water met Bubbels nog oneerbiedig Watercooler werd genoemd is eigenlijk een TENQ. Zeg dus nooit meer watercooler tegen een TENQ!

Wat is een TENQ? "TENQ is een watertank met iets extra’s; behalve een waterkoeler is het apparaat voorzien van een 19 of een 42 inch beeldscherm, waarop dagelijks wisselende uitzendingen worden vertoond en de website TENQ TV." (Bron)

Iedere dag zie ik bij het vullen van mijn fles een filmpje op de TENQ. De dames van de receptie waar het apparaat recht tegenover staat zullen er wel helemaal gek van worden. Een paar keer ging het filmpje over meanders. Waterproductiebedrijven maken steeds meer gebruik van meanders omdat deze goed zijn voor de kwaliteit van het grondwater. Het is me even ontschoten waarom.`

Een meander is een lus in de loop van een natuurlijke waterloop, bijvoorbeeld een rivier. In de buitenbocht van deze rivier wordt grond weggespoeld en in de binnenbocht afgezet. De bocht wordt hierdoor steeds wijder tot het moment komt dat hij zichzelf afsnijdt en de rivier zijn oorspronkelijke loop vervolgt. Zie deze meander in de Franse rivier de Sioule. (Wikipedia)

Hoe past de meander in de analogie van de loop van het leven? Iemand loopt zichzelf voorbij, komt geen stap verder tot hij tot het inzicht komt en zijn leven weer gewoon doorgaat? Men mag het voor zichzelf invullen.

Het heeft niets met meanders te maken maar vrijdag was collega Ben de Jong jarig. Ook bij Brabant Water trakteert men op verjaardagen gewoon op gebak en niet op water. Ben, gefeliciteerd met je verjaardag. Nu nog even puzzelen hoe een verjaardag in te passen is in de hier beschreven analogie.

Posted by CasaSpider at 10:15 AM | Permalink | Comments (13)

Rijke man kiest voor brunette

Van de top 100 van allerrijkste mannen ter wereld is maar liefst 62 procent getrouwd met een dame met bruine lokken. Dat blijkt uit een inventarisatie van Lycos Europe.

Bovenstaand bericht stond donderdag in de Telegraaf. Het is in het laboratorium onderzocht.

Mijn eerste gedachte was: "Mijn vrouw is een brunette."
Mijn tweede gedachte was: "Hé, ik ben rijk!"
Mijn derde gedachte was: "Elke hond is een dier maar niet elk dier is een hond."

Pech voor mij maar aangezien CasaSpider getrouwd is met een brunette stijgt daarmee automatisch het percentage blondines in de vijver waaruit miljonairs vissen. Reden genoeg voor hun om mij te bedanken, dunkt mij.

Posted by CasaSpider at 6:48 AM | Permalink | Comments (13)

We stonden op het parkeerdak van Albert Heijn in Rijen. Terwijl ik Diana (1) uit haar stoeltje peuterde hoorde ik Luchiano (10) op afstand iets vragen: "Papa, wat is een heiblablabla?"

- "Wat zeg je, zoon?"
"Wat is een heihaab?"
- "Ik versta echt niet wat je zegt. Zeg het nog eens."

Luchiano kwam naar mij toe: "Een heibwasser ofzo, het staat op dat koffiezetapparaat bij Albert Heijn."
- "Oh, dan is dat vast het merk van dat apparaat want dat woord ken ik niet."

In de Albert Heijn riep Luchiano mij. Hij stond bij het koffiezetapparaat en wees ernaar. "Kijk, hier staat het: Heibwasser." Nu zag ik het ook. De B was geen B maar ß, de zogenaamde Ringel-s (Wikipedia). "Aha, er staat dus Heisswasser oftewel heet water".

"Ja", zei Luchiano, "dat klopt want als je op die knop drukt komt er heet water uit. Dat zei ik toch."

Posted by CasaSpider at 6:53 AM | Permalink | Comments (6)

Als iemand plastische chirurgie nodig heeft of vindt en aan mij vraagt een chirurg aan te bevelen antwoord ik in de geest van: "Geen idee, vraag het eens aan Marijke Helwegen. Maar ga vooral niet naar Edwin van Onselen."

Een 21-jarige patiente van Edwin van Onselen is een paar jaar geleden overleden (mirror) na een door hem uitgevoerde liposuctiebehandeling en nu wordt de chirurg aangeklaagd door een ontevreden patiente die 19.000 euro heeft betaald voor correcties die niet of niet goed zijn uitgevoerd.

Boeiende materie maar daar gaat het nu niet over. Een team van Netwerk wilde Edwin van Onselen aan de tand voelen over de behandeling van bovengenoemde ontevreden vrouw. Het interview is uit de hand gelopen. Volgens de Netwerk-journalisten belaagde Van Onselen de cameraman. Toch werden de vier journalisten bijna zes uur in een cel vastgehouden. (Bron: NRC / Mirror)

Gelukkig zijn er de beelden, gemaakt door hetzelfde Netwerk-team. We gingen er eens goed voor zitten. Duidelijk bleek dat Edwin van Onselen een einde aan het gesprek wilde maken. Hij liep een andere kamer in. Het Netwerk-team bleef hem achtervolgen en lastigvallen.

Ik moest denken aan de krullenbol van Tros Opgelicht (zie El Sapo 45 onder punt 2) die als een volleerde Jehova's Getuige zijn voet tussen de deur zette bij de van oplichting verdachte Marcel Bergman. Kan dat zomaar dat gewone burgers met de camera in de hand andere gewone burgers tot in hun privé-domein achtervolgen?

Mijn sympathie ging in de Netwerk-kwestie al snel naar Edwin van Onselen, feitelijk deed hij helemaal niets. Ja, hij dompelde de door Netwerk bevestigde zender/microfoon onder water en duwde de cameraman een beetje om zich een weg naar buiten te kunnen banen. Een willekeurige kijker uit de Verenigde Staten zegt dan: "What the f*ck! C'mon surgeon, shoot them bloody imbeciles!" Dus in die zin heeft Van Onselen zich nog behoorlijk ingehouden.

Wordt het niet eens tijd voor richtlijnen omtrent wat wel en niet mag met betrekking tot opsporing en aan de schandpaal nagelen van en door gewone burgers? Aan wat voor richtlijnen moeten we denken?

Posted by CasaSpider at 6:53 AM | Permalink | Comments (17)

Met de auto reden we in een lange rij over een weg geen idee waar, Curacao of Nederland? Er klonk het geluid van sirenes en in de spiegel ontwaarde ik flarden blauw van zwaailichten.

Het kwam dichterbij. Daar was een plekje om de auto iets naar de kant toe te sturen zodat de ambulance dan wel politie er langs kon.

Tot mijn verbazing stopte de politie-auto achter mij. Twee politie-agentes stapten uit, hoe ze eruit zagen weet ik niet. Er speelden geen erotische gevoelens.

"Uw linkerachterknipperlicht doet het niet", zei een van de agentes. "Wel waar", zei ik tegelijkertijd de clignoteur inschakelend. Ik stapte uit de auto en zag dat hij het deed. "Ziet u wel, hij doet het gewoon."

"Net deed hij het niet", ging de agente verder. "Dat kost u 100 euro. Met de administratiekosten erbij 108 euro 80." Welk een onrecht. "Dit geval gaat voor de rechter!", schreeuwde ik, "Dit laat ik voorkomen!"

Bekeuringen zijn nooit grappig, gelukkig was het een droom. Maar zoals ex-collega E.U. te N. ooit sprak: "Dromen zijn bedrog. Want toen ik wakker werd lag ze d'r nog."

Posted by CasaSpider at 6:52 AM | Permalink | Comments (7)

Zondagmiddag half drie. Ik lig languit op de bank naar de radio te kijken, Langs de Lijn. Het belooft een mooie middag te worden waarbij beslissingen in de lucht hangen.

Een van de voordelen van radio is dat er weinig te zien valt op het flatscreen. Een ideaal medium derhalve om huishoudelijke klusjes bij te doen. Ik begin aan de afwas.

Als het aanrecht leeg is en blinkt werp ik een blik in de koelkast. Na een kwartierje wassen, snijden en mixen staat daar plotseling een grote schaal met Griekse salade.

Lucy komt naar beneden en ik gooi de tuindeuren open. De zon schijnt en buiten is het prima uit te houden. Weer een voordeel van radio, hij blijft gewoon hoorbaar. Wat een wonderlijk apparaat eigenlijk!

Even later genieten we met een ijskoude Jupiler, een bak Griekse salade en warm stokbrood met knoflooksaus van de lente. Luchiano (10) en Diana (1) dartelen rond in de tuin.

Eerstgenoemde probeert de bal hoog te houden, maar dat moet Casa <* Romario *> Spider toch even hoogstpersoonlijk voordoen. Zoiets heeft Diana nog nooit gezien.

FC Groningen-Ajax is een dieptepunt, ook voor de directie van Groningen en de brandweer uit die plaats. Het is een vreemd gezicht die ene man met een tuinslang in de weer te zien om het vuur te blussen.

's Avonds gaat de radio uit en de televisie aan. Weer een weekend is voorbij.

Posted by CasaSpider at 6:56 AM | Permalink | Comments (11)

Zaterdag ging ik naar Valkenswaard en Lucy vroeg mij daar een mosselpan te kopen. Zij kende een viswinkel naast de Primafoon op de Eindhovenseweg waar ze mosselpannen verkopen. "En verras me, neem ook mosselen mee", zei ze.

Er stonden een man en een vrouw in viswinkel 't Visserssteegje. "Verkoopt u mosselpannen?", vroeg ik aan de vrouw. "De grote kosten 13 euro 95 en de kleine 9 euro 95", antwoordde zij. Geen idee of dat duur is en wat überhaupt de specifieke kwaliteiten van een mosselpan zijn. Voor mij was het maar een gewoon zwart pannetje.

"Doe mij maar zo'n grote mosselpan", zei ik. De vrouw pakte de onderste van de twee grote zwarte mosselpannen en liep ermee naar de kassa. "En doe er ook maar twee kilo mosselen bij", zei ik. "Mosselen?", zeiden de man en de vrouw van de viswinkel in koor. "Die hebben we niet en die komen ook niet meer, het mosselseizoen is afgelopen. Dat begint pas weer in juli."

"Dus je kunt nu nergens meer mosselen krijgen?", vroeg ik.
- "Neen, en als je ze toch nog ergens vindt zijn ze van slechte kwaliteit. U eet nooit mossels?"
"We wilden er net mee beginnen."
- "Ach, weet u. Vroeger voordat ik in de viswinkel stond wist ik ook helemaal niets van mosselen."

De mosselpan heb ik in de viswinkel achtergelaten. Met een beetje geluk is hij begin juli een stuk duurder.

Het mosselseizoen loopt van de tweede week van juli tot half april. Nuttige informatie over mosselen is te vinden onder deze link (Mirror).

Posted by CasaSpider at 9:53 AM | Permalink | Comments (12)

Donderdagmorgen was het zover dat het gips om de duim van Luchiano (10) eraf mocht. Hij was niet overmatig enthousiast, het groene gips bevalt blijkbaar. Onderweg naar het Amphia ziekenhuis in Oosterhout was hij wat stil.

In de wachtkamer kwamen de tranen. Het gedoe met die waterpokken zit hem dwars, ze zitten nu over zijn hele lichaam en doen pijn. Dat laatste komt omdat we er woensdagavond talkpoeder met menthol op hebben gestrooid. "Wat vind je erger", vroeg ik, "veel jeuk of een beetje pijn?"

Nadat het gips succesvol verwijderd was had Luchiano niet veel animo om naar school te gaan. Dat had vooral te maken met de waterpokken in zijn gezicht. "Ze noemen me pokkenjong." Ik vind het best meevallen en later krijgt hij toch jeugdpuisten. Maar donderdag en vrijdag mag hij thuisblijven.

Het zijn vreemde dagen. Het weer is prachtig, weliswaar slechts 13 graden maar de zon schijnt en de lucht is fris. Men krijgt zowaar zin in gekke dingen als wandelen. Gelukkig blijft het bij zin.

Spring is in the air! Donderdag na de lunch maakten collega Geoffrey en ik een kleine omweg over de zesde verdieping. Daar zitten de dames van Juridische Zaken, Communicatie en vooral Zakelijke Markt. Ze bekeken ons begerig een beetje verbaasd toen we daar met een bekertje warme chocomel (code 011) over hun gang liepen.

Jaja, het stuk over generaal Stanislaw Wladyslaw Maczek waarom hij op 30 oktober 1944 Ereburger van Breda is geworden komt eraan. Dat is geen belofte, immers CasaSpider belooft nooit iets. Maar het komt eraan.

Over eraan komen gesproken. Diana (1) praat tegenwoordig honderduit. Wel moeten we oppassen dat ze geen clone wordt van Dora. Bij het verzetten van een bierglas roept ze dan: "Trek Dora, trek!" Gisteren had ze een nieuw spelletje. Ze neemt een aanloop en botst met haar borst tegen mijn been dat lui op de salontafel ligt. Ik roep dan hard "Booooooo!" in diverse variaties. Vervolgens gaat Diana weer op een afstandje staan, kijkt mij ondeugend aan en zegt: "Nog een keer... komtie!"

En dat een keer of honderd achterelkaar. Het geduld van Cyberjunk en generaal Maczek wordt nog even op de proef gesteld. Zeker laatstgenoemde zal het allemaal een worst zijn, immers hij is 11 december 1994 in Edinburgh overleden op de respectabele leeftijd van 102 jaar.

Posted by CasaSpider at 6:54 AM | Permalink | Comments (6)

Luchiano (10) heeft waterpokken, iets waarvan hij zich elke dag afvroeg wanneer ze zouden komen. Wij denken tenminste dat het waterpokken zijn. Als dat niet zo is hebben we een vet probleem want waar komen dan in 's hemelsnaam al die puisten vandaan?

Dokteren doen we tegenwoordig via internet. Waterpokken worden veroorzaakt door het varicella-zoster virus dat via de lucht (hoesten) of direct contact met de blaartjes wordt overgedragen. De incubatietijd is twee tot drie weken, waar was Luchiano gedurende die tijd? Het kind blijft besmettelijk tot alle blaasjes ingedroogd zijn, dat kan een tot twee weken duren. Bij mensen die al eens waterpokken hebben gehad kan het varicella-zoster virus gordelroos veroorzaken. Behandeling van waterpokken is niet nodig, het gaat vanzelf over. (Bron)

Dinsdagmiddag belde ik mijn huisarts en kreeg logischerwijs de assistente aan de telefoon. Heeft zij het nu wel of niet gehoord? Of erger nog, leest zij misschien het CasaLog? Assistente, maakt u zich alstublieft bekend als dat zo is anders wordt de spanning ondragelijk voor mij!

Ze had wel weer een leuke. "Kunt u morgenvroeg terugbellen want ik heb nu een administratiescherm voor me en kan dus geen afspraken inboeken." In het oude MS-DOS tijdperk was dat misschien zo maar toch niet in de 21e eeuw? Wellicht is de Policy dat men 's middags geen afspraken maakt maar het komt toch een beetje vreemd over.

Grappig, want eigenlijk wilde ik het over Stanislaw Wladyslaw Maczek hebben, een man waar bruggen, wegen en wat dies meer zij in de omgeving van Breda naar zijn vernoemd. Qua naam is er een zekere verwantschap met Varicella Zoster, of niet soms?

Posted by CasaSpider at 6:38 AM | Permalink | Comments (15)

Maandagochtend was het sensatie op de vijfde verdieping van Brabant Water in 's Hertogenbosch. Een en ander leidde tot consternatie. Maar wat is er gebeurd?

(a) De kalende man met de blauwe spijkerbroek heeft in de witte circel ge-urineerd.
(b) Iemand heeft het device met zes bekers koffie laten vallen.
(c) Iemand heeft tegen een met water gevulde strandbal getrapt.
(d) Niets aan de hand, het betreft het gebruikelijke werkoverleg op maandagochtend.
(e) Verzin uw eigen spectaculaire verhaal.

Posted by CasaSpider at 7:49 PM | Permalink | Comments (12)

Situatie: Het is vrijdag. Donderdag heeft CasaSpider zijn huisarts gebeld voor een recept. De assistente zei dat het meteen doorgestuurd was naar de apotheek die zich direct naast de huisartsenpraktijk bevindt. Donderdag om vijf uur kwam Casa bij de apotheek om het recept op te halen maar daar wist men van niets. Daarom nog maar eens de huisarts bellen.

Bandje, gedurende twee minuten: "Al onze assistentes zijn in gesprek. U wordt zo spoedig mogelijk geholpen."
Assistente, op gehaaste toon: "Ja, ik ga zo mee!" - verbreekt verbinding.

CasaSpider belt opnieuw.

Bandje, gedurende twee minuten: "Al onze assistentes zijn in gesprek. U wordt zo spoedig mogelijk geholpen."
Assistente: "Goedemorgen, huisartsenpraktijk ZusEnZo."
CasaSpider: "Goedemorgen, ja zojuist ging er wat mis. De verbinding werd verbroken en iemand zei dat ze zo meeging."
Assistente, beetje pinnig: "Oh, maar dat was ik niet dat was iemand anders."
CasaSpider: "Okay, geen probleem. Gisteren heb ik gebeld voor een recept maar de apotheek wist van niets."
Assistente: "Oh, maar dat heb ik wel via de computer doorgestuurd hoor."
CasaSpider: "Dat kan wel zijn maar het was er niet."
Assistente: "Ziezo, ik heb het nu nog een keer gestuurd."
CasaSpider: "Ja maar, dat heeft u gisteren ook gedaan en toen lag het er niet."
Assistente: "Ik heb het doorgestuurd dus nu moet het goed zijn."
CasaSpider: "Ja maar, gisteren ging het mis..."
Assistente: "Ja, dat ligt dan aan hun systeem."
CasaSpider: "Ja maar, daar ben ik de dupe van. Kunnen we dat op een of andere manier verifiëren?"
Assistente: "Neen, daar kan ik niet aan beginnen voor alle patienten."
CasaSpider, met oplopende bloeddruk en samengeknepen stem: "Okay, hoe heet die apotheek dan bel ik ze zelf wel."
Assistente: "Apotheek DitEnDat."

CasaSpider perst er nog een bedankje uit en drukt op de knop van zijn mobieltje om de verbinding te verbreken. Dan ontsnapt hem, ja hij is ook maar een mens, nog een laatste woord: "Kutwijf!"

Het mobieltje staat echter niet uit maar wel op luidspreker.

Posted by CasaSpider at 12:14 PM | Permalink | Comments (19)

Een beetje ongebruikelijk voor het CasaLog maar dit heb ik allemaal niet verzonnen.

De Theorie van Theo is bedacht door Theo (door wie anders?) en op bijzondere wijze opgeschreven door Rob Zijlstra.

Rob is rechtbankverslaggever voor het Dagblad van het Noorden en diens weblog lees ik met plezier. Meestal via de RSS maar toch.

Het verhaal van De Theorie van Theo mag niet verloren gaan. Alleen die titel al heeft iets magisch, net als de film Le genou de Claire.

Afijn, een makkie voor mij: lees het verhaal over De Theorie van Theo (mirror) en steek er wat van op.

Wie trouwens ook veel moet opsteken de laatste tijd is Luchiano (10). Daarom een extra link voor het weekend: Druk druk druk.

Posted by CasaSpider at 1:00 PM | Permalink | Comments (8)

"Hey", zei collega Judith, "ze hebben beneden ook water met bubbels."
- "Spa Rood?", vroeg ik.
"Neen, gewoon Brabant Water denk ik. Maar wel met bubbels."

Daar moest ik het mijne van weten en het combineerde uitstekend met het dagelijkse traploopmoment. Tegenover de receptie staat een grote houten kast met gaten waar men plastic waterflesjes met Brabant Water-logo uit kan halen. Ernaast staat een watercooler waar gekoeld water uitkomt en water met bubbels.

"Welk van de twee knopjes is nu gekoeld water en welke water met bubbels?", vroeg ik mij af even later de verkeerde keuze makend. Dat moderne gedoe met iconen en symbolen is niets voor mij, waarom niet gewoon tekst gebruiken?

Bij computerprogramma's als Toad sleep ik de muis over de icoontjes heen en lees dan met samengeknepen ogen de tooltips. Dat is toch geen doen.

Okay, achteraf is het logisch welke knop voor water met bubbels is. Maar achteraf een koe in de kont kijken is gemakkelijk.

(Waarom kan dat eigenlijk niet vooraf?)

Posted by CasaSpider at 6:46 PM | Permalink | Comments (14)

Stelling: In voetbal spelen processen van het werkelijke leven zich in versneld tempo af.

Zo worden de issues vertrouwen en vernedering op geweldige wijze vertolkt door Vitesse-trainer Aad de Mos en de Israëlische voetballer Haim Megrelishvili. Tegen FC Twente werd Megrelishvili na een blunder in de zesde minuut vervangen. Opvallend, maar het kan gebeuren.

Afgelopen weekend was het weer raak, deze keer na 15 minuten. Haim Megrelishvili kon het niet begrijpen, hij gaf een verkeerde breedtepass, werd gewisseld en wilde zijn trainer vervolgens bijna te lijf gaan. De Mos reageerde dat de wissel eigenlijk nog te laat had plaatsgevonden.

Bij RTL Voetbal Insite verbaasden Willem van Hanegem en Johan Derksen zich er vooral over dat De Mos Megrelishvili telkens weer opstelt. Dit houdt verband met een ander conflict van de trainer namelijk met Theo Janssen.

Een spoedig afscheid is de beste optie voor Haim Megrelishvili en misschien mag ook De Mos dag zeggen tegen Arnhem.

Sommige mensen boeken matige resultaten maar weten deze heel goed te verkopen. Anderen kunnen dat wat minder goed. Neem nu Ernie Brandts, trainer van NAC Breda, en Louis van Gaal, trainer van AZ Alkmaar.

Brandts heeft NAC naar het nu al beste resultaat uit de clubhistorie begeleid, ja zelfs de Champions League is in theorie haalbaar. Als beloning heeft het bestuur reeds in januari het vertrouwen opgezegd, aan het eind van het seizoen is Ernie Brandts werkloos.

Neen, dan Louis van Gaal. Qua budget en spelersgroep was het seizoen 2007-2008 bedoeld om te oogsten, AZ ging voor de landstitel. Het rechter rijtje is het povere resultaat. Na twaalf keer op rij niet gewonnen te hebben versloeg AZ zondag jongstleden zondag Vitesse, met dank aan Haim Megrelishvili. In de aansluitende persconferentie ontzenuwt Van Gaal geruchten over een eventueel ontslag.

Alleen Louis van Gaal bepaalt of hij ontslagen wordt, hij hangt niet met een zijden draadje aan de spelersgroep. Neen, het is juist andersom! De spelersgroep hangt met een zijden draadje aan hem! En als ze niet heel snel heel goed hun best gaan doen dan levert Louis van Gaal zijn contract in. Tussendoor vaardigde hij een aantal boycots uit, tegen de NOS en Johan Derksen. AZ-voorzitter Dirk Scheringa keek onbewogen toe.

Afscheid. Ernie Brandts neemt aan het eind van het seizoen afscheid van NAC. AZ heeft als het zo doorgaat in juli geen spelersgroep meer maar wel een trainer en een voorzitter. Tenminste als laatstgenoemde niet door Louis van Gaal de laan wordt uitgestuurd. Kan zomaar gebeuren.

Afgelopen zondag was er een kerkdienst in Dommelen waarin wij het overlijden van mijn moeder op 31 maart 2007 herdachten. Dat was een definitief afscheid. Afscheid nemen hoort bij het leven, het is niet de vraag of men afscheid moet nemen maar wanneer.

Posted by CasaSpider at 6:35 AM | Permalink | Comments (7)

• Sms-sen is niet meer mogelijk.
• Nana beweegt net iets mooier met haar kontje.
• Spanning bij Nana voor de uitslag.
• Ingrid weet ook niet wat komen gaat.
• Hoofd van de jury Marc Forno heeft wel iets weg van Kermit de Kikker.
• Een kroon met 800 stenen wacht op de winnares.
• Ingrid kan het nog niet geloven, zij is winnares van Dancing Queen 2008.

  Posted by CasaSpider at 8:24 PM | Permalink | Comments (6)