Two men wake up at opposite sides of a dirty, disused bathroom, chained by their ankles to pipes. Between them lies a dead man loosely clutching a hand-held tape player and a handgun. Each finds a tape the perfect fit for the player in their back pocket. They play the tapes. One is threatened, the other isn't. But they have a task: One must kill the other by 6:00, or his wife and daughter will die. They find hacksaws in a toilet, and try to cut the chains, but it doesn't work. They are the two newest victims of the Jigsaw Killer. In a flashback, we learn of Amanda, a girl who falls victim to the Jigsaw Killer. On her head is a mask, which is hooked into her lower jaw. There is a timer on it. Only one key will unlock it, and that key is in the digestive tract of her cell mate who lies paralyzed on the opposite side of the room. If she doesn't unlock the mask in time, her lower jaw will be ripped wide open. She survives, but her cell mate doesn't. Through a series of flashbacks, we learn of more victims, and of the nearly-successful capture of the Jigsaw Killer, who doesn't actually kill his victims. Instead, he finds ways to make them kill either themselves, or each other, and he thinks the entire 'game' out perfectly, with no other ways out. Or so it would seem. (Bron: Plotsummary Saw, IMDb)
Saw is een film verzonnen door een zieke geest en het horror-genre is niet echt aan mij besteed. Toch bleven we zondagmiddag een hele tijd kijken. Tot Luchiano (10) naar beneden kwam om te eten. Vissticks.
De aankondiging van Peter R. de Vries eind vorige week dat hij de zaak Natalee Holloway heeft opgelost en dit in beeld en geluid zondagavond ging uitzenden maakte veel los. Was het een stunt of had hij echt iets groots te pakken. Geruchten gonsden, hoofdverdachte Joran van der Sloot zou tegen een oudere vriend bekend hebben dat hij erbij was toen Natalee stierf en dat hij het lijk heeft doen wegmaken.
Ik twijfelde. Vrijdagavond interviewden Pauw & Witteman Joran van der Sloot telefonisch. Deze bevestigde dat hij dit inderdaad tegen zijn vriend gezegd had maar dat dit een leugen was. Hij zei het alleen maar omdat die man dat wilde horen. Ja, daar zette Joran (Pinokkio?) van der Sloot ons klem. Immers, het was niet zijn eerste leugen. "Hoe weten we dat we u deze keer wel kunnen geloven?", vroegen Pauw & Witteman nog. Dat wist Joran ook niet.
Afijn, zondagavond om half tien zaten Lucy en ik samen met ruim zeven miljoen (!) Nederlanders voor de televisie. Boer zoekt vrouw was afgelopen en we hadden het laatste stukje van Wegmisbruikers meegepikt. Normaliter schakelt het toestel om 21:30 automatisch over op RTL 4, Voetbal Insite. Gezien de gebeurtenissen in Amsterdam eerder die dag kwam de documentaire van Peter R. de Vries eigenlijk niet op een slecht tijdstip.
Ik was sceptisch en voorbereid op veel oud materiaal van november 2006. Dat oude materiaal was er wel om het beeld compleet te maken. Met het prepareren van de SUV van vriend/verrader/infiltrant Patrick van der Eem nam het verhaal een onverwachte wending.
Audio- en video-apparatuur werd op verborgen plaatsen in de auto geïnstalleerd. Even later volgden de beelden van diverse ritten tijdens welke Joran onbekommerd en meestal een joint rokend zijn verhaal deed over de gebeurtenissen. Het Openbaar Ministerie op Aruba, de gebroeders Deepak en Satish Kalpoe en anderen werden daarbij tamelijk belachelijk gemaakt.
Bij ons sloegen de gesprekken in als een bom. Waar Joran tot nu toe op toch overtuigende wijze de vermoorde onschuld speelde en zich als slachtoffer presenteerde kwam nu een hele andere persoon naar voren. Deze jongen, in mei 2005 was hij slechts 17 jaar, blijkt niet over een geweten te beschikken.
Een paar opvallende punten. Over het moment van sterven van Natalee, zegt hij samengevat: "Ik vingerde haar wat en was aan het praten, praten. Toen wilde ik dat zij mijn pik zoog maar ineens begon ze te trillen. En daarna bewoog ze niet meer. Ik dacht shit man, waarom moet mij dit nu overkomen."
Vervolgens belt Joran niet de politie en/of ambulance maar loopt naar een prepaid-telefoon op het strand van het Marriott hotel. Hij realiseert zich kennelijk dat hij niet zijn mobieltje moet gebruiken. Joran belt een vriend, een vriend waar hij in eerste instantie niet de naam van wil prijsgeven aan Patrick. In een later stadium komt de naam Daury naar boven. Ook zegt hij: "Ik heb iets op die man" wat zoveel betekent als dat hij iets over hem weet waar hij hem mee kan chanteren.
Deze Daury is eigenaar van een bootje dat daar op het strand ligt en is snel ter plaatse. Hij stuurt Joran naar huis en zegt dat hij zich om het lijk zal bekommeren. Thuis neemt Joran direct plaats achter zijn computer. Dit doet hij om later aan te kunnen tonen dat hij thuis was. In de relatief korte tijd dat Joran samen was met Natalee is het niet aannemelijk dat hij èn seks met haar heeft gehad èn haar heeft vermoord èn het lijk heeft kunnen doen verdwijnen. Tevens meldt Joran dat hij nog wat sms-jes heeft verstuurd naar enkele vriendinnen en vervolgens zonder problemen in slaap is gevallen. Sowieso heeft zijn nachtrust niet geleden onder de gebeurtenissen. Tegen Patrick zegt hij in de auto: "Ik heb er geen nacht minder om geslapen."
Patrick stelt nog een andere vraag: "Hoe wist jij zeker dat Natalee dood was?" Joran zegt iets van dat zij niet meer bewoog. "Maar ze kan toch ook in een coma zijn geweest?", vraagt Patrick door. "Vanaf het moment dat ik haar in de bosjes heb gelegd totdat Daury kwam heeft ze niet bewogen", antwoordt Joran. Voor hem voldoende bewijs dat zij dood was. Later in de documentaire reageert Beth Twitty, de moeder van Natalee, verbijsterd: "Misschien hebben ze haar wel levend in zee gegooid en was ze alleen bewusteloos."
Uit de documentaire komt verder naar voren dat Joran vooral gedreven wordt door geld. Zijn vriend Patrick beweert dat hij wiet teelt en daar zijn geld mee verdient. Joran heeft daar ook wel oren naar, het concept van snel rijk worden spreekt hem aan. Helemaal nadat hij officieel verdachte-af is verklaard door de rechters op Aruba waant hij zich 100% veilig.
Sterker nog, Joran verwacht te kunnen cashen omdat hij een aantal malen onschuldig in de gevangenis heeft gezeten. Tegen Patrick verwoordt hij dat ongeveer zo: "Achteraf kom ik er nog beter uit dan ik van tevoren had gedacht. Met al die schadeclaims". Hij lacht vol bravoure. Ook moet hij nog 5000 euro krijgen van Pauw en Witteman. Daar is op zich niets illegaals aan maar mij geeft het een raar gevoel.
Ondanks dat Joran van der Sloot over het algemeen begint te liegen op het moment dat hij zijn mond open doet weet iedereen die de documentaire heeft gezien dat hij degene is die Natalee Holloway heeft dood zien gaan. Of het hele verhaal helemaal klopt is niet zeker. Ook Peter R. de Vries geeft dit in zijn nawoord aan.
Een paar punten. De persoon Daury is heel vaag gebleven. Volgens Joran is deze 25-jarige man nooit verdachte geweest en ook niet verhoord. Hij woonde destijds op Aruba en nu in Nederland. Als deze persoon daadwerkelijk bestaat, waarom heeft Peter R. de Vries dan niet geprobeerd hem te achterhalen? Het is goed mogelijk dat Joran een rookgordijn aanlegde, hij voelde de druk van Patrick om te praten maar wilde tegelijkertijd niet de ware medeplichtige verraden. Tijd voor een leugentje om bestwil?
En is het zeker dat Natalee op de door Joran beschreven wijze om het leven is gekomen? Of heeft hij een toch iets actievere rol gespeeld? In de versie van Joran is sprake van laten verdwijnen van een lijk. Hier staat een maximale straf op van twee jaar. Moord dan wel doodslag is een ander verhaal.
De vraag is wat er nu gaat gebeuren. De rechtbank op Aruba heeft zich al een paar keer vergaloppeerd en kon keer op keer zogenaamde bewijzen jegens Joran van der Sloot niet hard maken. Voordat men nogmaals het risico wil lopen door Joran in hun hemd gezet te worden wil men zeker zijn van de zaak. Anderzijds gaat ongetwijfeld vanuit de Verenigde Staten zware druk uitgeoefend worden. Voor hen is het Case Closed.
Het zal allemaal wel. Voor mij was het vooral onthutsend om te zien hoe een jongeman van ongeveer 18 jaar uit een goed milieu met alle kansen zich heeft kunnen ontwikkelen tot wat hij nu geworden is. Een dergelijk scenario uit het echte leven is feitelijk nog zieker dan de film Saw.
Alle posts over dit onderwerp zijn gebundeld in het dossier Natalee Holloway.